Σε τροχιά σύγκρουσης πολιτική, οικονομία και κοινωνία
Η Γαλλία εισέρχεται σε μια νέα περίοδο έντονης πολιτικής κρίσης με σοβαρές προεκτάσεις για την ευρωζώνη και την κοινωνική σταθερότητα της χώρας. Ο πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στις 8 Σεπτεμβρίου, επιχειρώντας να περάσει ένα αυστηρό πακέτο λιτότητας ύψους 44 δισ. ευρώ, για να περιορίσει το διογκωμένο δημόσιο έλλειμμα.
Το σχέδιο περιλαμβάνει δραστικές περικοπές, καθώς και την κατάργηση δύο εθνικών αργιών, προκαλώντας άμεση αντίδραση από συνδικάτα και αντιπολίτευση. Η Αριστερά και η Ακροδεξιά έχουν ήδη δηλώσει πως θα καταψηφίσουν, καθιστώντας αβέβαιη την παραμονή της κυβέρνησης.
Η οικονομία πιέζει, η κοινωνία βράζει
Ο υπουργός Οικονομικών Ερίκ Λομπάρντ προειδοποίησε ότι χωρίς άμεσα μέτρα, η Γαλλία θα ξεπεράσει ακόμη και την Ιταλία σε κόστος δανεισμού. «Σε δύο εβδομάδες, θα πληρώνουμε περισσότερα από τους Ιταλούς», είπε, σκιαγραφώντας την δημοσιονομική απειλή.
Παράλληλα, η οργή της κοινωνίας μεγαλώνει. Τα συνδικάτα προετοιμάζουν κινητοποιήσεις στις 10 Σεπτεμβρίου, δύο ημέρες μετά την κρίσιμη ψηφοφορία. Το σύνθημα «Μπλοκάρουμε τη χώρα» κυκλοφορεί ευρέως στα social media, ξυπνώντας μνήμες από το μαζικό κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» του 2018.
Νέο κύμα διαδηλώσεων με παλιά συνθήματα
Το κάλεσμα ξεκίνησε από το δίκτυο Indignons-nous μέσω Telegram και υποστηρίχθηκε από ακτιβιστές, συνδικαλιστές και αντιευρωπαϊκά ρεύματα. Η CGT είναι το μοναδικό μεγάλο συνδικάτο που δηλώνει ανοιχτά πως στηρίζει τη γενικευμένη κοινωνική αντίδραση.
Την ίδια στιγμή, η «Ανυπότακτη Γαλλία» του Ζαν-Λικ Μελανσόν, οι Οικολόγοι και τμήματα της Ακροδεξιάς δηλώνουν έτοιμοι να συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις.
Τρίτη κυβερνητική κρίση σε έναν χρόνο
Ο Μπαϊρού είναι ο δεύτερος πρωθυπουργός σε εννέα μήνες που κινδυνεύει να πέσει, μετά την αποτυχία του Μισέλ Μπαρνιέ να περάσει προϋπολογισμό τον Δεκέμβριο. Αν καταψηφιστεί, η Γαλλία θα βρεθεί αντιμέτωπη με τρίτη κυβερνητική κατάρρευση μέσα σε έναν χρόνο.
Ο Εμανουέλ Μακρόν έχει αποκλείσει τόσο την παραίτησή του όσο και τη διάλυση της Βουλής. Όμως η πολιτική πίεση εντείνεται, με τη Μαρίν Λεπέν να ζητά πρόωρες εκλογές, θεωρώντας βέβαιη την ενίσχυση της δύναμής της.