Στις 7 Ιουνίου 1967, λίγο πριν τις 10 το πρωί, οι πύλες της Παλιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ υποχώρησαν. Όχι μπροστά στη δύναμη των όπλων – αυτά είχαν ήδη κερδίσει τη μάχη. Υποχώρησαν μπροστά στο βάρος της Ιστορίας και της επιστροφής. Εκεί, στους λιθόστρωτους δρόμους που είχαν διαβεί βασιλείς και προφήτες, μπήκαν ισραηλινοί αλεξιπτωτιστές, όχι ως κατακτητές, αλλά ως γιοι που επιστρέφουν στο πατρικό τους.
Η Ιερουσαλήμ ήταν πάλι δική τους.Δική τους. Για πάντα.«Το Όρος του Ναού είναι στα χέρια μας!» ανακοίνωσε ο συνταγματάρχης Μότα Γκουρ. Και με αυτές τις λέξεις, όχι μόνο γράφτηκε ιστορία — ξεδιπλώθηκε μπροστά στον κόσμο η βαθύτερη αλήθεια ενός λαού που για αιώνες προσευχόταν:«Επόμενο έτος, στην Ιερουσαλήμ!»
Μια πόλη, τρεις θρησκείες – μία αλήθεια
Η Ιερουσαλήμ είναι μοναδική. Είναι ιερή για τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ. Όμως μόνο ένας λαός την έκανε πρωτεύουσά του.
Μόνο ένας λαός την έκλαψε στην εξορία, την υμνούσε στα τραγούδια του, τη μνημόνευε καθημερινά στις προσευχές του.
Και μόνο αυτός ο λαός —ο εβραϊκός— τόλμησε να επιστρέψει, όχι για να διεκδικήσει εκδίκηση, αλλά για να ξανασυνδεθεί με την ταυτότητά του.
Η Ιερουσαλήμ δεν είναι «διεθνής πόλη». Δεν είναι «υπό αμφισβήτηση». Είναι η καρδιά του Ισραήλ. Η ψυχή ενός έθνους που περπάτησε στην έρημο 40 χρόνια, επιβίωσε από την εξορία, τα πογκρόμ, το Ολοκαύτωμα, τις αμέτρητες επιθέσεις. Και όμως, γύρισε πίσω.
Και την Ιερουσαλήμ δεν την πήρε. Την ξαναβρήκε.
Η νίκη που άλλαξε τα πάντα
Η επιστροφή των Ισραηλινών στην Ιερουσαλήμ στον Πόλεμο των Έξι Ημερών δεν ήταν απλώς στρατιωτική επιτυχία. Ήταν γεωπολιτική τομή και πνευματική κορύφωση. Ήταν η στιγμή που το μικρό Ισραήλ έδειξε στην υφήλιο πως δεν πρόκειται ποτέ να παραδοθεί στις σκοτεινές δυνάμεις του μίσους και του φανατισμού.
Τη στιγμή που οι Άραβες ηγέτες μιλούσαν για «εξαφάνιση του Ισραήλ από τον χάρτη», το εβραϊκό κράτος παρέμενε προσηλωμένο στην άμυνα, στην ειρήνη και στη δικαιοσύνη. Και όταν απειλήθηκε η ύπαρξή του, απάντησε με αποφασιστικότητα και στρατηγική ιδιοφυΐα.
Η κατάληψη της Παλιάς Πόλης δεν έγινε με σφαγές ή καταστροφές, όπως συνέβη πολλές φορές στο παρελθόν από άλλες αυτοκρατορίες.
Αντιθέτως:
- Διατηρήθηκαν τα ιερά των άλλων θρησκειών.
- Εξασφαλίστηκε η ελεύθερη λατρεία.
- Προστατεύθηκαν οι άμαχοι.
Κανένας άλλος λαός, σε τέτοια συνθήκη πολέμου, δεν θα είχε δείξει τέτοιο μέτρο.
Από την Τραγωδία στην Ενότητα
Η Ιερουσαλήμ ήταν χωρισμένη. Ο Ιορδανικός στρατός είχε καταστρέψει δεκάδες συναγωγές, είχε απαγορεύσει την πρόσβαση των Εβραίων στο Τείχος των Δακρύων, είχε λεηλατήσει και αλλοιώσει τον εβραϊκό χαρακτήρα της Παλιάς Πόλης.
Το Ισραήλ όμως δεν απάντησε με μίσος.Απάντησε με ενοποίηση, με ανοικοδόμηση, με πίστη.
Η Ιερουσαλήμ του σήμερα είναι η μόνη περίοδος στην ιστορία της όπου όλες οι θρησκείες μπορούν να προσεύχονται ελεύθερα.
Αυτό είναι επίτευγμα του Ισραήλ. Όχι των αυτοκρατοριών, όχι του ΟΗΕ, όχι των μεγάλων δυνάμεων.
Το μέλλον περνάει από το Τείχος
Η Ιερουσαλήμ έγινε το απόλυτο σύμβολο. Όχι απλώς της ισραηλινής κυριαρχίας, αλλά της εβραϊκής επιστροφής. Αν κάποιος θέλει να καταλάβει το Ισραήλ, πρέπει να σταθεί μπροστά στο Τείχος των Δακρύων και να δει τους στρατιώτες να προσεύχονται, τις οικογένειες να αγγίζουν τις πέτρες του και τους ηλικιωμένους να δακρύζουν.
Δεν είναι πολιτική. Δεν είναι στρατηγική. Είναι ανάμνηση και ελπίδα μαζί.
Η Ιερουσαλήμ είναι του Ισραήλ. Και πάντα θα είναι.
Για όσους αναρωτιούνται, η απάντηση είναι απλή. Το Ισραήλ δεν κατέχει την Ιερουσαλήμ. Το Ισραήλ ΕΙΝΑΙ η Ιερουσαλήμ.
Όσοι επιδιώκουν να την αποκόψουν από τον εβραϊκό λαό, στερούν από την πόλη την ταυτότητά της. Όσοι την αποκαλούν «διεθνή», την αφαιρούν από τη ζωντανή της ιστορία. Η Ιερουσαλήμ δεν είναι ζήτημα διπλωματίας. Είναι ζήτημα δικαιοσύνης. Και η δικαιοσύνη αποδόθηκε το 1967.
Δήλωση Άδωνι Γεωργιάδη (2025): «Η Ιερουσαλήμ είναι η αδιαπραγμάτευτη πρωτεύουσα του Ισραήλ. Είναι ένα ζωντανό μνημείο ελευθερίας, πίστης και αντοχής. Όσο υπάρχει Ισραήλ, η Ιερουσαλήμ θα παραμένει ενωμένη, ελεύθερη και ανοικτή για όλους. Όσοι αγαπάμε τη δημοκρατία και τον πολιτισμό, στεκόμαστε στο πλευρό της».
Η Ιερουσαλήμ δεν είναι απλώς τόπος. Είναι υπόσχεση. Και η υπόσχεση ανήκει σε εκείνους που ποτέ δεν την ξέχασαν. Η Ιερουσαλήμ είναι του Ισραήλ.
Πηγή: pagenews.gr