Η φθορά της αμερικανικής δημοκρατίας δεν εξελίσσεται πια αργά και αθόρυβα· αντίθετα, τρέχει με ρυθμούς που ξεπερνούν εκείνους άλλων χωρών με ηγέτες αυταρχικής κοπής, όπως η Ινδία του Ναρέντρα Μόντι ή η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Αυτό τουλάχιστον σημειώνει ο Εντουαρντ Λους, κορυφαίος αναλυτής των Financial Times, ο οποίος προειδοποιεί: ο Τραμπ «βιάζεται» και η βιασύνη του αυτή διαβρώνει τις ίδιες τις ρίζες της αμερικανικής δημοκρατίας.
Στην καρδιά της συζήτησης βρίσκεται η υπόθεση του Τσάρλι Κερκ, του εκλιπόντος χριστιανού εθνικιστή ακτιβιστή, ο οποίος μετά τη βίαιη δολοφονία του έχει μετατραπεί –κατά την επίσημη ρητορική– σε «μάρτυρα της πίστης και της ελευθερίας». Η αντίθετη γνώμη θεωρείται πλέον ύποπτη, ακόμη και «τρομοκρατική». «Στον κόσμο μετά τον Κερκ, δύο συν δύο κάνουν πέντε», σχολιάζει δηκτικά ο Λους, παραπέμποντας στον Όργουελ.
Η Πρώτη Τροπολογία εξακολουθεί να εγγυάται θεωρητικά την ελευθερία του λόγου, αλλά στην πράξη ο φόβος περιστέλλει την αντιπαράθεση. Διάσημοι κωμικοί οδηγούνται στα δικαστήρια, πολυεθνικοί κολοσσοί όπως η Paramount δείχνουν τυφλή υποταγή στις απαιτήσεις του Λευκού Οίκου, ενώ τα κορυφαία πανεπιστήμια σιωπούν. Η θεσμική αυτονομία μοιάζει να έχει εξατμιστεί.
Παράλληλα, ο πρόεδρος δεν διστάζει να στοχοποιεί δημόσια τους αντιπάλους του, ζητώντας ευθέως από την υπουργό Δικαιοσύνης Παμ Μπόντι να ασκήσει διώξεις. Η ομοσπονδιακή μηχανή επιστρατεύεται για προσωπικές βεντέτες, ενώ το Κογκρέσο και το Ανώτατο Δικαστήριο παραμένουν θεατές.
Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο ανησυχητική από την οικονομική αβεβαιότητα. Ο εμπορικός πόλεμος και το «μεγάλο, όμορφο νομοσχέδιο» για τον προϋπολογισμό φαίνεται να περιορίζουν τις δυνατότητες της μεσαίας τάξης να βελτιώσει το εισόδημά της. Κι όμως, όπως υπογραμμίζει ο Λους, η ιδέα ότι η κοινωνική δυσαρέσκεια θα «φρενάρει» τον Τραμπ στις εκλογές είναι μάλλον δονκιχωτική.
Στο μνημόσυνο του Κερκ, η χήρα του τόλμησε να μιλήσει για συγχώρεση, ο Τραμπ την αντέκρουσε μετωπικά: «Δεν μπορώ να συγχωρήσω, μισώ τους εχθρούς μου». Οι ζητωκραυγές που ακολούθησαν έμοιαζαν να επιβεβαιώνουν ότι η πολιτική του φόβου και της οργής κερδίζει έδαφος.
Ο Λους συνοψίζει με αιχμηρή αλληγορία: η Αμερική του Τραμπ εγκαταλείπει το πνεύμα της Καινής Διαθήκης και υιοθετεί τη λογική της Παλαιάς. Και όσο η χώρα πλησιάζει στην 250ή επέτειο της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, η αγωνία μεγαλώνει: ποια θα είναι τελικά η ταυτότητα των Ηνωμένων Πολιτειών;