Μεξικό: «Έξω οι ξένοι» – Οι κάτοικοι ξεσηκώνονται απέναντι στον εξευγενισμό και τις εξώσεις

Εκατοντάδες Μεξικανοί βγαίνουν στους δρόμους, φωνάζοντας «Έξω οι ξένοι», εκφράζοντας την οργή τους απέναντι σε ένα φαινόμενο που απειλεί να αλλάξει οριστικά το κοινωνικό και πολιτιστικό τοπίο της πόλης.

Μια διαδήλωση με ισχυρό συμβολισμό

Η πρώτη διαμαρτυρία πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιουλίου – όχι τυχαία. Η Ημέρα Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ επιλέχθηκε σκόπιμα από τους διαδηλωτές, ως ένα σχόλιο για την αυξανόμενη παρουσία Αμερικανών και Ευρωπαίων στις πιο ακριβές πλέον γειτονιές, όπως η Κοντέσα, η Ρόμα και η Λα Χουαρέζ. Οι κάτοικοι αυτών των περιοχών βλέπουν τις τιμές των ενοικίων να εκτοξεύονται, καθώς τα διαμερίσματα μετατρέπονται σε καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης, ενώ οι ίδιοι αναγκάζονται να απομακρυνθούν από τα σπίτια τους.

Ο εξευγενισμός μεταμορφώνει τις γειτονιές

Στην Κοντέσα, εκτιμάται πως 1 στα 5 διαμερίσματα δεν κατοικείται πλέον από ντόπιους. Τοπικά εστιατόρια αλλάζουν τα μενού τους στα αγγλικά, μειώνουν τα επίπεδα πικάντικου για να ικανοποιήσουν τους αλλοδαπούς και οι γειτονιές αποκτούν ολοένα και περισσότερο την αίσθηση ενός «τουριστικού θεματικού πάρκου». Η ειρηνική διαδήλωση της 4ης Ιουλίου κατέληξε βίαιη, με επιθέσεις σε επιχειρήσεις που εξυπηρετούν κυρίως τουρίστες, γκράφιτι, φωνές και σπασμένες βιτρίνες.

Ιστορίες ανθρώπων που εκτοπίστηκαν

Η περίπτωση της Έρικα Αγκουϊλάρ είναι χαρακτηριστική. Η οικογένειά της έμενε στο ίδιο σπίτι στην Λα Χουαρέζ από το 1977. Το 2017, ενημερώθηκαν πως πρέπει να εκκενώσουν, καθώς το κτίριο πουλήθηκε σε εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων. Προτάθηκε στους ενοίκους να συγκεντρώσουν 53 εκατ. πέσος για να το αγοράσουν – κάτι ανέφικτο. Σήμερα, ζουν δύο ώρες έξω από την πόλη. «Το παλιό μου σπίτι χτίζεται ξανά για τουρίστες που πληρώνουν σε δολάρια», λέει η Έρικα.

Μια κοινωνική κρίση με πολιτικές διαστάσεις

Η δημοτική αρχή ανακοίνωσε μέτρα για κοινωνική στέγαση και ρύθμιση των ενοικίων, όμως οι κάτοικοι θεωρούν ότι ήρθαν πολύ αργά. Ο ακτιβιστής Σέρχιο Γκονζάλες υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση ακολουθεί ακόμα ένα νεοφιλελεύθερο μοντέλο που προάγει την κερδοσκοπία, όχι την προστασία των ανθρώπων. Την ίδια ώρα, πολλοί ξένοι που εγκαθίστανται στην πόλη δηλώνουν σεβασμό στους κατοίκους και τα έθιμα – όμως οι κοινωνικές ανισότητες και η αντίφαση στη μεταναστευτική πολιτική δεν μπορούν να αγνοηθούν.

Η ταυτότητα των γειτονιών αλλάζει – και μαζί τους και η ψυχή της πόλης

Για την Έρικα, η απώλεια δεν είναι μόνο υλική. «Μου λείπει η κοινότητα. Παλιά έβλεπες παιδιά να παίζουν, μανάδες να μιλούν στα μπαλκόνια. Τώρα έχει μόνο καφέ και εστιατόρια. Η Λα Χουαρέζ δεν είναι πια η ίδια. Είναι σαν να ζούσες σε δάσος, και ξαφνικά μένεις μόνος σε μια έρημο.»

Πηγή: pagenews.gr