Η επαναφορά των μέτρων του Συμβουλίου Ασφαλείας επαναφέρει την πίεση στο Ιράν, ενώ οι δύο υπερδυνάμεις καλούνται να ισορροπήσουν μεταξύ διπλωματικής υποστήριξης και οικονομικών-πολιτικών συμφερόντων με τη Δύση.
Η κρίση των κυρώσεων και η στρατηγική του Ιράν
Η Τεχεράνη αντιμετωπίζει σημαντική διπλωματική δοκιμασία μετά την ενεργοποίηση του μηχανισμού επαναφοράς των κυρώσεων από το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και τη Γερμανία (E3) ως απάντηση στις παραβιάσεις της JCPOA. Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών, Αμπάς Αραγτσί, χαρακτήρισε τις κυρώσεις «παράνομες και αβάσιμες» και επιδίωξε την υποστήριξη τρίτων κρατών για να αμβλύνει τον αντίκτυπο. Η στρατηγική του Ιράν βασίζεται στην αξιοποίηση της οικονομικής και πολιτικής ισχύος Κίνας και Ρωσίας, με στόχο να περιορίσει τις συνέπειες των κυρώσεων, διατηρώντας παράλληλα την ικανότητά του στα πυρηνικά και τα στρατιωτικά προγράμματα.
Ο ρόλος της Κίνας και της Ρωσίας
Θεωρητικά, οι δύο χώρες μπορούν να εμποδίσουν ή να καθυστερήσουν την εφαρμογή των κυρώσεων, υπονομεύοντας την Επιτροπή 1737 και την Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων 1929, αλλά η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη. Το Πεκίνο και η Μόσχα διατηρούν σημαντικούς δεσμούς με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη και ήδη υπόκεινται σε κυρώσεις. Η απόλυτη αντίσταση στις δυτικές κυρώσεις θα μπορούσε να προκαλέσει δευτερεύουσες κυρώσεις και να επηρεάσει τις παγκόσμιες αγορές, περιορίζοντας τις ενέργειές τους σε πολιτική κάλυψη και διπλωματική παρεμπόδιση.
Πολιτική υποστήριξη ή ουσιαστική προστασία;
Η υποστήριξη της Κίνας και της Ρωσίας είναι πιθανό να παραμείνει περιορισμένη σε επίπεδο διπλωματίας: καθυστέρηση εργασιών επιτροπών, παροχή πολιτικής κάλυψης και συμβολική αντίσταση. Η προστασία της Τεχεράνης από τις οικονομικές και στρατιωτικές συνέπειες των κυρώσεων παραμένει περιορισμένη. Οι δύο υπερδυνάμεις έχουν ψηφίσει υπέρ των επαναφερθέντων μέτρων του ΣΑΗΕ στο παρελθόν και προσπαθούν να ισορροπήσουν τη στρατηγική σχέση με το Ιράν και τις διεθνείς υποχρεώσεις τους.
Η γεωπολιτική διάσταση
Η στρατηγική του Ιράν επιδιώκει να αμφισβητήσει τη διεθνή τάξη υπό τη Δύση και να παρουσιάσει τον εαυτό του ως υπερασπιστή των πολυμερών αρχών. Παράλληλα, στοχεύει να διατηρήσει την κυριαρχία στα πυρηνικά και τα πυραυλικά του προγράμματα, ενώ δοκιμάζει την αποφασιστικότητα Κίνας και Ρωσίας. Η λήξη της JCPOA στις 18 Οκτωβρίου ενισχύει την αίσθηση επείγοντος, καθώς το Ιράν πρέπει να αξιοποιήσει τον χρόνο για να συγκεντρώσει συμμάχους και να προετοιμάσει στρατηγικές έκτακτης ανάγκης.
Η εξάρτηση της Τεχεράνης από Κίνα και Ρωσία δεν αφορά μόνο την πλήρη προστασία από τις κυρώσεις, αλλά τη διεύρυνση των στρατηγικών επιλογών της και τη δυσχέρανση της εφαρμογής των μέτρων από τη Δύση. Η απάντηση των δύο υπερδυνάμεων θα καθορίσει τα όρια της διεθνούς στήριξης και θα αποκαλύψει πόσο μακριά είναι διατεθειμένες να φτάσουν για να υπερασπιστούν το Ιράν απέναντι στις κυρώσεις του ΟΗΕ.
Πηγή: pagenews.gr