Σε μια δήλωση που αντηχεί σαν προειδοποιητικό καμπανάκι για τις επόμενες κινήσεις στην ουκρανική κρίση, ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Ριάμπκοφ, ανακοίνωσε χθες, 8 Οκτωβρίου 2025, ότι η αρχική δυναμική για ειρηνευτικές εξελίξεις –που γεννήθηκε από τη συνάντηση των προέδρων Βλαντιμίρ Πούτιν και Ντόναλντ Τραμπ στην Αλάσκα τον Αύγουστο– έχει πλήρως εξαντληθεί. Αυτή η αποτίμηση έρχεται σε μια κρίσιμη φάση, όπου οι ΗΠΑ εξετάζουν σοβαρά την πώληση πυραύλων Tomahawk μεγάλης εμβέλειας στην Ουκρανία, προκαλώντας την οργή της Μόσχας. Ο Ριάμπκοφ κάλεσε την Ουάσινγκτον να υιοθετήσει μια “νηφάλια και υπεύθυνη προσέγγιση“, προειδοποιώντας ότι τέτοια όπλα θα σημάνουν “ποιοτική αλλαγή” στην κλίμακα της σύγκρουσης, ενώ υπενθύμισε την ρωσική πρόταση επέκτασης της συνθήκης New START –μια χειρονομία που, σύμφωνα με τον ίδιο, αγνοείται από τις ΗΠΑ. Παράλληλα, η Ρωσία προανήγγειλε περιορισμούς σε ταξίδια διπλωματών από “μη φιλικές χώρες”, εντείνοντας την διπλωματική πόλωση σε μια εποχή όπου ο διάλογος φαίνεται να υποχωρεί.
Αυτές οι δηλώσεις δεν είναι απλώς ρητορική: Αντικατοπτρίζουν την απογοήτευση της Ρωσίας από την αμερικανική στροφή, μετά από μια συνάντηση που αρχικά χαρακτηρίστηκε ως “εξαιρετικά παραγωγική” από τον Τραμπ, αλλά κατέληξε σε αδιέξοδο χωρίς συμφωνία εκεχειρίας. Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, όπου η σύγκρουση στην Ουκρανία εισέρχεται στον τέταρτο χρόνο της, η Μόσχα βλέπει τις αμερικανικές προτάσεις όπλων ως άμεση πρόκληση, ενώ η Ουάσινγκτον επιμένει σε ενίσχυση της άμυνας του Κιέβου για να πιέσει για διαπραγματεύσεις. Η δήλωση Ριάμπκοφ, που έγινε σε συνέντευξη Τύπου στη Μόσχα, υπογραμμίζει ότι η Ρωσία “έτεινε το χέρι της” με προτάσεις όπως η New START, αλλά είναι έτοιμη να προχωρήσει μόνη της, αν χρειαστεί.
Η Συνάντηση στην Αλάσκα: Από τις Υψηλές Ελπίδες στο Αδιέξοδο
Η συνάντηση Πούτιν-Τραμπ, που πραγματοποιήθηκε στις 15 Αυγούστου 2025 στο Άντσορατζ της Αλάσκας, αρχικά προκάλεσε παγκόσμιο ενδιαφέρον ως πιθανή “ευκαιρία ειρήνης”. Ο Τραμπ, που είχε προεκλογικά υποσχεθεί γρήγορο τέλος του πολέμου, πίεζε για εκεχειρία, ενώ ο Πούτιν έβλεπε στην επιστροφή του Ρεπουμπλικάνου στο Λευκό Οίκο ευκαιρία για χαλάρωση κυρώσεων. Η επιλογή της Αλάσκας, μιας αμερικανικής πολιτείας κοντά στη Ρωσία μέσω Στενού Μπέρινγκ, συμβολίζει την προσπάθεια “γείωσης” του διαλόγου, αλλά η διάρκεια των συνομιλιών –λιγότερη από το αναμενόμενο– και η απουσία ευρύτερης ομάδας αξιωματούχων έθεσαν αμφιβολίες από την αρχή.
