Πώς ο Τζορτζ Σόρος έγινε ο «μπαμπούλας» της ακροδεξιάς

Για δεκαετίες, το όνομα του Τζορτζ Σόρος είναι συνώνυμο με θεωρίες συνωμοσίας, μυστικά σχέδια και την «παγκοσμιοποίηση που απειλεί τα έθνη». Για την ακροδεξιά παγκοσμίως, ο Σόρος είναι κάτι παραπάνω από ένας δισεκατομμυριούχος: είναι ο ιδανικός αποδιοπομπαίος τράγος.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη George Soros (@georgesoros)

 Από την Ουγγαρία στο Λονδίνο

Ο Σόρος γεννήθηκε το 1930 στην Ουγγαρία, σε εβραϊκή οικογένεια που βίωσε τον αντισημιτισμό και τις φρικαλεότητες της ναζιστικής κατοχής. Για να επιβιώσουν, η οικογένεια αγόρασε χριστιανικά πιστοποιητικά. Σε ηλικία 17 ετών εγκατέλειψε τη χώρα και βρέθηκε στο Παρίσι, έπειτα στο Λονδίνο, όπου ξεκίνησε από μικρές δουλειές μέχρι να μπει σε τράπεζα. Όπως είχε παραδεχθεί:«Έγραψα σε όλους τους διευθυντές τραπεζών του Λονδίνου. Μόνο δύο-τρεις απάντησαν. Έτσι ξεκίνησα.»

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Open Society Foundations (@opensocietyfoundations)

Ο άνθρωπος που «γονάτισε» την Τράπεζα της Αγγλίας

Το 1992 έγραψε ιστορία. Παίζοντας ένα κερδοσκοπικό παιχνίδι ενάντια στη βρετανική λίρα, δανείστηκε και πούλησε μαζικά, μέχρι που η Τράπεζα της Αγγλίας κατέρρευσε και η λίρα έχασε την αξία της. Το κέρδος του: περίπου 1 δισ. δολάρια.

Έκτοτε έμεινε στην ιστορία ως «ο άνθρωπος που γονάτισε την Τράπεζα της Αγγλίας». Και άρχισε να χτίζεται ένας μύθος: ένας δισεκατομμυριούχος χωρίς πατρίδα, Εβραίος, με αμερικανική υπηκοότητα, που μπορεί να τα βάλει με κυβερνήσεις και να νικήσει.

 Από τον πλούτο στη φιλελεύθερη δράση

Ο Σόρος, μέσω των funds του και του ιδρύματος Open Society, επένδυσε δισεκατομμύρια σε:

• ισότητα, δημοκρατία, σεβασμό των μειονοτήτων
• στήριξη μεταναστών
• αγώνα ενάντια στην απολυταρχία

Ένας πλούτος που προέρχεται από χρηματοπιστωτικά «παιχνίδια», συνδυασμένος με φιλελεύθερες αξίες, ήταν το τέλειο υλικό για να γίνει… στόχος.

Ο Σόρος ως «θεωρία συνωμοσίας»

Από τα τέλη του ’90, οι πρώτες θεωρίες άρχισαν να ανθίζουν. Η μεγάλη στροφή έγινε το 2004, όταν στήριξε ανοιχτά τους Δημοκρατικούς και πολέμησε τον Μπους και τον πόλεμο στο Ιράκ.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη George Soros (@georgesoros)

Έκτοτε, για την αμερικανική δεξιά έγινε ο «μαριονετίστας πολιτικών».
Μετά το 2016 και την εκλογή Τραμπ, οι ψίθυροι έγιναν κεντρικό αφήγημα:

• Ο Σόρος φταίει για τη μετανάστευση.
• Ο Σόρος θέλει να καταλύσει το αμερικανικό κράτος.
• Ο Σόρος κινεί τα νήματα κατά των εθνών.

Από την Ουγγαρία του Όρμπαν μέχρι τη Βραζιλία, ο Σόρος βαφτίστηκε ο «μπαμπούλας» της παγκοσμιοποίησης. Το 2020, μάλιστα, στη Βραζιλία καθιερώθηκε «Ημέρα κατά του Τζορτζ Σόρος».

Ο μύθος του «χρήσιμου δαίμονα»

Για τους ακροδεξιούς κύκλους, ο Σόρος είναι κάτι παραπάνω από άνθρωπος. Είναι το σύμβολο του εχθρού:

• ο παγκοσμιοποιητής που καταργεί τα έθνη
• ο πλούσιος Εβραίος που κινεί τα νήματα
• ο αόρατος εχθρός που φταίει για όλα

Για τους ηγέτες τους, είναι ένα εύκολο αφήγημα που πυροδοτεί φόβο και συσπειρώνει. Για τους υπόλοιπους; Είναι απλώς ο Τζορτζ Σόρος – ένας άνθρωπος που κουβαλά πάνω του όλη τη σύγκρουση ανάμεσα στη λογική και το σκοτάδι των συνωμοσιών.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη George Soros (@georgesoros)

Έτσι, από επιζών του Ολοκαυτώματος και χρηματοοικονομικό γίγαντα, ο Σόρος έγινε το τέλειο «τέρας» για την ακροδεξιά αφήγηση. Ένας μύθος που δεν στηρίζεται σε στοιχεία αλλά σε φόβο, προκατάληψη και πολιτική σκοπιμότητα.

Πηγή: pagenews.gr