Τα 163,9% του Τραμπ: Κερδίζει τελικά η Αμερική από τους δασμούς του Τραμπ;

Η οικονομική πολιτική των δασμών του Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, να αποφέρει εντυπωσιακά έσοδα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Penn Wharton Budget Model, που παρακολουθεί το Politico μέσω ενός συνεχούς γραφήματος, τα έσοδα από δασμούς εισαγωγών έχουν αυξηθεί κατά 163,9% σε σχέση με πέρυσι, φτάνοντας τα 196,5 δισεκατομμύρια δολάρια έως τις 21 Οκτωβρίου 2025.

Πρόκειται για 122 δισεκατομμύρια περισσότερα από την ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους — ένα ποσό που θα έκανε κάθε υπουργό Οικονομικών να χαμογελάσει. Όμως οι οικονομολόγοι του ίδιου του Πανεπιστημίου που φοίτησε ο Τραμπ… δεν συμμερίζονται τον ενθουσιασμό.

Το μοντέλο του Penn Wharton — εκεί όπου “σπούδασε” ο Τραμπ

Το Penn Wharton Budget Model (PWBM), ανήκει στη διάσημη Οικονομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Pennsylvania — το ίδιο ίδρυμα όπου αποφοίτησαν ή φοίτησαν ο Donald Trump, ο Elon Musk, ο Warren Buffett, ο John Sculley της Apple και ο Robert S. Kapito της BlackRock.

Πρόκειται για ένα ανεξάρτητο, διαφανές εργαλείο που προβλέπει δημοσιονομικές τάσεις, αξιοποιώντας δεδομένα εμπορίου, φορολογίας και καταναλωτικής συμπεριφοράς.

Το PWBM παρακολουθεί καθημερινά τα έσοδα από δασμούς και τη μεταβολή τους σε ετήσια βάση, δείχνοντας με ακρίβεια πότε η Αμερική κερδίζει ή χάνει από την επιβολή εμπορικών φραγμών.

Τα έσοδα ανεβαίνουν — αλλά πόσο διαρκεί η άνοδος;

Το Politico, που παρακολουθεί στενά το διάγραμμα, επισημαίνει ότι τα έσοδα όντως αυξάνονται θεαματικά. Όμως, η γραμμή της καμπύλης δείχνει δύο “αρνητικές κλίσεις” — τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβριο — δηλαδή περιόδους όπου τα έσοδα μειώθηκαν έναντι του προηγούμενου μήνα.

Αυτό, σύμφωνα με τους οικονομολόγους, είναι σημάδι κόπωσης. Όπως εξηγούν οι αναλυτές του Wharton:«Όταν οι δασμοί αυξάνονται υπερβολικά, η ζήτηση για εισαγωγές μειώνεται. Οι καταναλωτές στρέφονται σε φθηνότερα προϊόντα ή καθυστερούν τις αγορές τους. Έτσι, τα έσοδα σταματούν να ανεβαίνουν και τελικά μειώνονται.»

Με άλλα λόγια, οι δασμοί μπορούν να αυξήσουν τα έσοδα βραχυπρόθεσμα, αλλά μακροπρόθεσμα “σκοτώνουν” τη ροή των εισαγωγών που τους παράγει.

Τα 196,5 δισ. δολάρια δεν είναι… 2,4 τρισεκατομμύρια

Αν και τα 196,5 δισ. δολάρια είναι εντυπωσιακό νούμερο, απέχει έτη φωτός από τα 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια που αποφέρει ο φόρος εισοδήματος στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Τραμπ, που ονειρεύονται την αντικατάσταση του φόρου εισοδήματος με τους δασμούς, μάλλον υπερεκτιμούν την αποτελεσματικότητα του μέτρου.

Όπως σημειώνει το Politico, με μια δόση ειρωνείας:«Το μοντέλο του Penn Wharton δείχνει πως το πείραμα του Τραμπ λειτουργεί — αρκεί να μην το κοιτάμε τόσο πολύ μακροπρόθεσμα, γιατί μέχρι τότε… μπορεί να έχουμε πεθάνει όλοι από τους φόρους.»

Παγκόσμιο status quo: Ο Τραμπ και η νέα οικονομική τάξη

Οι δασμοί του Τραμπ δεν είναι απλώς οικονομικό εργαλείο, αλλά πολιτική δήλωση ισχύος. Με την ανατροπή των εμπορικών κανόνων, ο πρώην πρόεδρος προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει το παγκόσμιο εμπόριο υπέρ των ΗΠΑ — ιδιαίτερα απέναντι στην Κίνα, τον τρίτο μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της χώρας.

