Επιστήμονες ανακαλύπτουν μυστικό γλυκό νερό, που μπορεί να σώσει τον κόσμο

Γεωτρώντας για γλυκό νερό κάτω από το αλμυρό νερό στα ανοιχτά του Κέιπ Κοντ, η Αποστολή 501 εξήγαγε χιλιάδες δείγματα από αυτό που τώρα θεωρείται ένας τεράστιος, κρυμμένος υδροφορέας που εκτείνεται από το Νιου Τζέρσεϊ μέχρι βόρεια μέχρι το Μέιν

Βαθιά στο παρελθόν της Γης, ένα παγωμένο τοπίο μετατράπηκε σε θαλασσινό τοπίο καθώς οι πάγοι έλιωναν και οι ωκεανοί ανέβαιναν από αυτό που βρίσκεται τώρα στις βορειοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες. Πριν από σχεδόν 50 χρόνια, ένα κυβερνητικό πλοίο των ΗΠΑ που έψαχνε για ορυκτά και υδρογονάνθρακες στην περιοχή έκανε γεωτρήσεις στον πυθμένα της θάλασσας για να δει τι μπορούσε να βρει.

Αναζήτηση για γλυκό νερό

Μια πρώτη στο είδος της παγκόσμια ερευνητική αποστολή συνέχισε αυτή την έκπληξη. Γεωτρώντας για γλυκό νερό κάτω από το αλμυρό νερό στα ανοιχτά του Κέιπ Κοντ, η Αποστολή 501 εξήγαγε χιλιάδες δείγματα από αυτό που τώρα θεωρείται ένας τεράστιος, κρυμμένος υδροφορέας που εκτείνεται από το Νιου Τζέρσεϊ μέχρι βόρεια μέχρι το Μέιν.

Είναι μόνο ένα από τα πολλά αποθέματα «μυστικού γλυκού νερού» που είναι γνωστό ότι υπάρχουν σε ρηχά αλμυρά νερά σε όλο τον κόσμο, τα οποία μπορεί κάποια μέρα να αξιοποιηθούν για να σβήσουν την εντεινόμενη δίψα του πλανήτη, δήλωσε ο Μπράντον Ντούγκαν, συν-επικεφαλής επιστήμονας της αποστολής.

«Πρέπει να αναζητήσουμε κάθε πιθανότητα που έχουμε για να βρούμε περισσότερο νερό για την κοινωνία», δήλωσε ο Ντούγκαν, γεωφυσικός και υδρολόγος στη Σχολή Μεταλλείων του Κολοράντο, σε δημοσιογράφους του Associated Press, οι οποίοι πρόσφατα πέρασαν 12 ώρες στην πλατφόρμα γεώτρησης. Οι ερευνητικές ομάδες έψαξαν σε «ένα από τα τελευταία μέρη που πιθανότατα θα αναζητούσατε γλυκό νερό στη Γη».

Η παγκόσμια ζήτηση για νερό

Το βρήκαν και θα αναλύσουν σχεδόν 50.000 λίτρα από αυτό στα εργαστήριά τους σε όλο τον κόσμο τους επόμενους μήνες. Στόχος τους είναι να λύσουν το μυστήριο της προέλευσής του – είτε το νερό προέρχεται από παγετώνες, είτε από συνδεδεμένα συστήματα υπόγειων υδάτων στην ξηρά είτε από κάποιον συνδυασμό.

Το δυναμικό είναι τεράστιο. Όπως και τα εμπόδια για την εξαγωγή του νερού και το σκεπτικό για το ποιος το κατέχει, ποιος το χρησιμοποιεί και πώς να το εξαγάγει χωρίς αδικαιολόγητη βλάβη στη φύση. Είναι βέβαιο ότι θα χρειαστούν χρόνια για να φέρει αυτό το νερό στην ξηρά για δημόσια χρήση σε μεγάλο βαθμό, αν είναι καν εφικτό.

Σε μόλις πέντε χρόνια, λέει ο ΟΗΕ, η παγκόσμια ζήτηση για γλυκό νερό θα ξεπεράσει τα αποθέματα κατά 40%. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας από το θερμαινόμενο κλίμα επιβαρύνει τις παράκτιες πηγές γλυκού νερού, ενώ τα κέντρα δεδομένων που τροφοδοτούν την Τεχνητή Νοημοσύνη και το cloud computing καταναλώνουν νερό με ακόρεστο ρυθμό.

