Πούτιν-Τραμπ τούνελ: Η Ρωσία και η Αλάσκα συνδέονται

Η πρόταση για τη δημιουργία μιας υπερσύγχρονης σιδηροδρομικής σήραγγας που θα ενώνει τη Ρωσία με την Αλάσκα φαίνεται να βγαίνει από τα όρια της φαντασίας, αλλά η Μόσχα την παίρνει πολύ σοβαρά. Ο Κιρίλ Ντμιτρίεφ, επικεφαλής του Ρωσικού Ταμείου Αμεσων Επενδύσεων (RDIF) και επενδυτικός απεσταλμένος του Βλαντίμιρ Πούτιν, πρότεινε τη σήραγγα, η οποία θα ονομαστεί συμβολικά «Πούτιν – Τραμπ», με στόχο να δημιουργήσει δρόμους συνεργασίας, κοινής εκμετάλλευσης φυσικών πόρων και γεωπολιτικής ενότητας.

Το έργο εκτιμάται στα 8 δισεκατομμύρια δολάρια και θα χρηματοδοτηθεί από τη Μόσχα και διεθνείς εταίρους, με χρονικό ορίζοντα κατασκευής λιγότερο από οκτώ χρόνια για σιδηροδρομική και εμπορευματική σύνδεση μήκους 112 χιλιομέτρων.

Ο Βερίγγειος Πορθμός, πλάτους 82 χλμ στο στενότερο σημείο του, χωρίζει τη ρωσική Τσουκότκα από την Αλάσκα, ενώ στα μικρά νησιά Ντιομίντ η απόσταση Ρωσίας – ΗΠΑ είναι μόλις 4 χιλιόμετρα. Ιδέες για τη σύνδεση των δύο ηπείρων υπήρχαν ήδη από το 1904, ενώ ακόμα και κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου προτάθηκε μια «Γέφυρα Παγκόσμιας Ειρήνης Κένεντι-Χρουστσόφ».

Η πρόταση Ντμιτρίεφ περιλαμβάνει τη δυνατότητα να κατασκευαστεί από την The Boring Company του Έλον Μασκ, ενισχύοντας το διεθνές ενδιαφέρον για το έργο και προσδίδοντας ένα σύγχρονο τεχνολογικό πρόσημο. Εκτός από τη σήραγγα, θα απαιτηθούν τεράστιες επενδύσεις σε οδικές και σιδηροδρομικές υποδομές, ειδικά στην απομονωμένη Τσουκότκα, που διαθέτει περιορισμένο δίκτυο μεταφορών.

Με το RDIF να έχει ήδη εμπειρία από την κατασκευή της πρώτης σιδηροδρομικής γέφυρας Ρωσίας – Κίνας, ο Ντμιτρίεφ δηλώνει: «Ήρθε η ώρα να ενώσουμε τις ηπείρους και για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία να συνδέσουμε ΗΠΑ και Ρωσία».

Η κίνηση αυτή δεν είναι μόνο γεωτεχνικό επίτευγμα. Αποτελεί γεωπολιτικό μήνυμα, ιδιαίτερα μετά την τηλεφωνική επικοινωνία Πούτιν – Τραμπ και τη συμφωνία τους για συνάντηση στη Βουδαπέστη σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Το ενδεχόμενο μιας τέτοιας υποδομής στέλνει σήματα συνεργασίας, αλλά και στρατηγικής επιρροής, ενώ παράλληλα ανοίγει τον δρόμο για ενεργειακά και εμπορικά συμφέροντα, με έμφαση στην Αρκτική και τους φυσικούς πόρους της περιοχής.

Το εγχείρημα φέρνει στο προσκήνιο ιστορικά όνειρα και σύγχρονες φιλοδοξίες, υπογραμμίζοντας ότι οι μεγάλες υποδομές δεν είναι μόνο τεχνικά έργα, αλλά πολιτικά και στρατηγικά εργαλεία. Όσο οι λεπτομέρειες για χρηματοδότηση, συμμετοχή ξένων εταιρειών και χρονοδιαγράμματα παραμένουν ασαφείς, η «σήραγγα Πούτιν – Τραμπ» γίνεται ήδη σύμβολο διπλωματικής πρόκλησης και πολιτικής καινοτομίας.

Πηγή: pagenews.gr