Η απόφαση της κυβέρνησης να περάσει στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας τις αρμοδιότητες καθαρισμού, προστασίας, συντήρησης και ανάδειξης του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη δεν είναι απλή διοικητική μεταρρύθμιση. Είναι μια στρατηγική κίνηση με ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα — και υποκείμενη στόχευση.
Γιατί ο Άγνωστος Στρατιώτης «μετακομίζει» στο υπουργείο Άμυνας
- Το υπάρχον καθεστώς αρμοδιοτήτων ήταν διασπασμένο: ο Δήμος Αθηναίων είχε μέρος ευθύνης στον καθαρισμό, η ΕΛ.ΑΣ. τα μέτρα τάξης και άλλα σώματα πολιτικής προστασίας έπαιζαν δευτερεύοντα ρόλο. Η κυβέρνηση θέλει να ξεμπλέξει αυτό το κουβάρι και να δημιουργήσει μια μονολιθική λύση, με το υπουργείο Άμυνας ως κεντρικό διαχειριστή.
- Ο λόγος που επιλέχτηκε η Άμυνα ως «φορέας» είναι συμβολικός: το μνημείο συνδέεται άμεσα με την Προεδρική Φρουρά και τα ένοπλα σώματα, άρα υπάρχει μια θεωρητική «φυσιολογική» ταύτιση.
- Επιχειρείται επίσης να δοθεί στίγμα «προστασίας των εθνικών συμβόλων» απέναντι σε καταστάσεις δημόσιας διαμαρτυρίας — ειδικά μετά τις κινητοποιήσεις και τα αυτοσχέδια μνημεία για τα Τέμπη.
Το ιδεολογικό υπόστρωμα: η «σιωπηρή πλειοψηφία» σε πρώτη γραμμή
Κατά το Μέγαρο Μαξίμου, κερδίζει έδαφος η άποψη ότι η κυβερνητική ατζέντα πρέπει να απευθυνθεί πιο άμεσα στο συντηρητικό κοινό — σε εκείνους που παραδοσιακά ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία, αλλά ίσως νιώθουν αποστασιοποιημένοι.
Ο όρος «σιωπηρή πλειοψηφία», που χρησιμοποιείται πλέον συχνά, υπαινίσσεται αυτούς που θεωρούν ότι πληρώνουν φόρους, απορρίπτουν την ανομία, αρνούνται την «ευτελιστική χρήση συμβόλων» και ζητούν ασφάλεια και σεβασμό στους θεσμούς.
Η μεταφορά του Αγνώστου Στρατιώτη στο υπουργείο Άμυνας στέλνει μήνυμα: ο συμβολισμός θα προστατεύεται από «δυναμικούς» θεσμούς, όχι από έναν δήμο ή διάσπαρτες αρχές.
Οι αντιδράσεις — και γιατί ενθαρρύνονται
- Οι αντιδράσεις από ΠΑΣΟΚ και κόμματα της αριστεράς χαρακτηρίζονται «εκτός τόπου και χρόνου επαναστατική γυμναστική» από κυβερνητικά στελέχη, που θεωρούν ότι αναδεικνύουν τη διαχωριστική γραμμή που η κυβέρνηση θέλει να θέσει.Για ορισμένα κυβερνητικά επιτελεία, αυτές οι αντιδράσεις λειτουργούν ως «αναγκαίο κακό»: δίνουν τη δυνατότητα να διαφημιστεί ο νέος σχεδιασμός ως απάντηση σε ακραίες καταστάσεις που «εκτροχιάζουν το δημόσιο χώρο».
- Η κυβέρνηση σπεύδει να διευκρινίσει ότι τα μέτρα τάξης παραμένουν στην ισχύ της ΕΛ.ΑΣ., για να απομακρύνει τον φόβο «στρατιωτικοποίησης» του μνημείου.
Τα πρακτικά προβλήματα και οι «γκρίζες ζώνες»
- Πολλοί αναρωτιούνται: πώς θα κάνει καθαρισμό το υπουργείο Άμυνας; Δεν διαθέτει υπηρεσία καθαριότητας όπως ένας δήμος.
- Ορισμένα δημοσιεύματα επισημαίνουν ότι τελικά η αρμοδιότητα καθαρισμού ενδέχεται να παραμείνει στον δήμο, παρά τη νομοθετική μετάθεση.
- Υπάρχουν φόβοι ότι η νέα ρύθμιση θα επιδιώξει να περιορίσει τις διαδηλώσεις στο μνημείο — δηλαδή, να «κλείσει» τον χώρο με όρους που θα ευνοούν την κυβέρνηση και θα δυσκολεύουν τη διαμαρτυρία.
Στρατηγική απέναντι στα δικά της λάθη
Η κυβέρνηση φαίνεται να πασχίζει να ανακτήσει μέρος της πολιτικής ατζέντας που φεύγει προς τα δεξιά. Το ενδεχόμενο να εμφανιστεί ένα νέο κόμμα υπό τον Αντώνη Σαμαρά βάζει πίεση ώστε να μην χαθεί ούτε μια μονάδα ψηφοφόρων από το δεξιό άκρο.
Αλλά η πρόκληση δεν είναι μόνο επικοινωνιακή — είναι υλοποίησης. Εάν η κυβερνητική ρύθμιση παραμείνει στο επίπεδο εξαγγελιών χωρίς σχέδιο εφαρμογής, θα μετατρέψει το μνημείο σε πεδίο σύγκρουσης, όχι σε σημείο τιμής και ενότητας.
Αυτή η πρωτοβουλία δεν αφορά απλώς διοικητική ανακατανομή. Είναι μια σημειολογική τοποθέτηση: η κυβέρνηση θέλει να δείξει ότι δεν υποχωρεί στην πίεση της διαμαρτυρίας, ότι τα σύμβολα έχουν «φύλακα» – και ότι το κράτος «ξαναπαίρνει τα κλειδιά».
Αλλά ένα κράτος που ανατρέπει αρμοδιότητες υπό το πρίσμα απειλών και διχασμών, κινδυνεύει να μπει στον πειρασμό να διασπάσει τη δημόσια σφαίρα σε αφορολόγητες ζώνες, αντί να χτίζει κοινά πεδία συνύπαρξης.
Η πραγματική δοκιμασία θα έρθει όταν εκτελεστεί το σχέδιο — και όταν αποδειχθεί ότι ο στρατός δεν καθαρίζει δρόμους ούτε φυλάει ρόλους πολιτικής φύλαξης.
Πηγή: pagenews.gr