Στο πλευρό της Ρωσίας πολεμούν 5.000 Κουβανοί, υποστηρίζουν οι ΗΠΑ

Αναζωπύρωση ψυχροπολεμικού κλίματος μεταξύ ΗΠΑ και Κούβας
Η ένταση ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κούβα επιστρέφει σε επίπεδα που θυμίζουν τη δεκαετία του 1960, με φόντο τον πόλεμο της Ουκρανίας και τη ρωσική επιρροή στην Καραϊβική. Σύμφωνα με αποκαλύψεις του Reuters, η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ έδωσε εντολή στους αμερικανούς διπλωμάτες να καταψηφίσουν το ψήφισμα του ΟΗΕ που ζητά τον τερματισμό του εμπάργκο κατά της Κούβας, επικαλούμενη πλέον λόγους «εθνικής ασφάλειας». Η απόφαση συνοδεύεται από κατηγορίες ότι η Αβάνα συμμετέχει έμμεσα στις πολεμικές επιχειρήσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία, επιτρέποντας τη στρατολόγηση Κουβανών μαχητών που πολεμούν στο πλευρό των ρωσικών δυνάμεων.

Κατηγορίες για στρατολόγηση Κουβανών μισθοφόρων από τη Μόσχα
Σύμφωνα με το τηλεγράφημα του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών που διέρρευσε στον Τύπο, από 1.000 έως 5.000 Κουβανοί φέρονται να έχουν μεταφερθεί στο ρωσικό μέτωπο ως μισθοφόροι, προκειμένου να ενισχύσουν τη ρωσική στρατιωτική παρουσία στην Ουκρανία. Το έγγραφο, που εστάλη στις 2 Οκτωβρίου 2025 σε δεκάδες αμερικανικές πρεσβείες, ζητά από τους διπλωμάτες να ενημερώσουν τις κυβερνήσεις των χωρών υποδοχής ότι η Κούβα “παρέχει ενεργή υποστήριξη” στη ρωσική εισβολή, κάτι που, σύμφωνα με την Ουάσιγκτον, καθιστά την Αβάνα συνεργό της Μόσχας.

Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αν και απέφυγε να αποκαλύψει λεπτομέρειες για τον ακριβή αριθμό των μαχητών, επιβεβαίωσε ότι η Ουάσιγκτον λαμβάνει υπόψη «σοβαρές αναφορές» που προέρχονται τόσο από ουκρανικές όσο και από ευρωπαϊκές υπηρεσίες πληροφοριών. «Το κουβανικό καθεστώς απέτυχε να προστατεύσει τους πολίτες του από το να χρησιμοποιούνται ως πιόνια στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Το ψήφισμα του ΟΗΕ και η απομόνωση των ΗΠΑ
Το ψήφισμα για την άρση του αμερικανικού εμπάργκο κατά της Κούβας τίθεται κάθε χρόνο σε ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ από το 1992 και εγκρίνεται με συντριπτική πλειοψηφία. Το 2024, 187 χώρες ψήφισαν υπέρ της άρσης, ενώ μόνο οι ΗΠΑ και το Ισραήλ καταψήφισαν, με τη Μολδαβία να απέχει. Παρ’ όλα αυτά, η νέα αμερικανική στάση προμηνύει ακόμα πιο αντίξοες διπλωματικές συνθήκες για την Αβάνα, καθώς η Ουάσιγκτον επιχειρεί να συνδέσει το εμπάργκο με τη στάση της Κούβας απέναντι στη Ρωσία.

Η απόφαση της κυβέρνησης Τραμπ να μπλοκάρει το ψήφισμα σηματοδοτεί την επιστροφή στην πολιτική της απομόνωσης που είχε ακολουθηθεί πριν από τη σύντομη περίοδο εξομάλυνσης σχέσεων επί Ομπάμα. Από την επάνοδό του στον Λευκό Οίκο, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει επαναφέρει την Κούβα στη λίστα των κρατών που χρηματοδοτούν την τρομοκρατία, έχει εντείνει τις οικονομικές και ταξιδιωτικές κυρώσεις και έχει περιορίσει τη δραστηριότητα ξένων εταιρειών που απασχολούν Κουβανούς γιατρούς στο εξωτερικό.

Η Κούβα αντιδρά: «Πρόφαση για επιθετικότητα»
Η απάντηση της Αβάνας δεν άργησε να έρθει. Ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας, Μπρούνο Ροντρίγκες, σε έντονη δήλωσή του προς τα Ηνωμένα Έθνη, κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να «αποτρέψει τις Ηνωμένες Πολιτείες από το να προκαλέσουν έναν νέο πόλεμο στην Καραϊβική». Κατηγόρησε την Ουάσιγκτον ότι χρησιμοποιεί το θέμα της στρατολόγησης και την καταπολέμηση των ναρκωτικών ως «χυδαία και γελοία πρόφαση για στρατιωτική επιθετικότητα».

