Ο Άδωνις Γεωργιάδης, σε συνέντευξή του, κλήθηκε να απαντήσει στην οξεία δημόσια σύγκρουση με τη Μαρία Καρυστιανού — μητέρα θύματος της τραγωδίας των Τεμπών — καθώς και στις πολιτικές διαστάσεις που παίρνει η τραγωδία, μέσα από νομικούς χειρισμούς, αιτήματα γονέων, αλλά και την ενεργή εμπλοκή πολιτικών προσώπων, όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Ο Υπουργός απέναντι στον πόνο
Ο Άδωνις ξεκαθάρισε την προσωπική του θέση με έναν σαφή διαχωρισμό:«Οι γονείς που έχουν χάσει τα παιδιά τους δικαιούνται να λένε ό,τι θέλουν. Όσο είναι εκτός πολιτικής, εγώ σέβομαι τον πόνο τους και δεν μπορώ να αντιπαρατεθώ».
Όμως δεν άφησε αναπάντητο το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί αυτός ο πόνος ως όχημα πολιτικής παρέμβασης:«Αν επιλέξει να κατέβει στην πολιτική, έχει κάθε δικαίωμα. Και τότε — όπως σε κάθε δημοκρατία — θα μπορούμε να αντιπαρατεθούμε».
Οι αντιφάσεις της Μαρίας Καρυστιανού
Η κυρία Καρυστιανού έχει, με δημόσιες δηλώσεις της, καταγγείλει τον Άδωνι Γεωργιάδη για «πολιτική μικροψυχία» και τον κάλεσε να «μην κρύβεται πίσω από ασυλία». Παράλληλα, τονίζει με συναισθηματική ένταση:«Με βεβαιότητα ανήκετε σε άλλο είδος ανθρώπου… και ΟΛΑ τα χρήματα του κόσμου δεν μπορούν να αναπληρώσουν το ΕΝΑ και μοναδικό που λαχταρά η καρδιά του».
Από την άλλη, η ίδια έχει δηλώσει επίσης ότι «ουδέποτε θα πολιτευτώ», λέγοντας πως δεν επιδιώκει εκλογικό ρόλο. Όμως, ο Γεωργιάδης παρατήρησε πως δεν έχει τερματιστεί ξεκάθαρα η δημόσια πολιτική δράση της:«Εάν ήθελε να κλείσει τη συζήτηση περί πολιτικής, θα την είχε κλείσει. Δεν την έχει κλείσει. Δεν την κρίνω — αλλά το σημειώνω».
Η ουσία της σύγκρουσης: δικαιοσύνη ή καθυστέρηση;
Η δημόσια συζήτηση έχει στραφεί στον πατέρα που πραγματοποιεί απεργία πείνας και στο αίτημα να εξεταστούν τα οστά των θυμάτων για τοξικολογικά ευρήματα. Η Καρυστιανού το έχει θέσει ως «δικαίωμα εκταφής» και το έχει ντύσει με συναισθηματικό βάρος:«Τα οστά του παιδιού μου είναι δικά μου, όχι κρατική περιουσία».
Ο Άδωνις Γεωργιάδης όμως αντεπιτέθηκε με αυστηρότητα, μιλώντας για στρατηγική καθυστέρησης της δίκης:«Εάν γίνει δεκτό το αίτημα για τοξικολογικά τώρα, ξανανοίγει η ανακριτική διαδικασία. Άρα, η δίκη πάει 2,5 χρόνια πίσω. Αυτό θέλει η κυρία Κωνσταντοπούλου».
Και συνέχισε με ένα ευρύτερο πολιτικό σχόλιο:«Όλοι γατζώνονται στα Τέμπη. Αν έχει κλείσει η δίκη μέχρι τις εκλογές, θα αποδειχθούν τα “περί ξυλολίου” μπούρδες, και θα πέσουν οι αριθμοί. Αν όχι, θα εξαργυρωθούν πολιτικά».
Η απόφαση του Αρείου Πάγου – Ο “δρόμος της θεσμικής σοβαρότητας”
Ο Υπουργός εξήγησε πως ο Άρειος Πάγος βρήκε τη μέση λύση:«Με την έναρξη της δίκης, μπορούν οι γονείς να ζητήσουν τοξικολογικές. Έτσι δεν αναστέλλεται η δίκη, δεν έχουμε παραγραφές, και αποδίδεται δικαιοσύνη».
Η θέση του ήταν ξεκάθαρη: δεν είναι αντίθετος με τις εξετάσεις — είναι υπέρ της θεσμικής σειράς:«Να ερευνηθούν όλα. Αλλά με τέτοιο τρόπο που δεν θα παραγραφούν πλημμελήματα και δεν θα ακυρωθεί η δίκη».
Η πολιτική εκμετάλλευση του πόνου
Ο Γεωργιάδης ξεκαθάρισε πως σέβεται όλους τους γονείς. Όμως δεν δέχεται την ιδέα πως μια μερίδα μπορεί να επιβάλλει τον λόγο της ως μοναδικό εκπρόσωπο:«Οι γονείς που έχουν ζητήσει αυτές τις επιπλέον ενέργειες είναι τέσσερις. Οι υπόλοιποι θέλουν να ξεκινήσει η δίκη. Γιατί δεν σεβόμαστε και αυτούς; Δεν είναι γονείς;»
Και κατέληξε με αιχμή:«Έχουν βάλει έναν άνθρωπο με προσωπικό πόνο στο επίκεντρο και τον χρησιμοποιούν για να προκαλέσουν πολιτικό χάος».
Ο Άδωνις και το εσωκομματικό ρήγμα — Σαμαράς και νέα κόμματα
Ο Υπουργός ρωτήθηκε και για το ενδεχόμενο δημιουργίας κόμματος από τον Αντώνη Σαμαρά:«Αν κάνει κόμμα, θα βλάψει τη Νέα Δημοκρατία. Δεν θέλω να τον δω να κάνει τέτοιο κόμμα. Του έχω αγάπη και ευγνωμοσύνη. Εμένα ποτέ να μην με φέρετε σε δύσκολη θέση για τον Σαμαρά».
Δήλωσε ανοιχτά ότι δεν υιοθετεί την επιθετική γραμμή κάποιων βουλευτών απέναντι στον πρώην πρωθυπουργό, ενώ υπενθύμισε τη μακρά κοινή τους πορεία.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στον σεβασμό στον πόνο των οικογενειών και την προστασία της θεσμικής λειτουργίας του κράτους. Δεν αρνείται την ανάγκη για διαφάνεια. Δεν χτυπά τις οικογένειες. Χτυπά την πολιτικοποίηση του πόνου.
Και, όπως δηλώνει ευθέως:«Στον κόσμο που ζούμε, άλλον τρόπο για να λύνουμε διαφορές μας πλην των δικαστηρίων, δεν έχουμε».
Πηγή: pagenews.gr