Στροφή 180 μοιρών από τον Εμανουέλ Μακρόν
Ο Εμανουέλ Μακρόν έκανε μια από τις πιο σπάνιες πολιτικές παραδοχές της θητείας του, αναγνωρίζοντας ότι ενδεχομένως υπέπεσε σε λάθος με τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού. Ο Γάλλος πρόεδρος, προσπαθώντας να αποτρέψει μια νέα κυβερνητική κρίση και την κατάρρευση του πρωθυπουργού Σεμπαστιάν Λεκορνί, έδωσε την άτυπη έγκρισή του για «πάγωμα» του αμφιλεγόμενου νόμου έως τις προεδρικές εκλογές του 2027.
Η κίνηση αυτή αποσκοπεί στη διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας μετά από μήνες αναταραχών και έντονων κοινωνικών αντιδράσεων, που είχαν πλήξει τη δημοτικότητα του Μακρόν και είχαν οδηγήσει τη Γαλλία στα πρόθυρα πολιτικού αδιεξόδου.
Ο ρόλος του Λεκορνί και η εύθραυστη κυβέρνηση
Ο Σεμπαστιάν Λεκορνί, ο νεαρός πρωθυπουργός που ανέλαβε να σταθεροποιήσει την κυβέρνηση, φαίνεται να έχει λάβει προσωπική εντολή να επαναφέρει την ισορροπία στο πολιτικό σκηνικό. Μετά το φιάσκο της προηγούμενης κυβέρνησής του — που διήρκεσε μόλις 14 ώρες — ο Λεκορνί επιχειρεί να αποδείξει ότι μπορεί να διαχειριστεί τις ισορροπίες ανάμεσα στους Σοσιαλιστές, τους Φιλελεύθερους και τους Συντηρητικούς.
Η απόφαση του Σοσιαλιστικού Κόμματος να μην καταθέσει άμεσα πρόταση μομφής, παρότι διατηρεί το δικαίωμα να το πράξει, προσφέρει πολιτική ανάσα στον πρωθυπουργό. Το πάγωμα της μεταρρύθμισης λειτούργησε ως σήμα καλής θέλησης προς την κεντροαριστερά, επιτρέποντας στη νέα κυβέρνηση να κερδίσει χρόνο και να αναζητήσει ευρύτερες συναινέσεις.
Το πάγωμα της μεταρρύθμισης και οι αντιδράσεις
Η αναστολή του νόμου για τις συντάξεις δεν αποτελεί απλώς οικονομική κίνηση, αλλά πολιτική πράξη υψηλού ρίσκου. Ο Λεκορνί δήλωσε ότι «η συζήτηση για το συνταξιοδοτικό αγγίζει τον πυρήνα του κοινωνικού συμβολαίου της Γαλλίας και απαιτεί νέα θεώρηση». Παράλληλα, η κυβέρνηση προετοιμάζει προϋπολογισμό λιτότητας, με περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων, με στόχο τη μείωση του ελλείμματος κάτω από 5% του ΑΕΠ. Οι χρηματαγορές αντέδρασαν θετικά, ερμηνεύοντας το «πάγωμα» ως ένδειξη υπευθυνότητας και προσανατολισμού στη σταθερότητα.
Εσωτερικές ρήξεις και πολιτικές προκλήσεις
Ωστόσο, η πολιτική θύελλα δεν έχει κοπάσει. Η απόφαση να ανασταλεί η μεταρρύθμιση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από τη δεξιά αντιπολίτευση. Ο Μπρουνό Ρεταγιώ, ηγέτης των Les Républicains, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «κρατείται όμηρος των Σοσιαλιστών» και ότι «θυσιάζει τη δημοσιονομική πειθαρχία για πολιτική επιβίωση».
Παράλληλα, δύο προτάσεις μομφής, από την ακροαριστερά και την ακροδεξιά, παραμένουν σε εκκρεμότητα, δημιουργώντας ένα κλίμα διαρκούς πολιτικής αβεβαιότητας. Αν μία από αυτές περάσει, θα είναι η τέταρτη πτώση κυβέρνησης σε λιγότερο από έναν χρόνο, γεγονός που θα οδηγήσει τον Μακρόν πιθανότατα στη διάλυση του κοινοβουλίου και σε πρόωρες εκλογές.
Η στρατηγική του Μακρόν: σταθερότητα μέσω παραχωρήσεων
Ο Μακρόν φαίνεται να έχει αναπροσαρμόσει τη στρατηγική του, επιδιώκοντας ευρύτερη πολιτική συναίνεση με τους Σοσιαλιστές, ακόμα και με τίμημα την αναδίπλωση σε βασικά ζητήματα πολιτικής. Η επιλογή αυτή δείχνει ότι ο Γάλλος πρόεδρος δίνει προτεραιότητα στη σταθερότητα και στη συνοχή του κυβερνητικού του σχήματος, γνωρίζοντας ότι μια νέα κρίση θα μπορούσε να καταστρέψει το πολιτικό του κεφάλαιο πριν τις εκλογές του 2027.
Παρά τις παραχωρήσεις του, ο Μακρόν συνεχίζει να υπερασπίζεται τη λογική των μεταρρυθμίσεων, επιμένοντας ότι η Γαλλία χρειάζεται «ρεαλισμό και πειθαρχία για να παραμείνει ισχυρή στην Ευρώπη». Ωστόσο, η κοινωνική κόπωση, η οικονομική πίεση και η διάχυτη δυσπιστία προς το πολιτικό σύστημα καθιστούν την επόμενη διετία εξαιρετικά δύσκολη για τον ίδιο και το Ελιζέ.
Ένα αβέβαιο πολιτικό τοπίο πριν το 2027
Η αναστολή της μεταρρύθμισης μπορεί να προσφέρει προσωρινή ηρεμία, αλλά η πολιτική αστάθεια στη Γαλλία παραμένει έντονη. Η κυβέρνηση Λεκορνί λειτουργεί με εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ενώ οι πολίτες συνεχίζουν να εκφράζουν δυσαρέσκεια για το κόστος ζωής και τη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών.
Ο ίδιος ο Μακρόν, παρότι παραδέχτηκε λάθος, δεν φαίνεται διατεθειμένος να εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες του για ένα μεταρρυθμισμένο κράτος. Η επόμενη περίοδος θα δείξει αν η επιλογή του για πολιτική σταθερότητα θα αποδώσει ή αν θα αποτελέσει πρόλογο μιας νέας κρίσης που θα καθορίσει την πορεία της Γαλλίας προς τις κάλπες του 2027.
Πηγή: Pagenews.gr