Ζοχράν Μαμντάνι – Η Νέα Υόρκη κατά του Τραμπ: Ο πρώτος μουσουλμάνος δήμαρχος και η σύγκρουση δύο κόσμων

Η εκλογή του Ζοχράν Μαμντάνι ως πρώτου μουσουλμάνου δημάρχου της Νέας Υόρκης δεν είναι απλώς μια ιστορική πρωτιά· είναι ένα πολιτικό σεισμικό γεγονός. Η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ επέλεξε έναν 39χρονο πολιτικό με ρίζες στην Ινδία και την Ουγκάντα, πρώην ράπερ και ακτιβιστή, ως απάντηση στον αναγεννημένο τραμπισμό που απειλεί να επαναφέρει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια εποχή φόβου και αποκλεισμού.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΚΛΗΣΗ

Όπως σημειώνει η Washington Post, η νίκη του Μαμντάνι σηματοδοτεί τη σύγκρουση δύο οραμάτων: από τη μία, ένα κοσμοπολίτικο, ανοιχτό και πολυεθνικό μοντέλο διακυβέρνησης,κι από την άλλη, τον εθνικιστικό, φοβικό λόγο του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος αναζητά πολιτική επιβίωση μέσα από τον διχασμό.

Ο νέος δήμαρχος δεν διστάζει να μιλήσει ευθέως: «Ζούμε σε μια εποχή πολιτικού σκότους. Ο Τραμπ και οι πράκτορες της ICE αρπάζουν μετανάστες γείτονές μας μέσα από την ίδια μας την πόλη».

Η απάντησή του; Μια συμμαχία κοινωνικής αντοχής: εκατοντάδες δικηγόροι, κοινότητες μεταναστών, νέοι ψηφοφόροι και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενώνονται για να υπερασπιστούν το δικαίωμα του “ανήκειν” σε μια πόλη που ήταν πάντα καταφύγιο για τους «ξένους».

ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΩΣ ΟΧΥΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ

Η περίπτωση Μαμντάνι εντάσσεται σε μια παγκόσμια πολιτική τάση. Από τη Λονδίνο του Σαντίκ Καν μέχρι τη Βουδαπέστη του Γκέργκελι Καρατσόνι και το Άμστερνταμ της Φέμκε Χαλσέμα, οι φιλελεύθεροι δήμαρχοι των μητροπόλεων βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αντίστασης απέναντι στις εθνικιστικές κυβερνήσεις.

Οι πόλεις, πολυπολιτισμικές και ποικιλόμορφες, συγκρούονται με τις ομοιογενείς αγροτικές περιοχές που συχνά στηρίζουν τη λαϊκιστική Ακροδεξιά. Όπως λέει η Χαλσέμα, «μια δημοκρατική κοινωνία οφείλει να προστατεύει τις μειονότητες· από εκεί ξεκινά η απώλεια της ελευθερίας».

Αυτή η «μάχη των μητροπόλεων» δεν είναι πια τοπικό φαινόμενο: είναι το νέο μέτωπο της παγκόσμιας δημοκρατίας.

Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ – ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΑΚΡΑΣ ΔΕΞΙΑΣ

Η εκλογή Μαμντάνι ενθουσίασε τα προοδευτικά κινήματα της Ευρώπης. Ο Τζέρεμι Κόρμπιν, η Μανόν Ομπρί και άλλοι ηγέτες της ευρωπαϊκής Αριστεράς μίλησαν για «μια νέα φωνή που φέρνει ελπίδα μέσα στο σκοτάδι».

Ακόμη και κεντρώοι αναλυτές παραδέχονται ότι ο Μαμντάνι ξαναδίνει πολιτικό νόημα στην πόλη ως θεσμό, υπερβαίνοντας κομματικές γραμμές και αναδεικνύοντας μια “προοδευτική κανονικότητα” απέναντι στον αυταρχισμό.

Την ίδια ώρα, η επιστροφή του Τραμπ στην προεδρία ενισχύει τη ρητορική του φόβου. Όπως επισημαίνει το Brookings Institution, «η αμερικανική δημοκρατία θα κριθεί όχι μόνο στις κάλπες, αλλά και στους δρόμους των πόλεων της».

Η ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ ΩΣ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ

Η Νέα Υόρκη, με τον Μαμντάνι στο τιμόνι της, γίνεται ξανά σύμβολο παγκόσμιας ανθεκτικότητας. Αν ο Τραμπ ενσαρκώνει τον φόβο και την αναδίπλωση, ο Μαμντάνι εκφράζει το όραμα ενός κόσμου χωρίς αποκλεισμούς – όπου ένας μετανάστης μπορεί να ηγείται της μητρόπολης που χτίστηκε από μετανάστες.

Η αντιπαράθεση τους δεν αφορά απλώς δύο πρόσωπα, αλλά δύο αντιλήψεις για τη δημοκρατία:η μία κλείνει τα σύνορα και υψώνει τοίχους·η άλλη ανοίγει τα μυαλά και τις πόρτες.Όπως γράφει η Le Monde: «Αν η Αμερική είναι εργαστήριο της Δημοκρατίας, η Νέα Υόρκη του Μαμντάνι είναι το πείραμα που όλοι θα παρακολουθούν».

Η εκλογή Μαμντάνι δεν είναι μόνο τοπική πολιτική είδηση. Είναι το μήνυμα μιας εποχής:ότι οι πόλεις —όχι τα κράτη— είναι σήμερα οι πραγματικοί φορείς της δημοκρατικής αναγέννησης.

Και αν ο Τραμπ μιλά για το “Make America Great Again”, ο Μαμντάνι, με τη δική του ήρεμη ρητορική, απαντά:«Ας κάνουμε τη Νέα Υόρκη δίκαιη ξανά — για όλους».