Σοφία Βούλτεψη στο pagenews.gr: ΔΕΘ-Από βήμα λαϊκισμού σε βήμα αξιοπιστίας

Παρά το γεγονός ότι η παροχολογία από το βήμα της ΔΕΘ (τα γνωστά και ως ψέματα ΘΑσσαλονίκης) έχει καταργηθεί από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήδη από το 2019 – και επομένως τα κόμματα της αντιπολίτευσης μπορούσαν να εγκαταλείψουν την παλιά δημαγωγική τους πολιτική – η λαϊκιστική πλειοδοσία συνεχίζεται ακάθεκτη. Τα κόμματα αυτά μάλιστα εμφανίζονται τόσο βιαστικά να αποδομήσουν τα κυβερνητικά μέτρα πριν καν ανακοινωθούν, που σπεύδουν να αποκαλύψουν τις δικές τους (εκτός δημοσιονομικού πλαισίου και αποσπασματικές και χωρίς στόχευση) προτάσεις.

Λογικό αφού γι’ αυτούς η ΔΕΘ υπήρξε πάντα το τέλειο βήμα.

Και τι δεν έχουμε ακούσει από την Θεσσαλονίκη: Μεταρρυθμίσεις, τομές, οικονομικοί και εθνικοί στόχοι, επενδύσεις, ανάπτυξη, Χάρτα Σημίτη, ΟΝΕ, αυξήσεις, καθιέρωση κατώτατης εθνικής σύνταξης, αναπτυξιακά σχέδια.

Υποσχέσεις για την ανεργία, την παιδεία, την ακρίβεια, την υγεία. Επί μισό αιώνα ακούγαμε εξαγγελίες για το λιμάνι, επί σαράντα χρόνια για την Εγνατία Οδό, ορισμένα κομμάτια της οποίας εγκαινιάστηκαν δυο και τρεις φορές πότε πριν από τη ΔΕΘ και πότε προεκλογικά.

Οι εξαγγελίες για το μετρό της Θεσσαλονίκης έγιναν από τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1994, συνεχίστηκαν από χρόνο σε χρόνο, είδαμε τους μουσαμάδες του κ. Τσίπρα και τελικά λειτούργησε επί Μητσοτάκη.

Το 2003 είχαμε το «κοινωνικό πακέτο» ύψους 2,6 δις ευρώ και την Χάρτα Σύγκλισης (Χάρτα Σημίτη) ύψους 7,3 δις ευρώ. Ενημερωθήκαμε ότι για την κάλυψη του θηριώδους ποσού θα εξασφαλίζονταν πόροι 10 δις ευρώ από την αύξηση του ΑΕΠ. Μετά ανακαλύψαμε πως ουδέποτε είχε εγγραφεί στον προϋπολογισμό του 2004, καθώς  από την Έκθεση της Κομισιόν προέκυπτε πως περιείχε μέτρα πέραν αυτών που αναφέρονταν στο αναθεωρημένο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης του 2002.

Το 2008, από τη ΔΕΘ ο Γιώργος Παπανδρέου υποσχέθηκε στήριξη του οικογενειακού εισοδήματος, αποκατάσταση του κοινωνικού κράτους, ανάπτυξη για τον άνθρωπο με επίκεντρο την «πράσινη ανάπτυξη», δίκαιο και αποτελεσματικό κράτος.

Λάβαμε υποσχέσεις για ενιαία φορολογική κλίμακα, κατάργηση φορολογίας ακινήτων, επίδομα θέρμανσης για τα χαμηλά εισοδήματα, μειώσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, ενιαίο μισθολόγιο, επίδομα ανεργίας στο 70% του μισθού, καθιέρωση βασικής σύνταξης, επέκταση του ΕΚΑΣ σε 300.000 συνταξιούχους, 7% του ΑΕΠ στην Παιδεία, 1 δις ευρώ πρόσθετοι πόροι για την εκπαίδευση από την πρώτη χρονιά διακυβέρνησης. Σύνολο, 4,1 δις ευρώ.

