«Είχα βαρεθεί το μίσος του»: Στο φως τα μηνύματα του Ρόμπινσον με τον συγκάτοικό του μετά τη δολοφονία Κερκ

«Τι;;;; Αστειεύεσαι, έτσι;» ρώτησε τον εκτελεστή του Κερκ ο συγκάτοικός του και ακολούθησε η παρακάτω στιχομυθία:

Ρόμπινσον: Είμαι ακόμα καλά, αγάπη μου, αλλά θα μείνω στο Όρεμ για λίγο ακόμα. Δεν θα αργήσω να γυρίσω σπίτι, αλλά πρέπει να πάρω το τουφέκι μου. Για να είμαι ειλικρινής, ήλπιζα να κρατήσω αυτό το μυστικό μέχρι να πεθάνω από γηρατειά. Λυπάμαι που σε έμπλεξα.

Συγκάτοικος: Δεν το έκανες εσύ, έτσι;

Ρόμπινσον: Ναι, το έκανα, συγγνώμη.

Συγκάτοικος: Νόμιζα ότι είχαν πιάσει τον ένοχο.

Ρόμπινσον: Όχι, έπιασαν έναν τρελό γέρο και μετά ανέκριναν κάποιον που φορούσε παρόμοια ρούχα. Είχα σχεδιάσει να πάρω το τουφέκι μου από το σημείο ρίψης λίγο μετά, αλλά το μεγαλύτερο μέρος αυτής της πλευράς της πόλης είχε αποκλειστεί. Είναι ήσυχα, σχεδόν αρκετά για να βγω, αλλά υπάρχει ένα όχημα που περιμένει.

Συγκάτοικος: Γιατί;

Ρόμπινσον: Γιατί το έκανα;

Συγκάτοικος: Ναι.

Ρόμπινσον: Είχα βαρεθεί το μίσος του. Κάποια μίση είναι αδιαπραγμάτευτα. Αν καταφέρω να πάρω το τουφέκι μου, χωρίς να με δουν, δεν θα αφήσω κανένα στοιχείο. Θα προσπαθήσω να το πάρω ξανά, ελπίζω να έχουν φύγει. Δεν έχω δει τίποτα που να δείχνει ότι το βρήκαν.

Συγκάτοικος: Πόσο καιρό το σχεδίαζες αυτό;

Ρόμπινσον: Λίγο περισσότερο από μία εβδομάδα, νομίζω. Μπορώ να πλησιάσω, αλλά υπάρχει ένα περιπολικό παρκαρισμένο ακριβώς δίπλα. Νομίζω ότι έχουν ήδη ψάξει εκείνο το σημείο, αλλά δεν θέλω να το ρισκάρω. Μακάρι να είχα γυρίσει πίσω και να το είχα πάρει μόλις έφτασα στο αυτοκίνητό μου. Ανησυχώ για το τι θα κάνει ο γέρος μου, αν δεν του φέρω το τουφέκι του παππού… Δεν ξέρω αν έχει σειριακό αριθμό, αλλά δεν θα με εντοπίσουν. Ανησυχώ για τα αποτυπώματα. Έπρεπε να το αφήσω σε έναν θάμνο, όπου άλλαξα ρούχα. Δεν είχα τη δυνατότητα ή τον χρόνο να το πάρω μαζί μου. Ίσως πρέπει να το εγκαταλείψω και να ελπίζω ότι δεν θα βρουν αποτυπώματα. Πώς στο διάολο θα εξηγήσω στον γέρο μου ότι το έχασα;».