Ως ηχηρό σήμα απογαλακτισμού του από το νωπό πολιτικό του παρελθόν και τον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία ελήφθη η χθεσινή τοποθέτηση του πρώην Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, σηματοδοτώντας ηχηρά μια προσωποκεντρική διαδρομή του στα κοινά, στο εξής.
Υπερασπιζόμενος μεν τα κεκτημένα της «πρώτη φορά Αριστεράς», αλλά χωρίς την παραμικρή αναφορά στις ιδεολογικές του καταβολές, ο Αλέξης Τσίπρας τοποθέτησε τον εαυτό του κάπου ανάμεσα στο παρόν, πολιτικό σκηνικό και την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία ως «δυσάρεστο» παρατηρητή, αλλά και «χρήσιμο» ταυτόχρονα, καταλαμβάνοντας προσώρας ρόλο «κριτή» στη δημόσια σφαίρα. Η «προσέγγιση του Προμηθέα» που φαίνεται να υιοθετεί, την ίδια ώρα, ο πρώην Πρωθυπουργός περιβάλλεται, κατά τον ίδιο, από την ανάγκη να περιγράψει την τρέχουσα εγχώρια κατάσταση όχι μόνο με όρους «οράματος», αλλά και με «όρους ρεαλισμού». Διάσταση που απέχει παρασάγκας από τη διάθεση ρήξης και ανατροπής, η οποία διέπει παραδοσιακά τα κόμματα της Αριστεράς και τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μέχρι και σήμερα, σε υψηλό ποσοστό.
Νέος “ρεαλισμός”
Η Αριστερά ως αναφορά υπήρξε, άλλωστε, εμφατικά απούσα από την ημίωρη τοποθέτηση του πρώην Πρωθυπουργού στο Συνέδριο του Economist. Στον αντίποδα, ο Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποίησε τον επιθετικό προσδιορισμό «ριζοσπαστικές» για μια γκάμα από «μεταρρυθμίσεις», τις οποίες έθεσε ως προτεραιότητα. Και βέβαια, ο ίδιος επιχείρησε να υπερασπιστεί το δημοσιονομικό αποτύπωμα της διακυβέρνησής του, όπως αυτό ανακαλείται σε συνάρτηση με το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων πολιτών στη συλλογική μνήμη, μέσα από πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Εστίασε, δηλαδή, αποκλειστικά ο κ. Τσίπρας στην κατάσταση στην πραγματική οικονομία το 2019 σε σχέση με σήμερα, αποφεύγοντας να αναφερθεί σε εμβληματικές πολιτικές επιλογές και πρωτοβουλίες, όπως και στα φυσικά πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν εκείνη την περίοδο.
Η χθεσινή, ρεαλιστική στροφή του Αλέξη Τσίπρα, η οποία επένδυσε σε ένα πιο Κεντρώο ακροατήριο σε σχέση με τα ειωθότα της ριζοσπαστικής Αριστεράς συνοδεύτηκε και από την κατάλληλη προγραμματική (πέραν της ιδεολογικής) μετατόπιση. Στην κατεύθυνση αυτή, ο πρώην Πρωθυπουργός έκανε λόγο για μια «δημιουργική μεταναστευτική πολιτική», υπογραμμίζοντας σε συνάρτηση και με το μεταναστευτικό, ένα πλέγμα μέτρων για την αντιμετώπιση του δημογραφικού.
Το κράτος, σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα θα πρέπει να δρομολογήσει μια σειρά φορολογικά, ασφαλιστικά και επιχειρηματικά κίνητρα για τους νέους. «Άλλα και με μια δημιουργική μεταναστευτική πολιτική. Όχι ασφαλώς ανοιχτών συνόρων, αλλά ανοιχτής αγοράς εργασίας, ιδιαίτερα σε τομείς που λείπουν τα εργατικά χέρια» όπως εξήγησε ο κ. Τσίπρας, παρουσιάζοντας τους 9 άξονες του για ένα «Εθνικό Σχέδιο Ανάταξης» σε βάθος πενταετίας.