Το 2009, λίγο πριν από τις εκλογές, από το ΠΑΣΟΚ ακούσαμε τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που ακούσαμε από τη Νέα Δημοκρατία: Αυξήσεις και όχι πάγωμα μισθών, προσλήψεις και όχι πάγωμά τους, κατάργηση και όχι διατήρηση του ΕΤΑΚ και πάει λέγοντας. Το κόστος των εξαγγελιών του ΠΑΣΟΚ ξεπερνούσε τα 3 δις εν μέσω παγκόσμιας χρεοκοπίας.

Κέρδισαν τις εκλογές θριαμβευτικά, βρέθηκαν αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα, πήγαμε στο ΔΝΤ μέσω Καστελόριζου και διδαχθήκαμε πως άλλο τα λόγια και άλλο η σκληρή πραγματικότητα.

Διδαχθήκαμε; Μάλλον όχι!

Την σκυτάλη του λαϊκισμού από το βήμα της ΔΕΘ πήρε ο Αλέξης Τσίπρας. Μοίρασε άφθονες υποσχέσεις τον Σεπτέμβριο του 2012 και του 2013. Και η συριζαϊκή ψευδολογία έφθασε στο αποκορύφωμά της το 2014 με το περίφημο «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης».

Θα έσχιζαν τα μνημόνια και θα ήταν ντάλα μεσημέρι, θα έδιωχναν τους τροϊκανούς με τις κλωτσιές και τελικά θα μοίραζαν σχεδόν 12 δισεκατομμυριάκια που αυτοί θα τα έβρισκαν, διότι κανείς άλλος δεν ήθελε και δεν μπορούσε να τα βρει.

Για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης 1,862 δις, για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ 2 δις, για την επαναφορά του αφορολόγητου 1,5 δις, για το πρόγραμμα απασχόλησης 3 δις, για τη «νέα σεισάχθεια» 2 δις, για το αρχικό κόστος της ίδρυσης αναπτυξιακής τράπεζας 1 δις. Συνολικό κόστος 11.362 δις.

Όσο για τις πηγές χρηματοδότησης, έτοιμες τις είχαν κι’ αυτές: 3 δις από την πάταξη της φοροδιαφυγής, άλλα 3 δις από την ανακατανομή υπαρχόντων πόρων του ΕΣΠΑ, άλλα 3 από το ΤΧΣ και άλλα 3 επειδή ήταν… ωραίοι και θα τα έβρισκαν από το πρόγραμμα ρυθμίσεων ληξιπρόθεσμων οφειλών και την… άρση της καταστολής στην πραγματική οικονομία!

Μετά από όλα αυτά, κέρδισαν και αυτοί τις εκλογές τον Ιανουάριο του – πρόωρες διότι δεν συμφώνησαν στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, χρησιμοποιώντας τον θεσμό ως όχημα του τυχοδιωκτισμού τους.

«Αντιστάθηκαν» για ένα εξάμηνο, επέβαλαν τα capital controls, έκλεισαν τις τράπεζες, έστειλαν τα ελληνικά ομόλογα στα σκουπίδια και τελικά, μετά την γνωστή 17ωρη «ηρωική» διαπραγμάτευση, υπέγραψαν το τρίτο μνημόνιο, το επαχθέστερο και εντελώς αχρείαστο.

Πριν προλάβει ο λαός να συνειδητοποιήσει τι περιλάμβανε το νέο μνημόνιο, πήγαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Λίγο νωρίτερα, στη ΔΕΘ, το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», είχε μετασχηματιστεί σε «παράλληλο πρόγραμμα», ενώ μιλούσαν για διάφορα «ανοιχτά θέματα» που αυτοί θα τα διαπραγματεύονταν καλύτερα.

Στα χρόνια που ακολούθησαν όλο και κάτι έβγαζαν από το καπέλο του ταχυδακτυλουργού – ενώ στο μεταξύ είχαν μεταφέρει το σύνολο της δημόσιας περιουσίας στο υπερταμείο, είχαν φέρει τα ξένα funds στην Ελλάδα και είχαν κόψει το ΕΚΑΣ και τις συντάξεις από τις χήρες και τα ορφανά.

Έκτοτε έχασαν και ξανάχασαν τις εκλογές, η ΔΕΘ αποτελεί πλέον βήμα αξιοπιστίας, αλλά ο λαϊκισμός δεν καταθέτει τα όπλα…

Σοφία Βούλτεψη, Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών Ν.Δ., δημοσιογράφος

Πηγή: pagenews.gr