Ο τρόπος με τον οποίο «βραχυκύκλωσε» το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου προξενεί, αν μη τι άλλο, εύλογες απορίες. Η Αθήνα φάνηκε να αιφνιδιάζεται από τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών της Κύπρου, Μάκη Κεραυνού, ο οποίος σε μία μάλλον ατυχή συγκυρία, ανέφερε κάτι που είχε πει και στο παρελθόν, χαρακτηρίζοντας το έργο «μη βιώσιμο».
Το ατυχές της υπόθεσης είναι ότι η δήλωση αυτή έγινε μόλις λίγες ημέρες αφότου ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης είχε διαβεβαιώσει ότι το έργο θα προχωρήσει. Το σκηνικό που διαμορφώθηκε είναι μάλλον πρωτοφανές, αφού έπειτα από δημόσια παρέμβαση και του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη και τις απαντήσεις της ελληνικής πλευράς, άνοιξε μία διπλωματική διαμάχη μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας, που μόνο κολακευτική δεν μπορεί να θεωρείται, αν το δει κάποιος από εθνική σκοπιά.
Τα ερωτήματα είναι πολλά και οι πειστικές απαντήσεις προς το παρόν λίγες.
Με δεδομένο ότι στο φόντο της τελευταίας αυτής περιπλοκής δεσπόζει η διαρκής τουρκική αντίδραση στην υλοποίηση του (ευρωπαϊκού) έργου, έμπειροι διπλωμάτες και πολιτικοί παράγοντες εκφράζουν την απορία τους για την εξέλιξη.
Μεταξύ των άλλων επισημαίνουν ότι είναι τουλάχιστον παράδοξο να επικαλείται τώρα η κυπριακή πλευρά δύο μελέτες βιωσιμότητας της ηλεκτρικής διασύνδεσης, από τη στιγμή που το έργο είναι δρομολογημένο εδώ και περισσότερα από 10 χρόνια. Και υπό αυτήν την έννοια, τονίζουν ορισμένα κρίσιμα στοιχεία, όπως ότι: το έργο θα σημάνει την γεωπολιτική αναβάθμιση της Κύπρου και αυτό συνιστά έναν λόγο για τον οποίο η κυβέρνηση της Λευκωσίας θα έπρεπε να αναλάβει και ένα σημαντικό μερίδιο του κόστους την ίδια στιγμή, η διασύνδεση θα ενίσχυε σε σημαντικό βαθμό την ενεργειακή ασφάλεια του νησιού, έστω και με μία αύξηση του κόστους, που πάντως δεν θα ήταν απαγορευτικό για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Πηγές που γνωρίζουν πάντως την υπόθεση, σημειώνουν και το γεγονός ότι στην Κύπρο υπάρχουν ισχυρά συμφέροντα στον τομέα εναλλακτικών πηγών ενέργειας και ιδιαίτερα στα φωτοβολταϊκά, τα οποία έχουν επιδοτηθεί γενναιόδωρα από την κυβέρνηση της Λευκωσίας.
Και, παράλληλα, θα υπήρχαν έντονες αντιδράσεις από συντεχνιακές ομάδες, όπως οι πολύ καλά αμειβόμενοι υπάλληλοι της Αρχής Ηλεκτρισμού, που θα έχαναν σημαντικά προνόμια λόγω της αλλαγής του ενεργειακού καθεστώτος.
Γεγονός είναι πάντως, ότι εφόσον το έργο τελικά ματαιωθεί, οι εμπλεκόμενες χώρες θα κληθούν να επιστρέψουν στην ΕΕ, η οποία είναι ο βασικός χρηματοδότης, περί τα 650 εκατ. ευρώ, κάτι που προφανώς θα αποτελέσει ένα μεγάλο πλήγμα στο κύρος και την αξιοπιστία και των δύο κυβερνήσεων.
Ταυτόχρονα όμως, δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί η επισήμανση πολιτικού στελέχους, που εκφράζει ανησυχία για ενδεχόμενες ευρύτερες περιπλοκές.
Η ίδια πηγή αναφέρεται ειδικότερα στη συζήτηση περί θαλασσίων ζωνών, αφού τυχόν ματαίωση της ηλεκτρικής διασύνδεσης θα συνιστά ουσιαστικά μία έμμεση, αλλά περίτρανη ικανοποίηση των τουρκικών επιδιώξεων.