Ωστόσο, τα εμπόδια που διατηρεί είναι τα υψηλότερα των τελευταίων εκατό ετών.Ορισμένοι αναλυτές προειδοποιούν ότι, αν συνεχιστεί αυτή η πορεία, οι αλυσίδες εφοδιασμού θα μεταμορφωθούν ριζικά, με τις αμερικανικές εταιρείες να αναζητούν διεξόδους σε χώρες χαμηλότερων δασμών.

«Ο Τραμπ προσπαθεί να ανατρέψει το status quo, αλλά το ρίσκο είναι τεράστιο. Μπορεί να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού — ή να βρεθεί εκτός του ίδιου του παιχνιδιού.»

Πώς “διαβάζεται” το διάγραμμα

Το κλειδί βρίσκεται στην κλίση μεταξύ διαδοχικών μηνών. Όταν η γραμμή ανεβαίνει, σημαίνει πως τα έσοδα αυξάνονται πιο γρήγορα από τη μείωση των εισαγωγών. Όταν όμως η κλίση είναι αρνητική, οι υψηλοί δασμοί έχουν αρχίσει να πλήττουν τη ζήτηση και να περιορίζουν τα συνολικά κέρδη.

Οι δύο πρόσφατες καθοδικές αποκλίσεις δείχνουν ότι η αγορά αντιδρά — οι εισαγωγείς μειώνουν τις ποσότητες, οι καταναλωτές προτιμούν εγχώρια ή φθηνότερα προϊόντα, και τα συνολικά έσοδα εξομαλύνονται.«Αν αυτό συνεχιστεί, θα καταλήξουμε να κερδίζουμε λιγότερα από πριν αυξηθούν οι δασμοί», εξηγεί η ομάδα του Wharton.

Κερδίζει ή χάνει τελικά η Αμερική;

Η απάντηση είναι σύνθετη.Ναι, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν περισσότερα έσοδα σήμερα απ’ ό,τι πριν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η οικονομία κερδίζει συνολικά.

Οι καταναλωτές πληρώνουν ακριβότερα προϊόντα, οι επιχειρήσεις μετακυλίουν το κόστος, και η παγκόσμια ανταγωνιστικότητα των ΗΠΑ περιορίζεται.

Ουσιαστικά, ο Τραμπ φορολογεί τον ίδιο τον Αμερικανό καταναλωτή, αλλά το κάνει μέσα από την “πίσω πόρτα” των δασμών.

 Το μεγάλο στοίχημα: πολιτικό ή οικονομικό;

Πέρα από τους αριθμούς, η στρατηγική Τραμπ έχει βαθιά πολιτική διάσταση. Οι δασμοί λειτουργούν ως σήμα ανεξαρτησίας — η εικόνα μιας Αμερικής που «δεν χρειάζεται κανέναν». Κι αν τα έσοδα συνεχίσουν να αυξάνονται, έστω και πρόσκαιρα, το αφήγημα αυτό θα ενισχύσει το προεκλογικό του επιχείρημα ενόψει 2026.

Το ερώτημα είναι:Μπορεί η οικονομία να αντέξει μια τέτοια “πατριωτική” τιμωρία;

Ή, όπως έγραψε ένας σχολιαστής στο Politico,«Ο Τραμπ δεν φορολογεί την Κίνα — φορολογεί τον εαυτό του και το χειροκροτεί.»

 Ανάπτυξη ή αυταπάτη;

Το διάγραμμα του Wharton ίσως τελικά δικαιώσει το Politico:βραχυπρόθεσμα, η Αμερική φαίνεται να “κερδίζει”, μακροπρόθεσμα όμως, ο λογαριασμός των δασμών θα πληρωθεί από τους ίδιους τους πολίτες της.

Disclaimer:

Το παρόν άρθρο στηρίζεται σε στοιχεία του Penn Wharton Budget Model, αναλύσεις του Politico και δημόσιες οικονομικές αναφορές των ΗΠΑ. Στόχος είναι η δημοσιογραφική ανάλυση της εμπορικής πολιτικής Τραμπ, χωρίς υιοθέτηση πολιτικής θέσης ή προκατάληψης.

Πηγή: pagenews.gr