Κατά τη συνάντηση, συζητήθηκαν “πολλά σημεία”, όπως δήλωσε ο Τραμπ, συμπεριλαμβανομένων της αναγνώρισης ρωσικής κυριαρχίας σε Κριμαία, Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνη, της αποστρατιωτικοποίησης της Ουκρανίας και της ουδετερότητάς της. Ο Πούτιν χαρακτήρισε τις συνομιλίες “πολύ χρήσιμες“, εστιάζοντας στις “ρίζες της ουκρανικής κρίσης”, ενώ ο Τραμπ μίλησε για “μεγάλη πρόοδο” και προανήγγειλε τριμερή συνάντηση με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Ωστόσο, η συνάντηση έληξε χωρίς συμφωνία εκεχειρίας, με τον Τραμπ να παραδέχεται ότι “δεν υπάρχει συμφωνία μέχρι να υπάρξει”, και τον Πούτιν να αποφεύγει δεσμεύσεις. Πηγές αναφέρουν παρεξηγήσεις, όπως η ερμηνεία ρωσικών προτάσεων ως “ειρηνικής απόσυρσης” από ορισμένες περιοχές, ενώ στην πραγματικότητα η Μόσχα απαιτούσε ουκρανική υποχώρηση.
Μόλις λίγες εβδομάδες μετά, στις 19 Αυγούστου, ο Τραμπ διοργάνωσε συνάντηση με Ζελένσκι και ευρωπαίους ηγέτες, όπου η συζήτηση στράφηκε σε ενίσχυση της ουκρανικής άμυνας –ένα σημείο καμπής που, σύμφωνα με τον Ριάμπκοφ, εξάντλησε την αρχική δυναμική. Αναλυτές, όπως η Tatiana Stanovaya από το Carnegie Russia Eurasia Center, βλέπουν τον Πούτιν να “προχωράει πέρα” από την Αλάσκα, μετατοπίζοντας από παρηγορητικά μηνύματα σε σκληρές προειδοποιήσεις. Ο πρώην Αμερικανός απεσταλμένος για την Ουκρανία, Kurt Volker, χαρακτηρίζει τον Πούτιν ότι “έψευσε τον Τραμπ“, κάνοντάς τον να φανεί αδύναμος και πυροδοτώντας την τωρινή αμερικανική στροφή προς όπλα.
Οι Tomahawk: Μια «Ποιοτική Αλλαγή» και Ρωσικές Προειδοποιήσεις
Κεντρικό σημείο της δήλωσης Ριάμπκοφ είναι η πιθανή πώληση Tomahawk –πυραύλων κρουζιέρας με εμβέλεια άνω των 1.500 χλμ.– στην Ουκρανία, μια ιδέα που εξετάζει ο Τραμπ μετά την απογοήτευση από τη Μόσχα. Ο Ρώσος υφυπουργός προειδοποιεί ότι αυτή η κίνηση θα απαιτεί “άμεση εμπλοκή αμερικανικού προσωπικού” για λειτουργία, μετατρέποντας τη σύγκρουση σε “ποιοτικά νέο στάδιο κλιμάκωσης” με “βαθιές και σοβαρές συνέπειες“. Η Μόσχα βλέπει τους Tomahawk όχι μόνο ως απειλή για τις δυνάμεις της, αλλά και ως ένδειξη ότι οι ΗΠΑ “δεν ακούνε” τις προειδοποιήσεις του Πούτιν, ο οποίος είχε δηλώσει ότι ο Τραμπ “ξέρει να ακούει”.
Αυτή η προοπτική εντάσσεται σε ευρύτερη αμερικανική στρατηγική: Ο αντιπρόεδρος JD Vance δήλωσε ότι οι ΗΠΑ “εξετάζουν” την πώληση, βλέποντας τους πυραύλους ως τρόπο να “πιέσουν” τη Ρωσία χωρίς άμεση εμπλοκή. Ωστόσο, από τεχνική άποψη, οι Tomahawk απαιτούν προηγμένη ναυτική πλατφόρμα και εκπαίδευση, κάτι που θα μπορούσε να παρατείνει την υλοποίηση. Για τη Ρωσία, τέτοια όπλα θα κατέστρεφαν τις εύθραυστες σχέσεις με τον Τραμπ, που βασίζονταν σε υποσχέσεις για “συναλλαγές” και άρση κυρώσεων. Ο Ριάμπκοφ τονίζει ότι, παρόλο που δεν θα σταματήσουν τις ρωσικές επιχειρήσεις, θα “καταστρέψουν τις σχέσεις” οριστικά.
