Πειραιάς: Το μέτωπο της αντιπαράθεσης
Η Αθήνα ξαφνικά βρίσκεται στο επίκεντρο ενός ανταγωνισμού που δεν αφορά μόνο την οικονομία· αφορά την παγκόσμια ισορροπία ισχύος. Η νέα Αμερικανίδα πρέσβειρα, Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, με μια δήλωση «Η Ελλάδα πρέπει να περιορίσει την κινεζική επιρροή στον Πειραιά και να αναζητήσει εναλλακτικές που ενισχύουν τη Δύση», μετατρέπει το λιμάνι σε μέτωπο στρατηγικής αντιπαράθεσης.
Η αντίδραση του Πεκίνου ήταν άμεση και αιχμηρή: «Εξαπέλυσε αβάσιμες επιθέσεις και παρεμβαίνει στα εσωτερικά της Ελλάδας… Το λιμάνι ανήκει στον ελληνικό λαό».
Η εικόνα ξεκαθαρίζει: η Ελλάδα δεν είναι απλώς χώρα με σημαντικό λιμάνι. Είναι κόμβος σύγκρουσης ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα.
Η διαδρομή προς τη σύγκρουση
Από το 2008, όταν η Κίνα εισήλθε στον ΟΛΠ με τις παραχωρήσεις προβλητών, μέχρι την πλήρη επικράτηση της COSCO με 67% του μετοχικού κεφαλαίου, ο Πειραιάς έγινε ναυαρχίδα της Belt and Road Initiative στην Ευρώπη.
Η Κίνα βλέπει τον Πειραιά ως πιο επιτυχημένο ευρωπαϊκό κόμβο της στρατηγικής της. Οι ΗΠΑ, όμως, βλέπουν μια κινεζική εγκατάσταση στρατηγικής σημασίας σε ΝΑΤΟϊκή χώρα.
Οι δηλώσεις της Γκίλφοϊλ απλώς έφεραν στο φως αυτόν τον παγκόσμιο ανταγωνισμό.
Ελευσίνα: Το αμερικανικό αντίβαρο
Η Αμερική επενδύει στην Ελευσίνα, με σχέδια να μετατρέψει τα Ναυπηγεία σε κέντρο logistics, ενέργειας και διαμετακόμισης.
«Η ενεργειακή ασφάλεια ισούται με εθνική ασφάλεια», δήλωσε η Γκίλφοϊλ, υπογραμμίζοντας τη στρατηγική σημασία της περιοχής.
Η κίνηση αυτή αποτελεί ευθεία πρόκληση προς τον Πειραιά και έμμεση προειδοποίηση προς την Κίνα: «Δεν θα έχετε το μονοπώλιο των ελληνικών θαλάσσιων υποδομών».
Η κινεζική αντεπίθεση
Η σκληρή ανακοίνωση της κινεζικής πρεσβείας δεν ήταν απλή απάντηση. Ήταν δήλωση θέσης, προειδοποίηση και πολιτικό μήνυμα:
«Η Αμερική υποκινεί την Ελλάδα να τερματίσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις… ο Πειραιάς παραμένει στρατηγικό σημείο».
Η διαρροή για επίσκεψη Σι Τζινπίνγκ το 2026 δείχνει ότι η Κίνα θέλει να διεκδικήσει ξανά την πολιτική πρωτοβουλία.
Ο Πειραιάς ως κόμβος διεθνούς στρατηγικής
Η εμπορική δυναμική και η θέση του στο κέντρο των θαλάσσιων οδών τον καθιστούν καίριο διαμετακομιστικό σημείο για Ασία–Ευρώπη.
Για την Κίνα, πύλη εισόδου στην ΕΕ. Για τις ΗΠΑ, επικίνδυνη ασιατική παρουσία σε ΝΑΤΟϊκή χώρα.
Η ελληνική ναυτιλία, με τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο παγκοσμίως, λειτουργεί ως διπλωματικός μοχλός και στοιχείο σταθερότητας.
Η Ελλάδα ανάμεσα σε δύο κολοσσούς
Η Αθήνα πρέπει να ισορροπήσει:
- Να διατηρήσει ευρωατλαντική ταυτότητα,
- Να μην υπονομεύσει τις οικονομικές σχέσεις με την Κίνα.
Η Ευρώπη μιλά για «de-risking» της Κίνας, το ΝΑΤΟ για «συστημικό ανταγωνιστή».
Η Ελλάδα μπορεί να γίνει σταθεροποιητικός πυλώνας της Ανατολικής Μεσογείου ή να παρασυρθεί από τον ανταγωνισμό.
Προς το 2026: Έτος καμπής
Η πιθανή επίσκεψη Σι Τζινπίνγκ, η πρόοδος στην Ελευσίνα, η πορεία του ΙΜΕC και οι αμερικανικές κινήσεις θα καθορίσουν το νέο γεωπολιτικό τοπίο.
Ο ανταγωνισμός ΗΠΑ–Κίνας στην Ελλάδα δεν είναι επεισόδιο. Είναι το άνοιγμα ενός νέου κεφαλαίου.
Πηγή: pagenews.gr