ASEAN: Η Ασία σφυρηλατεί άμυνες απέναντι στον Τραμπ μέσω της RCEP

Η σημασία της RCEP σε μια αβέβαιη παγκόσμια οικονομία

Σε μια περίοδο όπου οι εμπορικοί δασμοί επανέρχονται και η παγκόσμια οικονομία κινείται σε τροχιά επιβράδυνσης, οι ηγέτες της ASEAN και της Ανατολικής Ασίας συναντήθηκαν στην Κουάλα Λουμπούρ για να δώσουν ώθηση στη Συνολική Περιφερειακή Οικονομική Εταιρική Σχέση (RCEP). Η RCEP, που καλύπτει σχεδόν το 30% του παγκόσμιου ΑΕΠ, συνδέει οικονομίες από την Κίνα και την Ιαπωνία έως την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, αποτελώντας τη μεγαλύτερη εμπορική συμφωνία στον κόσμο.

Η συμφωνία υπογράφηκε το 2020, κυρίως ως απάντηση στον αμερικανικό προστατευτισμό της εποχής Trump. Παρά τις υψηλές φιλοδοξίες της, η RCEP παρέμενε σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτη λόγω εσωτερικών επιφυλάξεων, διαφορετικών αναπτυξιακών ταχυτήτων και προστατευτικών πολιτικών των κρατών-μελών. Ωστόσο, οι νέες δασμολογικές πιέσεις από τις ΗΠΑ αναζωπυρώνουν την ανάγκη για πιο στενή περιφερειακή συνεργασία.

Η Σύνοδος της Κουάλα Λουμπούρ και οι δεσμεύσεις των ηγετών

Ο Μαλαισιανός πρωθυπουργός Anwar Ibrahim, προεδρεύοντας της συνόδου, τόνισε ότι «η στρατηγική σημασία της RCEP είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ». Η μαλαισιανή προεδρία επιδιώκει να αναβαθμίσει τον ρόλο της ASEAN, η οποία συχνά κατηγορείται για αδράνεια και διστακτική διπλωματία.

Στην Κουάλα Λουμπούρ παραβρέθηκαν ο Κινέζος πρωθυπουργός Li Qiang, ο Νοτιοκορεάτης πρόεδρος Lee Jae-myung και ο Νεοζηλανδός πρωθυπουργός Christopher Luxon. Οι ηγέτες δεσμεύτηκαν για την πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή της RCEP, χωρίς συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, επαναβεβαιώνοντας τη δέσμευση τους στους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και ζητώντας «φιλόδοξη μεταρρύθμιση» του ΠΟΕ. Παράλληλα, συμφώνησαν να μην υιοθετούν μονομερή μέτρα που αντιβαίνουν στις δεσμεύσεις της RCEP — μια έμμεση απάντηση στον αμερικανικό προστατευτισμό.

Η RCEP ως εργαλείο και σύμβολο

Η RCEP προέκυψε από την εγκατάλειψη της αμερικανικής πρωτοβουλίας Trans-Pacific Partnership (TPP) το 2017. Η νέα συμφωνία επιδιώκει να απλοποιήσει το εμπόριο και τις επενδύσεις, ενισχύοντας τις εφοδιαστικές αλυσίδες σε μια οικονομική ζώνη που παράγει έως 30 τρισ. δολάρια ετησίως. Ωστόσο, παραμένει περισσότερο πολιτικό σύμβολο παρά ενεργό εργαλείο πολιτικής, καθώς οι χώρες μέλη διστάζουν να άρουν ποσοστώσεις ή να ανοίξουν κρίσιμους τομείς, όπως γεωργικά προϊόντα και βαριά βιομηχανία.

Η Σύνοδος Κορυφής επιβεβαιώνει ότι η Ασία δεν περιορίζεται σε παθητική παρακολούθηση της αμερικανικής πολιτικής, αλλά ενισχύει τις εσωτερικές δομές συνεργασίας, οικοδομώντας στρατηγικές άμυνες για να προστατεύσει τις δικές της αγορές και την οικονομική της κυριαρχία.

Πηγή: pagenews.gr