Η Κούβα αρνείται κατηγορηματικά ότι υποστηρίζει τη Ρωσία στρατιωτικά, υποστηρίζοντας πως έχει διαλύσει κυκλώματα παράνομης στρατολόγησης πολιτών της από ρωσικά δίκτυα και ότι συνεργάζεται με την Ιντερπόλ για τη δίωξη των υπευθύνων. Παρ’ όλα αυτά, η Ουάσιγκτον θεωρεί πως το καθεστώς Ντίας-Κανέλ γνώριζε ή ανεχόταν τη μεταφορά Κουβανών μαχητών στη Ρωσία με αντάλλαγμα καύσιμα και οικονομική βοήθεια.

Αντιδράσεις στο αμερικανικό Κογκρέσο και ανησυχία στην Ευρώπη
Στο εσωτερικό των ΗΠΑ, Ρεπουμπλικανοί και Δημοκρατικοί βουλευτές εκφράζουν ανησυχία για τη νέα τροχιά που παίρνουν οι σχέσεις Ουάσιγκτον–Αβάνας. Ορισμένοι κατηγορούν την κυβέρνηση Τραμπ ότι αναζωπυρώνει έναν περιττό ψυχρό πόλεμο, τη στιγμή που η προσοχή της Αμερικής θα έπρεπε να είναι στραμμένη στην Ουκρανία και την Ασία. Άλλοι, αντιθέτως, θεωρούν πως η συμμαχία Ρωσίας–Κούβας αποτελεί πραγματική απειλή για τη σταθερότητα της Δύσης, ιδίως με δεδομένες τις πρόσφατες κινήσεις της Μόσχας για στρατιωτική παρουσία σε λιμάνια της Καραϊβικής.

Η Ευρώπη, από την πλευρά της, τηρεί πιο επιφυλακτική στάση. Διπλωμάτες στις Βρυξέλλες αναγνωρίζουν την ανάγκη διερεύνησης των αμερικανικών κατηγοριών, ωστόσο εκφράζουν φόβους πως η αντιπαράθεση μπορεί να παγώσει ξανά τις προσπάθειες για εξομάλυνση των σχέσεων με την Κούβα, γεγονός που θα επιβαρύνει περαιτέρω την οικονομική κρίση του νησιού.

Η σκιά της Ουκρανίας και ο ρόλος της Καραϊβικής
Η ένταση μεταξύ ΗΠΑ και Κούβας δεν είναι απλώς διμερές ζήτημα. Αντανακλά το παγκόσμιο γεωπολιτικό ρήγμα που έχει δημιουργήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Η Ουάσιγκτον φοβάται ότι η Μόσχα επιχειρεί να αναβιώσει δομές επιρροής στη Λατινική Αμερική, αξιοποιώντας χώρες όπως η Κούβα και η Βενεζουέλα ως δίκτυα υποστήριξης και ανεφοδιασμού. Την ίδια ώρα, ο αμερικανικός στρατός εντείνει τις επιχειρήσεις του στην Καραϊβική, πλήττοντας σκάφη προερχόμενα από τη Βενεζουέλα τα οποία, σύμφωνα με τις αρχές, μετέφεραν ναρκωτικά – επιχειρήσεις που η Αβάνα θεωρεί προσχήματα για στρατιωτική παρέμβαση.

Ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος στον ορίζοντα;
Η νέα αυτή αντιπαράθεση επαναφέρει στο προσκήνιο την ιστορική ένταση μεταξύ Ουάσιγκτον και Αβάνας, θυμίζοντας τις σκοτεινές ημέρες της Κρίσης των Πυραύλων του 1962. Η Κούβα παραμένει, όπως τότε, πυρήνας επιρροής της Ρωσίας στην αμερικανική ήπειρο, ενώ οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν με καχυποψία κάθε κίνηση που θα μπορούσε να μετατραπεί σε στρατηγικό προγεφύρωμα της Μόσχας.

Αν οι κατηγορίες για κουβανούς μαχητές επιβεβαιωθούν, η ένταση μπορεί να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, εγκαινιάζοντας έναν νέο κύκλο ψυχροπολεμικών συγκρούσεων στη Λατινική Αμερική. Προς το παρόν, πάντως, η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με ανησυχία, ενώ τα Ηνωμένα Έθνη καλούνται να ισορροπήσουν ανάμεσα στην ανθρωπιστική καταδίκη του εμπάργκο και στις νέες γεωπολιτικές πραγματικότητες που διαμορφώνονται.

Η Κούβα, η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται πως ξαναγράφουν, πενήντα χρόνια μετά, το ίδιο ψυχροπολεμικό σενάριο, με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά το μέτωπο δεν είναι στην Καραϊβική, αλλά στην Ουκρανία — και οι συνέπειες, πιθανώς, θα είναι παγκόσμιες.

Πηγή: Pagenews.gr