Σε ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο X, ο Υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, τοποθετήθηκε εκ νέου για τη στάση της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην υπόθεση των Τεμπών, επιλέγοντας να απαντήσει χωρίς ένταση, αλλά με καθαρό λόγο και θεσμική προσέγγιση.
«Η @ZoeKonstant έχει στήσει ένα χυδαίο σκηνικό. Δεν με πειράζει καθόλου που με υβρίζει: ‘η Κυβέρνηση μέσα από ένα γελοίο πρόσωπο, έναν τιποτένιο της Κοινωνίας, ένα πολιτικό σκουλήκι…’»
Όπως σημειώνει, τέτοια φρασεολογία δεν τον απασχολεί προσωπικά, αλλά δεν θεωρεί και αποδεκτό να χρησιμοποιείται ο ανθρώπινος πόνος ως όχημα για πολιτική στόχευση.
Το βασικό ερώτημα: γιατί όχι νωρίτερα;
Στο επίκεντρο της δήλωσης του Υπουργού βρίσκεται ένα συγκεκριμένο νομικό ερώτημα, διατυπωμένο με πολιτική και ηθική βαρύτητα:
«Γιατί, κυρία Πρόεδρε και συνήγορε, το αίτημα για τις τοξικολογικές εξετάσεις δεν το καταθέσατε 2,5 χρόνια που ο φάκελος ήταν ανοιχτός και το θυμηθήκατε αφού έκλεισε η ανάκριση;»
Και συνεχίζει:
«Ή δεν εκπροσωπούσατε σωστά τον κ. Ρούτσι τόσο καιρό ή κάτι άλλο συμβαίνει προφανώς…»
Το ερώτημα δεν τίθεται με ύφος αντιπαράθεσης, αλλά ως ζήτημα διαφάνειας και συνέπειας. Ο ίδιος αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο καλής πρόθεσης, όμως ζητά εξηγήσεις προς αποφυγή παρανοήσεων.
«Στηρίζω το αίτημα του πατέρα – αλλά χωρίς καθυστέρηση της Δίκης»
Ο Άδωνις δεν απορρίπτει την ουσία του αιτήματος για περισσότερη διερεύνηση. Αντιθέτως, δηλώνει ξεκάθαρα πως το στηρίζει:
«Ως προς το αίτημα του δυστυχούς αυτού πατέρα… σας λέω καθαρά, και εγώ το στηρίζω και όλοι μας βασικά.»
Ωστόσο, σημειώνει έναν σημαντικό όρο: «Αν μπορεί να εξασφαλιστεί ότι όλα αυτά θα γίνουν χωρίς να περάσει το σχέδιο της καθυστέρησης της Δίκης, τότε μακάρι να γίνει. Ο άνθρωπος αυτός και όλοι οι συγγενείς να βρουν τη γαλήνη που ψάχνουν.»
Η τοποθέτηση αυτή υπερασπίζεται ταυτόχρονα την ανάγκη για απόλυτη διερεύνηση και τη θεσμική συνέχεια της Δικαιοσύνης, χωρίς να μετατραπεί η υπόθεση σε εργαλείο καθυστέρησης ή αποπροσανατολισμού.
Κριτική στην τακτική, όχι στον ανθρώπινο πόνο
Η διαφοροποίηση του Άδωνι Γεωργιάδη είναι σαφής: δεν απευθύνεται στον πατέρα ή στους συγγενείς των θυμάτων, αλλά σε όσους –όπως λέει– διαχειρίζονται την υπόθεση με επικοινωνιακή στόχευση:
«Σας χάλασα το ‘γλυκό’ πρόσωπο της δικηγόρου του απεργού πείνας. Όπως έχω κάνει και στο παρελθόν με άλλα χυδαία πρόσωπα της Αριστεράς.»
Και προσθέτει:
«Εδώ έχουμε την εκμετάλλευση ενός ανθρώπου που πονάει για το παιδί που έχασε, για να κάνετε εσείς πολιτική καριέρα.»
Θεσμική εμπιστοσύνη – και σύγκρουση με την υπεραπλούστευση
Ο Γεωργιάδης αναδεικνύει τη σημασία της εμπιστοσύνης στη Δικαιοσύνη, αποφεύγοντας εύκολους λαϊκισμούς:
«Δεν θεωρώ τους δικαστές που ως τώρα δεν έχουν δεχθεί (το αίτημα) κακόψυχους ανθρώπους χωρίς καρδιά. Άρα κάποιο άλλο λόγο έχουν οι δικαστές ως τώρα και λένε όχι.»
Και υπενθυμίζει ότι:
«Κάθαρση δύναται να υπάρξει μόνον στο Δικαστήριο. Ούτε στο Σύνταγμα (κενοτάφιο των νεκρών μας…), ούτε στους δρόμους, ούτε σε λαϊκά Δικαστήρια.»
Η τοποθέτηση διαχωρίζει τη θεσμική λειτουργία από την επικοινωνιακή πίεση, χωρίς να ακυρώνει τα συναισθήματα της κοινωνίας.
«Βρίστε με ελεύθερα – μου φτιάχνετε τη διάθεση»
Ολοκληρώνοντας, ο Άδωνις διατηρεί το γνώριμο ύφος του:
«Βρίστε με ελεύθερα λοιπόν – μου φτιάχνετε τη διάθεση που σας χάλασα τα σχέδια!»
Ένα φινάλε χαρακτηριστικό του στυλ του: αυτοσαρκαστικό, αλλά με πολιτική αιχμή.
Η παρέμβαση του Άδωνι Γεωργιάδη δεν αποτελεί προσωπική σύγκρουση. Είναι πολιτική τοποθέτηση με σαφή θεσμική γραμμή:
- Υπέρ της απόλυτης διερεύνησης
- Υπέρ της στήριξης των συγγενών
- Κατά της καθυστέρησης της Δίκης
- Κατά της εκμετάλλευσης του πόνου για πολιτικό όφελος
Σε έναν δημόσιο διάλογο που συχνά κυριαρχείται από θυμικό και υπερβολές, ο Άδωνις επιλέγει να θέσει καθαρές ερωτήσεις, με θεσμική πυξίδα και πολιτική σαφήνεια
Πηγή: pagenews.gr