Data Centers και λειψυδρία: Το “δίλημμα του Μητσοτάκη”

Η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει να μετατρέψει τη χώρα σε ψηφιακό κόμβο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, προσελκύοντας επενδύσεις δισεκατομμυρίων στα data centers. Όμως την ίδια στιγμή, προειδοποιεί για επικείμενη λειψυδρία – ειδικά στην Αττική. Η αντίφαση αυτή εκθέτει μια κεντρική αδυναμία του αναπτυξιακού μοντέλου: το κράτος που διακηρύσσει την «πράσινη μετάβαση», προωθεί έργα που καταναλώνουν μαζικά νερό και ενέργεια.

Η διπλή πορεία μιας πολιτικής εξίσωσης

Η Scope Ratings επισημαίνει την έκρηξη των data centers στην Ευρώπη – πάνω από 2.500 εγκαταστάσεις το 2024 – και τονίζει πως η ανάπτυξή τους επιβαρύνει τα ήδη γηρασμένα ενεργειακά δίκτυα και τα υδάτινα αποθέματα.Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση διαφημίζει τις επενδύσεις αυτές ως “πράσινες”, αποσιωπώντας το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα. Το αποτέλεσμα; Μια πολιτική δυσαρμονία: ανάπτυξη χωρίς επαρκή οικολογικό σχεδιασμό.

Το νερό ως παράπλευρη απώλεια της ψηφιακής εποχής

Σύμφωνα με το Environmental and Energy Study Institute, ένα μεσαίου μεγέθους data center χρειάζεται έως και 420 εκατομμύρια λίτρα νερού ετησίως για ψύξη. Ποσότητα που αντιστοιχεί στην κατανάλωση χιλίων νοικοκυριών. Η χρήση αυτή δεν είναι αμελητέα – ειδικά σε πόλεις όπως η Αθήνα, όπου τα σημάδια περιβαλλοντικής ξηρασίας είναι ήδη ορατά. Η κυβέρνηση, ωστόσο, επιλέγει τη σιωπή, μεταθέτοντας τη συζήτηση στο μέλλον, σαν να μην υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα στο νερό και την τεχνολογία.

Η πολιτική διάσταση: ανάπτυξη ή αυταπάτη;

Το λεγόμενο “δίλημμα του Μητσοτάκη” δεν είναι απλώς τεχνοκρατικό — είναι βαθιά πολιτικό.Πώς μπορεί μια χώρα να προωθεί “πράσινη ανάπτυξη”, όταν επενδύει σε μοντέλα που διψούν για φυσικούς πόρους; Η ρητορική περί «καινοτομίας και βιωσιμότητας» αποδυναμώνεται, όταν οι ίδιες οι πολιτικές παραβλέπουν τη βασική αρχή της ισορροπίας ανάμεσα στο περιβάλλον και την οικονομία.

Η Ευρώπη ρυθμίζει, η Ελλάδα προσκαλεί

Ενώ η Γαλλία και οι Κάτω Χώρες έχουν θεσπίσει υποχρεωτική αναφορά κατανάλωσης ενέργειας και νερού για τις επιχειρήσεις του κλάδου, η Ελλάδα προσφέρει κίνητρα εγκατάστασης χωρίς αυστηρή περιβαλλοντική εποπτεία. Η Οδηγία Ενεργειακής Απόδοσης της Ε.Ε. ζητά πλέον τεχνολογίες ψύξης χαμηλής κατανάλωσης και ανακύκλωσης υδάτων, αλλά στη χώρα μας, τέτοιοι όροι παραμένουν ευχολόγια.

Η εξίσωση του μέλλοντος: ψηφιακή ανάπτυξη χωρίς εξάντληση πόρων

Η τεχνητή νοημοσύνη, το cloud και ο ψηφιακός μετασχηματισμός είναι αναπόφευκτα. Το ερώτημα όμως είναι σε ποια βάση. Αν το τίμημα της “ψηφιακής Ελλάδας” είναι να στερέψει το νερό της, τότε η στρατηγική χρειάζεται επαναξιολόγηση — όχι επευφημίες.

Η ισορροπία ανάμεσα στο data και στο δάσος, στο server και στο ρυάκι, είναι ο νέος πυρήνας της πολιτικής οικολογίας. Και εκεί κρίνεται η αξιοπιστία του κυβερνητικού αφηγήματος.

Η πράσινη ανάπτυξη δεν είναι σύνθημα. Είναι μαθηματικό πρόβλημα με μεταβλητές το νερό, την ενέργεια και τη διαφάνεια.

Πηγή: pagenews.gr