Γιατί ο Τραμπ στοχοποιεί τον Τζορτζ Σόρος

Ο Τζορτζ Σόρος έχει γίνει σύμβολο. Για τους υποστηρικτές των ανοιχτών κοινωνιών, είναι ένας από τους μεγαλύτερους φιλάνθρωπους της εποχής μας. Για την Ακροδεξιά, όμως, είναι ένας «δαίμονας» που τροφοδοτεί κάθε θεωρία συνωμοσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, ο πιο αμφιλεγόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, τον έχει βάλει στο στόχαστρο.

Κι όμως, η στοχοποίηση αυτή δεν αφορά μόνο τον ίδιο τον Σόρος. Στην πραγματικότητα, πίσω από την προσωπική επίθεση κρύβεται μια στρατηγική αποδυνάμωσης ενός από τα ισχυρότερα ιδρύματα παγκοσμίως: του Open Society Foundations.

Ένας «τέλειος εχθρός»

Ο Σόρος, 95 ετών σήμερα, έχει δαπανήσει πάνω από 32 δισ. δολάρια για τη στήριξη οργανώσεων που προωθούν τη Δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη διαφάνεια. Το ίδιο το όνομα του ιδρύματός του –«Ανοιχτή Κοινωνία»– είναι πρόκληση για όσους επιδιώκουν κλειστά καθεστώτα, ελεγχόμενα από εθνικιστική ή αυταρχική εξουσία.

Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι συγκαταλέγεται στους κοινούς στόχους ηγετών με εντελώς διαφορετικές αφετηρίες: από τον Βλαντίμιρ Πούτιν και τον Βίκτορ Όρμπαν, μέχρι τον Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον Ινδό υπουργό Εξωτερικών Σουμπραμανιάμ Τζαϊσανκάρ.

Για τον Τραμπ, η φιγούρα του Σόρος προσφέρει κάτι ακόμη: ένα παγκόσμιο σύμβολο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εσωτερικά ως όχημα πολιτικής πόλωσης.

Η Δικαιοσύνη ως εργαλείο εκδίκησης

Όπως έγραψαν οι Financial Times, η αμερικανική Δικαιοσύνη τείνει να μετατρέπεται σε προσωπικό όπλο του Τραμπ. Ο πρώην πρόεδρος δεν κρύβει ότι θέλει να κινηθεί εναντίον όσων θεωρεί «εχθρούς». Η απαγγελία κατηγοριών στον πρώην διευθυντή του FBI, Τζέιμς Κόμεϊ, αποτέλεσε σαφές μήνυμα.

Αν λοιπόν ο Τραμπ δηλώνει δημόσια ότι ο Σόρος είναι «κακός άνθρωπος που αξίζει να φυλακιστεί», το επόμενο βήμα είναι εύκολο: να βρεθεί ένα πρόσχημα, ένα «πρόχειρο κατηγορητήριο». Ο κίνδυνος δεν είναι τόσο η φυλάκιση ενός υπερήλικα επιζώντος του Ολοκαυτώματος, όσο η καταστροφή του έργου και της επιρροής του.

Από την Antifa στο Open Society

Ο Τραμπ έχει ήδη χαρακτηρίσει την Antifa «τρομοκρατική οργάνωση» —παρά το γεγονός ότι δεν υφίσταται ως συγκροτημένος φορέας. Για τον ίδιο και τους οπαδούς του, το Open Society λειτουργεί ως «υποκατάστατο» της Antifa: ένας εσωτερικός εχθρός που δικαιολογεί σκληρά μέτρα.

Το Κογκρέσο έχει περάσει νόμο που επιτρέπει την αφαίρεση του καθεστώτος φοροαπαλλαγής από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς. Ένα τέτοιο πλήγμα στο ίδρυμα Σόρος θα ισοδυναμούσε με αργό στραγγαλισμό της δράσης του.

Ιστορίες ειρωνείας και ανατροπών

Η ειρωνεία είναι ότι ανάμεσα σε όσους κάποτε ωφελήθηκαν από τον Σόρος βρίσκεται και ο Ορμπάν. Το 1989, ο Ούγγρος ηγέτης σπούδασε στην Οξφόρδη με υποτροφία του Open Society. Σήμερα, είναι ένας από τους πιο φανατικούς πολέμιούς του.

Παρόμοια ιστορία έχει και ο σημερινός υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Σκοτ Μπέσεντ. Υπήρξε διαχειριστής του hedge fund του Σόρος, με τον δισεκατομμυριούχο να επενδύει τότε 2 δισ. δολάρια στο fund του. Τώρα, το υπουργείο του μπορεί να παίξει ρόλο σε πιθανές οικονομικές επιθέσεις κατά του Open Society.

Ένα μέλλον γεμάτο αβεβαιότητα

Η στοχοποίηση του Σόρος δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου αποδυνάμωσης της κοινωνίας των πολιτών και των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων που επιδιώκουν να ενισχύσουν τη Δημοκρατία σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αν τελικά ο Τραμπ καταφέρει να χρησιμοποιήσει τη Δικαιοσύνη ως εργαλείο προσωπικής εκδίκησης, οι συνέπειες δεν θα αφορούν μόνο τον Σόρος. Θα πλήξουν το ίδιο το δικαίωμα ανεξάρτητων οργανώσεων να λειτουργούν, να χρηματοδοτούν δράσεις, να προστατεύουν μειονότητες και να στηρίζουν θεμελιώδεις ελευθερίες.

Η μάχη γύρω από τον Σόρος, λοιπόν, δεν είναι απλώς πολιτική. Είναι μάχη για το μέλλον της Δημοκρατίας – στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Πηγή:Pagenews.gr