Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι, αν μη τι άλλο, ξέρει σε ποιους να στηρίζεται όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Και αυτή τη φορά, το στοίχημα δεν αφορά τόσο την κυβερνητική πολιτική ή τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά κυρίως την εσωτερική συνοχή της Νέας Δημοκρατίας, καθώς το κόμμα μπαίνει σε μια νέα φάση έντασης, αντιφάσεων και αυξανόμενων “ανταρτικών” φωνών.
Η πρόσφατη συνάντηση με τους «γαλάζιους» βουλευτές στο εντευκτήριο της Βουλής, όπου ο Πρωθυπουργός ήρθε αντιμέτωπος με την κριτική και τις απογοητεύσεις που συσσωρεύονται τους τελευταίους μήνες, έδειξε κάτι ξεκάθαρο: το σύστημα Μητσοτάκη δεν είναι αδιάσπαστο, αλλά λειτουργεί στη βάση μιας αυστηρά επιμελημένης στρατηγικής ζυγίσματος συμμαχιών. Οι άνθρωποί του δεν είναι πολλοί, αλλά είναι ισχυροί. Και ο Μητσοτάκης ξέρει πότε να τους δίνει ρόλο και πότε να τους παρακολουθεί διακριτικά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Δημήτρης Μαρκόπουλος, ο οποίος, παρά την προηγούμενη “αντάρτικη” στάση του, εμφανίστηκε ξανά σε θέση εγγύτητας με τον Πρωθυπουργό. Το μήνυμα ήταν σαφές: οι εσωτερικές αντιθέσεις μπορούν να συνυπάρξουν όταν η ηγεσία αφήνει χώρο — και η δύναμη του Μητσοτάκη δεν κλονίζεται ούτε από τις πιο έντονες διαφοροποιήσεις.
Στο ίδιο κάδρο, η παρουσία και ο ρόλος του Στέλιου Πέτσα φάνηκε ακόμη πιο καθοριστικός. Η θερμή συζήτηση μεταξύ τους, αμέσως μετά τη συνάντηση, έστειλε το πιο ηχηρό μήνυμα της βραδιάς: ο Πέτσας παραμένει σταθερός πυλώνας του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος και ταυτόχρονα κομβικό πρόσωπο για τη διαχείριση των εσωτερικών ισορροπιών του κόμματος.
Απέναντι σε αυτή τη σταθερότητα, η Ντόρα Μπακογιάννη συνεχίζει να διαδραματίζει τον δικό της, ενίοτε ανεξάρτητο, ρόλο. Η αναφορά της στην εκτόξευση των τιμών των οσπρίων —μια κριτική που μπορεί να φαίνεται στοχευμένα “λαϊκή” αλλά δεν είναι καθόλου τυχαία— ανέδειξε ξανά την προσπάθειά της να διαφοροποιηθεί από την κυβερνητική γραμμή. Η Μπακογιάννη, με τις βαθιές οικογενειακές πολιτικές ρίζες και τη δική της σαφώς διαμορφωμένη ατζέντα, παραμένει μια προσωπικότητα που η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να αγνοήσει.
Το σημαντικό είναι ότι, ακόμη και σε αυτές τις συνθήκες, η συνοχή γύρω από τον Πρωθυπουργό δεν μοιάζει να κλονίζεται. Όπως έδειξε η στάση του απέναντι σε φίλους και αντιπάλους, ο Μητσοτάκης κρατάει την πολιτική σκακιέρα σε απόσταση, ρυθμίζοντας ο ίδιος την ένταση των κινήσεων: πότε ανοίγει χώρο για διάλογο, πότε αφήνει να εκτονωθεί η γκρίνια, και πότε ενισχύει τους ανθρώπους του για να “καλύπτουν” τις εσωκομματικές αντιφάσεις.
Το συμπέρασμα της βραδιάς ήταν ένα: “Στρατηγική και εμπιστοσύνη, μετρημένες κινήσεις σε καθοριστικούς συμμάχους.” Ο Πρωθυπουργός δεν αφήνει τίποτα στην τύχη και συνεχίζει να παίζει ένα παιχνίδι κυριαρχίας σε ένα κόμμα που βρίσκεται σε διαρκή πίεση — είτε από τις δημοσκοπήσεις, είτε από τα εσωτερικά ρήγματα.
Το μεγάλο ερώτημα είναι ένα: πόσο μπορεί να αντέξει αυτή η στρατηγική, όταν η Νέα Δημοκρατία αναστενάζει υπό το βάρος των αντιφάσεων της; Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Μητσοτάκης, με τους “σίγουρους” δίπλα του, γνωρίζει ακριβώς πότε να κάνει το άνοιγμα και πότε να κλείνει το παιχνίδι. Και αυτό, σε μια περίοδο αβεβαιότητας, είναι ίσως το πιο σημαντικό του πλεονέκτημα.
Πηγή: pagenews.gr