Ο Ταγίπ Ερντογάν ανοίγει νέο κεφάλαιο στο αεροπορικό παιχνίδι της Άγκυρας, επιβεβαιώνοντας ότι οι διαπραγματεύσεις για τα Eurofighter Typhoon “πάνε καλά”, ενώ παράλληλα αποκάλυψε ότι η Τουρκία συζητά με το Κατάρ και το Ομάν για την πιθανή αγορά μεταχειρισμένων μαχητικών από τα αποθέματά τους.
«Δόξα τω Θεώ, τα πράγματα πάνε καλά. Με τη Βρετανία και τη Γερμανία έχουμε κάνει θετικά βήματα. Αν ολοκληρωθούν οι συμφωνίες, θα είναι πολύ θετικές εξελίξεις για τη χώρα μας»,
δήλωσε ο Τούρκος Πρόεδρος, αφήνοντας σαφές μήνυμα προς τους Ευρωπαίους εταίρους ότι η Άγκυρα δεν θα περιμένει επ’ αόριστον.
Από τα F-16 στο Eurofighter: η στρατηγική της “πολλαπλής πηγής”
Η Τουρκία κινείται σε τρία παράλληλα μέτωπα για την ενίσχυση της αεροπορικής της ισχύος:
- Εκσυγχρονίζει τα F-16,
- Επενδύει στο εγχώριο πρόγραμμα KAAN,
- Και αναζητά ευρωπαϊκή λύση με τα Eurofighter Typhoon.
Η προσέγγιση αυτή —όπως παραδέχονται στρατιωτικές πηγές— αποτυπώνει τη νέα τουρκική στρατηγική “πολλαπλών προμηθειών”, που αποσκοπεί στην ανεξαρτητοποίηση από τις πολιτικές διαθέσεις των ΗΠΑ και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
«Χτίζουμε μεγάλες δυνατότητες στην αμυντική μας βιομηχανία», τόνισε ο Ερντογάν, προσθέτοντας ότι η τεχνολογική πρόοδος της Τουρκίας θα είναι καθοριστική για το μέλλον της.
Το φάντασμα των F-35: Υποσχέσεις και απογοητεύσεις
Ο Ερντογάν δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο πρόγραμμα των F-35, το οποίο εξακολουθεί να αποτελεί σημείο πολιτικής τριβής με τις Ηνωμένες Πολιτείες.«Στις τελευταίες συνομιλίες μας με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, κάναμε καλές κινήσεις. Εύχομαι οι υποσχέσεις που δόθηκαν να τηρηθούν και να αποκτήσουμε ισχυρή δυνατότητα με τα F-35», είπε χαρακτηριστικά.
Η αναφορά στον Ντόναλντ Τραμπ —και όχι στον Τζο Μπάιντεν— δεν πέρασε απαρατήρητη από τους αναλυτές. Στην Άγκυρα τη διαβάζουν ως νοσταλγία για μια πιο “συναλλακτική” σχέση με την Ουάσινγκτον· μια σχέση που έδινε χώρο για διαπραγματεύσεις και όχι για αποκλεισμούς.
Η ευρωπαϊκή εξίσωση: το μπλόκο του Βερολίνου και η “γέφυρα” του Λονδίνου
Η Γερμανία εξακολουθεί να αποτελεί το βασικό εμπόδιο στις συνομιλίες για τα Eurofighter, επικαλούμενη ανθρώπινα δικαιώματα και τεταμένες σχέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.Ωστόσο, η Μεγάλη Βρετανία φαίνεται να αναλαμβάνει ρόλο διπλωματικού διαμεσολαβητή, προωθώντας την ιδέα μιας “τεχνικής” συμφωνίας που θα μπορούσε να ξεπεράσει τα πολιτικά εμπόδια.Ένας Ευρωπαίος διπλωμάτης σχολίαζε ότι «η Άγκυρα γνωρίζει καλά πως η Ευρώπη χρειάζεται την Τουρκία όσο και η Τουρκία την Ευρώπη — ειδικά σε ζητήματα ενέργειας και ασφάλειας».
Το χαρτί του Κόλπου: μια εναλλακτική διαδρομή
Η αποκάλυψη για συνομιλίες με Κατάρ και Ομάν έχει ιδιαίτερο βάρος. Και οι δύο χώρες διαθέτουν Eurofighter και διατηρούν στενή αμυντική συνεργασία με την Τουρκία. Η πιθανή αγορά μεταχειρισμένων μαχητικών από τα αποθέματά τους θα μπορούσε να αποτελέσει έξυπνο “παράθυρο”παράκαμψης των ευρωπαϊκών περιορισμών.
Πέρα από την ταχύτητα απόκτησης, θα αποτελούσε και πολιτικό μήνυμα:ότι η Τουρκία μπορεί να κινηθεί εκτός του ευρωπαϊκού πλαισίου, αξιοποιώντας τα δίκτυά της στον Κόλπο.
Ανεξαρτησία στους αιθέρες – Αυτονομία στη γεωπολιτική
Το μήνυμα του Ερντογάν είναι σαφές: η Άγκυρα δεν περιμένει πια κανέναν.Αναζητά τεχνολογία και ισχύ όπου υπάρχουν, οικοδομώντας ένα πολυκεντρικό δίκτυο συνεργασιών — από τη Μόσχα ως τη Ντόχα, από το Λονδίνο ως το Πεκίνο.
Η αεροπορική ισχύς μετατρέπεται έτσι σε πολιτικό εργαλείο αυτονομίας: κάθε αγορά, κάθε συμφωνία, κάθε “παραθυράκι” δείχνει μια Τουρκία που δεν θέλει να εξαρτάται από τη Δύση, αλλά να παίζει ανάμεσά της.
Ανάλυση: Το νέο δόγμα της Άγκυρας
Η αεροπορική στρατηγική του Ερντογάν δεν είναι μόνο στρατιωτική — είναι πολιτική, οικονομική και ιδεολογική. Στο εξής, η Τουρκία φαίνεται να στηρίζεται σε τρεις πυλώνες:
- Δυτική τεχνολογία όπου της επιτρέπεται,
- Εγχώρια ανάπτυξη όπου μπορεί,
- Συμμαχίες εκτός ΝΑΤΟ όπου χρειάζεται.
Από την Ουάσινγκτον έως τη Ντόχα και από το Βερολίνο έως την Άγκυρα, ένα πράγμα είναι βέβαιο:ο Ερντογάν θέλει η Τουρκία να μην πετά απλώς ψηλά — αλλά να πετά μόνη.
Πηγή: pagenews.gr