Ο Βασίλης Κούκουρας, ο αξέχαστος «Μάνθος Φουστάνος» της θρυλικής σειράς «Κωνσταντίνου και Ελένης», μίλησε με ειλικρίνεια για τη σκοτεινή πλευρά της επιτυχίας που βίωσε τη δεκαετία του ’90. Καλεσμένος στην εκπομπή «Buongiorno», ο αγαπημένος ηθοποιός έκανε μια σπάνια προσωπική εξομολόγηση για το πώς η ξαφνική δημοσιότητα επηρέασε την ψυχολογία και τη συμπεριφορά του.
Η επιτυχία και το “καλάμι”
«Το καλάμι το καβάλησα μετά το Κωνσταντίνου και Ελένης, αλλά το καβάλησα σε σχέση με εμένα», παραδέχτηκε ο ηθοποιός, εξηγώντας πως η αλλαγή δεν φάνηκε προς τα έξω, αλλά μέσα του. «Κάποια αλλοίωση θα υπήρχε, δεν γίνεται να μην υπάρχει. Ξαφνικά όλος ο κόσμος σε αναγνωρίζει, σε χαιρετά, σε αντιμετωπίζει διαφορετικά». Ο ίδιος παραδέχεται ότι εκείνη την περίοδο ένιωθε μια παράξενη πίεση να ανταποκριθεί σε μια εικόνα που είχαν οι άλλοι για εκείνον. «Με καλούσαν κάπου και έλεγα: “Α, θα με βλέπουν, πρέπει να είμαι κάπως”. Βλακείες. Δεν ήμουν ο εαυτός μου».
Δεν ήταν το “κλασικό ψώνιο”
Παρότι παραδέχεται ότι ένιωσε να “φουσκώνει” από τη δημοσιότητα, ο Βασίλης Κούκουρας τόνισε πως ποτέ δεν έγινε αλαζόνας. «Δεν ήμουν από αυτούς που έβγαιναν σε μια παρέα και ήθελαν να τραβούν την προσοχή ή δεν μιλούσαν σε κανέναν. Δεν ήμουν το κλασικό ψώνιο», είπε.
Ο ηθοποιός εξήγησε ότι η δική του “μάχη” δεν ήταν με τη φήμη, αλλά με τα προσωπικά του μέτρα και σταθμά. «Σε σχέση με εμένα θεωρούσα ότι δεν ήταν σωστό αυτό που έκανα. Ήταν κάτι εσωτερικό, μια εσωτερική αλλοίωση που με ενοχλούσε».
Οι φίλοι και η ψυχανάλυση που τον κράτησαν “γειωμένο”
Σημαντικό ρόλο στο να επανέλθει σε ισορροπία έπαιξαν, όπως αποκάλυψε, οι στενοί του φίλοι αλλά και η ψυχανάλυση. «Ευτυχώς είχα γύρω μου καλούς ανθρώπους, κυρίως φίλους. Αυτοί είναι που σε μαζεύουν και σε γειώνουν όταν αρχίζεις να φεύγεις από την πραγματικότητα. Έκανα και ψυχανάλυση, και με βοήθησε πολύ να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά».
Η ωριμότητα της αυτογνωσίας
Σήμερα, ο Βασίλης Κούκουρας δείχνει πιο ώριμος και συνειδητοποιημένος από ποτέ. Αναγνωρίζει ότι η επιτυχία είναι δώρο, αλλά και δοκιμασία. «Το θέμα είναι να μη χαθείς μέσα της. Όταν τη διαχειρίζεσαι σωστά, σε κάνει καλύτερο άνθρωπο».
Με τον χαρακτηριστικό του αυτοσαρκασμό, καταλήγει: «Τελικά, ίσως έπρεπε να το καβαλήσω το καλάμι για λίγο, για να μάθω πώς είναι… και να κατέβω εγκαίρως».
Πηγή: pagenews.gr
Το σχόλιο σας