Παραδείγματα έλλειψης νερού

Μόνο στη Βιρτζίνια, το ένα τέταρτο όλης της ενέργειας που παράγεται στην πολιτεία πηγαίνει σε κέντρα δεδομένων, ένα μερίδιο που αναμένεται σχεδόν να διπλασιαστεί σε πέντε χρόνια. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, κάθε μεσαίου μεγέθους κέντρο δεδομένων καταναλώνει τόσο νερό όσο 1.000 νοικοκυριά. Κάθε μία από τις πολιτείες των Μεγάλων Λιμνών έχει βιώσει ελλείψεις υπόγειων υδάτων.

Το Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής έφτασε επικίνδυνα κοντά στο να ξεμείνει από γλυκό νερό για τους σχεδόν 5 εκατομμύρια κατοίκους του το 2018 κατά τη διάρκεια μιας επικής, τριετούς ξηρασίας. Πιστεύεται ότι η Νότια Αφρική έχει επίσης μια παράκτια υποθαλάσσια πληθώρα γλυκού νερού, και υπάρχουν τουλάχιστον ανεπίσημα στοιχεία ότι κάθε ήπειρος μπορεί να έχει το ίδιο.

Το Νησί Πρίγκιπα Εδουάρδου του Καναδά, η Χαβάη και η Τζακάρτα της Ινδονησίας, είναι μεταξύ των τόπων όπου τα περιορισμένα αποθέματα γλυκού νερού συνυπάρχουν με πιθανούς υδροφορείς κάτω από τον ωκεανό.

Γεωτρήσεις και τρυπάνια για νερό

Οι επιστήμονες ξεκίνησαν το έργο πιστεύοντας ότι ο υποθαλάσσιος υδροφορέας που λάμβαναν δείγματα θα μπορούσε να είναι επαρκής για να καλύψει τις ανάγκες μιας μητρόπολης στο μέγεθος της Νέας Υόρκης για 800 χρόνια. Βρήκαν γλυκό ή σχεδόν γλυκό νερό τόσο σε υψηλότερα όσο και σε χαμηλότερα βάθη κάτω από τον πυθμένα από ό,τι περίμεναν, γεγονός που υποδηλώνει μεγαλύτερη προσφορά ακόμη και από αυτό.

Η δουλειά τους στη θάλασσα ξεδιπλώθηκε σε διάστημα τριών μηνών από το Liftboat Robert, ένα ωκεάνιο πλοίο που, μόλις φτάσει στο σημείο, κατεβάζει τρεις τεράστιους πυλώνες στον πυθμένα της θάλασσας και καταλήγει πάνω από τα κύματα. Κανονικά εξυπηρετεί υπεράκτιες εγκαταστάσεις πετρελαίου και αιολικά πάρκα. Αυτή η αποστολή τρυπάνι-μωρό-γεωτρήσεις ήταν διαφορετική.

Ακολούθησε ένα ερευνητικό έργο του 2015 που χαρτογράφησε τα περιγράμματα ενός υδροφορέα από απόσταση, χρησιμοποιώντας ηλεκτρομαγνητική τεχνολογία, και εκτιμήθηκε κατά προσέγγιση η αλατότητα του νερού από κάτω.

Αυτή η αποστολή, από το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole και το Παρατηρητήριο Γης Lamont-Doherty στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, ανέφεραν στοιχεία για ένα «τεράστιο σύστημα υπεράκτιων υδροφορέων» σε αυτήν την περιοχή, πιθανώς ανταγωνιζόμενο το μέγεθος του μεγαλύτερου της Αμερικής – του υδροφορέα Ogallala, ο οποίος τροφοδοτεί με νερό τμήματα οκτώ πολιτειών των Μεγάλων Πεδιάδων.

Λίγο μετά την άφιξη του Robert στην πρώτη από τις τρεις θέσεις γεώτρησης στις 19 Μαΐου, τα δείγματα που ελήφθησαν από κάτω από τον βυθό κατέγραψαν αλατότητα μόλις 4 μερών ανά χίλια. Αυτό είναι πολύ κάτω από τη μέση περιεκτικότητα σε αλάτι των ωκεανών, η οποία είναι 35 μέρη ανά χίλια, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ αλμυρό για να ανταποκριθεί στο πρότυπο γλυκού νερού των ΗΠΑ, κάτω από 1 μέρος ανά χίλια.

