Με την απόφαση για ενοχή των δύο πρώην προστατευόμενων μαρτύρων στην υπόθεση Novartis πέφτει η αυλαία της δίκης που άνοιξε πριν από πέντε μήνες ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας.
Το δικαστήριο έκρινε ένοχους τους κατηγορούμενους που με τις καταθέσεις τους έβαλαν στο «κάδρο» της υπόθεσης Novartis πολιτικά πρόσωπα για το αδίκημα της ψευδούς καταμήνυσης και της ψευδούς κατάθεσης κατ’ εξακολούθηση.
Συγκεκριμένα, ο Φιλίστωρ Δεστεμπασίδης κρίθηκε ένοχος για το αδίκημα της ψευδούς καταμήνυσης σε βάρος των Άδωνι Γεωργιάδη, Ανδρέα Λοβέρδου και Νίκου Μανιαδάκη, ενώ για τα υπόλοιπα πρόσωπα η πρόεδρος διατήρησε αμφιβολίες και τον αθώωσε.
Η δεύτερη κατηγορούμενη, Μαρία Μαραγγέλη, η οποία απουσίαζε από το εδώλιο, καταδικάστηκε για το αδίκημα της ψευδούς καταμήνυσης για όσα είχε καταθέσει σε βάρος των Άδωνι Γεωργιάδη, Ιωάννη Στουρνάρα, Ανδρέα Λοβέρδου, Μάριου Σαλμά και Αντώνη Σαμαρά.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων ζήτησαν να αναγνωριστούν στους εντολείς τους τα ελαφρυντικά των μη ταπεινών αιτίων και του προτέρου σύννομου βίου, αίτημα το οποίο στην περίπτωση που γίνει δεκτό μπορεί να αλλάξει το πλαίσιο της ποινής που θα αποφασιστεί στη συνέχεια.
Η εισαγγελέας και ο κίνδυνος παραγραφής
Η εισαγγελέας της έδρας είχε ζητήσει, με την πρότασή της, την ενοχή της εξ απόρρητων του άλλοτε ισχυρού άνδρα της φαρμακοβιομηχανίας Κ. Φρουζή για ψευδή κατάθεση σε βάρος των Αντώνη Σαμαρά, Ανδρέα Λοβέρδου, Μάριου Σαλμά, Άδωνι Γεωργιάδη, Δημήτρη Αβραμόπουλου, Γιάννη Στουρνάρα και της συζύγου του, Λίνας Νικολοπούλου, αλλά και του Νίκου Μανιαδάκη.
Επίσης, είχε εισηγηθεί την ενοχή του Φ. Δεστεμπασίδη, πρώην υπεύθυνου επικοινωνίας της Novartis, για μέρος των καταθέσεών του εις βάρος των Άδωνι Γεωργιάδη, Δημήτρη Αβραμόπουλου, Γιάννη Στουρνάρα και της συζύγου του, Λίνας Νικολοπούλου.
Η διαφορετική ποινική μεταχείριση που επιφύλαξε η εισαγγελέας στους δύο κατηγορουμένους, οι οποίοι είχαν τις κωδικές ονομασίες «Αικατερίνη Κελέση» και «Μάξιμος Σαράφης», έγκειται στο γεγονός ότι η πρώτη κατηγορούμενη παρουσίασε όσα κατέθεσε ως πραγματικά περιστατικά, ενώ ο Φ. Δεστεμπασίδης απέδωσε την πλειονότητα των καταγγελιών του στα λεγόμενα του Κ. Φρουζή, μεταφέροντας ουσιαστικά πληροφορίες και όχι γεγονότα. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η εισαγγελική λειτουργός, «όποιος κηρύσσεται ένοχος για ψευδή κατάθεση πρέπει συνειδητά να καταθέτει ψευδή περιστατικά, κρίσεις και απόψεις δεν περιλαμβάνονται σε αυτή την περίπτωση». «Οι κατηγορούμενοι πίστευαν ότι μπορούν να πουν ό,τι θέλουν γιατί ήταν σε καθεστώς προστασίας μαρτύρων και δεν μπορούσε να τους ακουμπήσει κανείς. Παρ’ όλα αυτά επέλεξαν από την αρχή να πουν ότι μεταφέρουν όσα ξέρουν από τον Φρουζή. Προσθέτοντας βέβαια δικές τους κορόνες. Ο Φρουζής όμως τα αρνείται, αλλά δεν τους έχει καταμηνύσει… Δεν θέλει πράγματι δικαστικούς αγώνες, όπως είπε; Ή φοβάται ότι μια προκαταρκτική εξέταση θα σκάψει παραπάνω; Το δικαστήριο αυτό δεν δικάζει εγκλήματα διαφθοράς, είναι ένα απλό Μονομελές. Το ζήτημα δεν είναι η δυσφήμηση των προσώπων, αλλά διακυβεύτηκε η ορθή απονομή της Δικαιοσύνης» σημείωσε στην αγόρευσή της η εισαγγελέας.
Οι δύο κατηγορούμενοι στις απολογίες τους επέμειναν στις αναφορές τους για τα πολιτικά πρόσωπα, ισχυριζόμενοι στις περισσότερες των περιπτώσεων ότι όσα κατέθεσαν ενώπιον των εισαγγελέων διαφθοράς, τα πληροφορήθηκαν από τον Κωνσταντίνο Φρουζή, κάτι που ο ίδιος διέψευσε.
Η αντίστροφη μέτρηση για να καθίσουν στο εδώλιο οι δύο κατηγορούμενοι άρχισε μετά την ανάσυρση των μηνύσεων που είχαν καταθέσει σε βάρος τους τα πολιτικά πρόσωπα με αφορμή τις καταθέσεις τους όταν άρθηκε το καθεστώς προστασίας τους.
Μάλιστα, η υπόθεση έφτασε στο ακροατήριο, υπό τα ασφυκτικά πλαίσια του κινδύνου παραγραφής, καθώς στα τέλη του 2025 συμπληρώνεται 8ετία για τις πρώτες εκ των μηνύσεων που είχαν υποβληθεί και στις αρχές του 2026 για τις τελευταίες.
Πηγή: pagenews.gr