New START και Διπλωματικές Εντάσεις: Η Ρωσία “Χωρίς Εσάς”
Ο Ριάμπκοφ υπενθύμισε την ρωσική πρόταση για επέκταση της New START, της μοναδικής επιζώντας συνθήκης ελέγχου πυρηνικών όπλων, που λήγει το 2026. Η Μόσχα “έτεινε το χέρι της”, αλλά χωρίς ενδιαφέρον από τις ΗΠΑ, “θα τα καταφέρουμε χωρίς αυτήν“, δήλωσε, υπονοώντας ότι η Ρωσία θα ενισχύσει το πυρηνικό της οπλοστάσιο ανεξάρτητα. Αυτή η στάση έρχεται μετά από μήνες στασιμότητας, με τον Τραμπ να επικεντρώνεται αρχικά σε “κανονικοποίηση σχέσεων”, αλλά τώρα να στρέφεται σε πίεση μέσω όπλων.
Επιπλέον, η Ρωσία προειδοποιεί για αντίποινα σε διπλωματικές μετακινήσεις: Θα επιβάλει περιορισμούς σε ταξίδια διπλωματών από χώρες που περιορίζουν Ρώσους διπλωμάτες, μια τακτική που θυμίζει την κρίση του 2022. Αυτό εντείνει την πόλωση, με την Ευρώπη να κατηγορεί τον Πούτιν για “ψέματα” και τον Τραμπ για “αδυναμία”.
Το Πλαίσιο της Κρίσης: Από την Αισιοδοξία στην Κλιμάκωση
Η ουκρανική σύγκρουση, που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο 2022, έχει κοστίσει χιλιάδες ζωές και δισεκατομμύρια σε κυρώσεις, με τη Ρωσία να ελέγχει περίπου το 20% του εδάφους. Η συνάντηση Αλάσκας έδωσε ελπίδες για διάλογο, αλλά η απουσία Ζελένσκι και οι ρωσικές απαιτήσεις –όπως η ουδετερότητα και νέες εκλογές στην Ουκρανία– έκαναν το Κίεβο να απορρίψει κάθε “απόφαση χωρίς εμάς”. Ο Τραμπ, transactional όπως τον χαρακτηρίζει ο Volker, βλέπει την ειρήνη ως “χρήμα”, με άρση κυρώσεων να ανοίγει αγορές, αλλά η ρωσική επιμονή τον ωθεί προς όπλα.
Αναλυτές βλέπουν την εξάντληση της δυναμικής ως αποτέλεσμα ευρωπαϊκών πιέσεων και αμερικανικής απογοήτευσης, με τον Πούτιν να “κινείται πέρα” και τον Τραμπ να γίνεται “προσωπικό ζήτημα” η αδυναμία του. Η δυναμική αυτή είχε αρχικά ενισχυθεί από την αμερικανική στροφή προς ειρήνη, αλλά οι πρόσφατες εξελίξεις –όπως η συνάντηση Τραμπ-Ζελένσκι– την ανέτρεψαν.
Προοπτικές: Προς Νέα Κλιμάκωση ή Διάλογο;
Οι δηλώσεις Ριάμπκοφ δεν προμηνύουν εύκολες εξελίξεις: Η πιθανή άφιξη Tomahawk θα ενταθεί τις εντάσεις, ενώ η New START κρέμεται από μια κλωστή, απειλώντας νέο “πυρηνικό αγώνα”. Η Ρωσία, βλέποντας την Ουκρανία ως “εξωτερική απειλή” λόγω ΝΑΤΟ, επιμένει σε “ρίζες” του προβλήματος, ενώ οι ΗΠΑ πιέζουν για “παύση πυρός” που η Μόσχα απορρίπτει. Ωστόσο, ο Τραμπ, που “δεν του αρέσει να φαίνεται αδύναμος”, μπορεί να δει στους πυραύλους τρόπο να ανακτήσει πρωτοβουλία, πιέζοντας για τριμερή.
Συνολικά, η δήλωση Ριάμπκοφ σκιαγραφεί ένα τοπίο όπου η αρχική ελπίδα της Αλάσκας έχει σβήσει, αφήνοντας πίσω προειδοποιήσεις και αντίποινα. Σε μια εποχή έντονων γεωπολιτικών μετατοπίσεων, η ουκρανική κρίση φαίνεται να εισέρχεται σε φάση βαθύτερης πόλωσης, με τον διάλογο να απαιτεί νέα χειρονομία εμπιστοσύνης –κάτι που, προς το παρόν, φαντάζει μακρινό. Η Μόσχα καλεί για “σοφία”, αλλά οι ενδείξεις δείχνουν κλιμάκωση, εκτός αν ο Τραμπ επιλέξει ξανά τον δρόμο των “συναλλαγών”.
Πηγή: Pagenews.gr