Καθώς οι εβδομάδες περνούσαν και ο Ρόμπερτ μετακινούνταν από τοποθεσία σε τοποθεσία 30 έως 50 χιλιόμετρα από την ακτή, η διαδικασία γεώτρησης στο πλημμυρισμένο υποθαλάσσιο ίζημα απέδωσε μια συλλογή δειγμάτων με περιεκτικότητα σε αλάτι έως και 1 μέρος ανά χίλια. Μερικά ήταν ακόμη χαμηλότερα.

Υπομονή για τα αποτελέσματα

Στους επόμενους μήνες ανάλυσης, οι επιστήμονες θα διερευνήσουν μια σειρά από ιδιότητες του νερού, συμπεριλαμβανομένων των μικροβίων που ζούσαν στα βάθη, τι χρησιμοποιούσαν για θρεπτικά συστατικά και πηγές ενέργειας και ποια υποπροϊόντα θα μπορούσαν να παράγουν. Με άλλα λόγια, αν το νερό είναι ασφαλές για κατανάλωση ή άλλη χρήση.

“Πρόκειται για ένα νέο περιβάλλον που δεν έχει μελετηθεί ποτέ πριν“, δήλωσε η Τζοσλίν ΝτιΡουτζιέρο, βιολόγος του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς στη Βαλτιμόρη, η οποία μελετά τη μικροβιακή οικολογία ακραίων περιβαλλόντων και δεν συμμετέχει στην αποστολή.

Αναλύοντας την αλληλούχιση του DNA που εξάγεται από τα δείγματά τους, είπε, οι ερευνητές μπορούν να προσδιορίσουν ποιοι μικροοργανισμοί υπάρχουν και «να μάθουν πώς μπορούν ενδεχομένως να βιοποριστούν».

Ο προσδιορισμός της ηλικίας του νερού είναι το κλειδί

Οι τεχνικές θα χρησιμοποιηθούν επίσης για να προσδιοριστεί εάν προέρχεται από το λιώσιμο των παγετώνων πριν από χιλιάδες χρόνια ή εξακολουθεί να προέρχεται μέσω λαβυρινθωδών γεωλογικών σχηματισμών από την ξηρά.

Οι ερευνητές θα χρονολογήσουν το νερό στο εργαστήριο, και αυτό θα είναι το κλειδί για να προσδιοριστεί εάν πρόκειται για ανανεώσιμο πόρο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί υπεύθυνα. Το αρχέγονο νερό είναι παγιδευμένο και πεπερασμένο. τα νεότερα υποδηλώνουν νερό δείχνει ότι ο υδροφόρος ορίζοντας εξακολουθεί να συνδέεται με μια επίγεια πηγή και ανανεώνεται, αν και αργά.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν

Για την κοινωνία, προκύπτουν κάθε είδους σύνθετα ερωτήματα εάν η βασική επιστήμη επιβεβαιώνει τις απαραίτητες συνθήκες για την εκμετάλλευση του νερού. Ποιος θα το διαχειριστεί; Μπορεί να ληφθεί χωρίς έναν απαράδεκτο κίνδυνο μόλυνσης της παροχής από τον ωκεανό από πάνω; Θα είναι φθηνότερο ή πιο φιλικό προς το περιβάλλον από τις σημερινές ενεργοβόρες μονάδες αφαλάτωσης;

Ο Ντούγκαν είπε ότι εάν οι κυβερνήσεις αποφασίσουν να προμηθευτούν το νερό, οι τοπικές κοινότητες θα μπορούσαν να στραφούν στους υδροφορείς σε περιόδους ανάγκης, όπως σε περίπτωση ξηρασίας, ή όταν ακραίες καταιγίδες πλημμυρίζουν παράκτια αποθέματα γλυκού νερού και τα καταστρέφουν. Η ιδέα της πραγματικής χρήσης αυτού του παλιού θαμμένου νερού είναι τόσο νέα που δεν έχει βρεθεί στο ραντάρ πολλών πολιτικών ή οικολόγων.

Πηγή: Pagenews.gr