Η έκρηξη του Άδωνι και τα «ξύλινα σπαθιά» της Πλεύσης
Η αποχώρηση του Διαμαντή Καραναστάση από την Πλεύση Ελευθερίας εξελίχθηκε σε μικρό πολιτικό θέατρο. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου τον αποχαιρέτησε με ένα κείμενο διπλάσιο από προεκλογικό μανιφέστο και γεμάτο μυστικιστικούς χαρακτηρισμούς: «αδάμαστος», «ιδιοφυής», «πυλώνας», «στρατηγός», «νικητής που δεν τον σκέπασε ο βούρκος».
Ο ίδιος ο Καραναστάσης, αντί για πολιτικό λόγο, διάλεξε μια αποχώρηση γεμάτη αυτοηρωοποίηση και περιφρόνηση:«Σαν το γάλα μες στις μύγες… η ανοχή μου στη βρωμιά έχει όρια… εγώ με έβαλα, εγώ με βγάζω».
Δύο δημόσιες δηλώσεις που θύμιζαν μικρή θεατρική παράσταση: ηρωισμός, βούρκοι, μύγες, γάλα, «πυρηνικές εκρήξεις», «ξύλινα σπαθιά» και ένας κόσμος όπου η Πλεύση ζει στο δικό της μυθολογικό σύμπαν.
Και τότε εμφανίστηκε ο Άδωνις Γεωργιάδης, με τον ρεαλισμό που έλειπε, και… κατέβασε όλους στη γη.
Οι δηλώσεις – και πώς ο Άδωνις τις «διάβασε» με ακρίβεια
Η δήλωση της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Μια λυρική, μακροσκελής αποθέωση του Καραναστάση, γεμάτη υπερθετικούς και σχεδόν μυστικιστικούς χαρακτηρισμούς: «αδάμαστος», «ιδιοφυής», «σπάνιος άνθρωπος», «στρατηγός», «πυλώνας», «νικητής που δεν τον σκέπασε ο βούρκος».
Δημιουργεί –άθελά της ή όχι– διαχωρισμό ανάμεσα στους «καθαρούς που φεύγουν» και στους «μη καθαρούς που μένουν».
Η ανάρτηση Καραναστάση
Ο πρώην βουλευτής ακολουθεί την ίδια υπερβολική λογική, αλλά πιο επιθετικά:«Η ανοχή μου στη βρωμιά έχει όρια… Εγώ όπως με έβαλα, έτσι με βγάζω»και βεβαίως το πλέον προσβλητικό:«Σαν το γάλα μες στις μύγες».
Η παρέμβαση Γεωργιάδη – εκεί όπου τελειώνει ο λυρισμός και αρχίζει η πολιτική
Στην εκπομπή του Κ. Τσούρου, ο Άδωνις Γεωργιάδης είπε όσα οι υπόλοιποι απέφυγαν:
1. «Όταν κάποιος υβρίζει τη Βουλή, υβρίζει τον Ελληνικό λαό.»
Κανένας ποιητικός οίστρος δεν νομιμοποιεί την προσβολή του κοινοβουλίου.
2. «Εγώ είμαι εκλεγμένος με 65.000–67.000 ψήφους.»
Εδώ βρίσκεται η καρδιά της υπόθεσης:ο Καραναστάσης δεν εξελέγη, διορίστηκε.Αυτό αλλάζει τα πάντα στο αφήγημά του.
3. «Ο κύριος Καραναστάσης διορίστηκε βουλευτής.»
Ο Άδωνις αναδεικνύει την πηγή του προβλήματος: η Πλεύση αποφεύγει να συζητήσει τη δική της εσωτερική αντιδημοκρατικότητα.
4. «Δεν ήταν ενεργός βουλευτής — ήταν εξαφανισμένος.»
Μια παρατήρηση που ακυρώνει πλήρως τον αυτοπροσδιορισμό «ήρωα που δεν άντεξε το σύστημα».
5. «Δεν έχει δικαίωμα να βγάζει τη Βουλή βρόμικη, όταν ούτε εξελέγη ούτε δούλεψε.»
Η πιο καθαρή, η πιο θεσμική και η πιο ισχυρή φράση.
Η πραγματικότητα που δεν χωράει σε «επικά» κείμενα
Η επιλογή Καραναστάση να φύγει με ύφος «αντιστάτη που τον πολεμά το σύστημα» δεν είναι καινούργια στη ρητορική της Πλεύσης. Όμως η υπερδραματική αποθέωση της Κωνσταντοπούλου έκανε το αφήγημα να μοιάζει με εσωκομματική μυθολογία.
Και τότε ήρθε η ψυχρή πραγματικότητα:
Ο άνθρωπος που δεν εξελέγη,που οφείλει τη θέση του αποκλειστικά στην αρχηγό του, απαξιώνει τους εκλεγμένους ως «μύγες».
Εκεί ο Άδωνις δεν χρειάστηκε ούτε ειρωνεία ούτε υπερβολή — μόνο θεσμική καθαρότητα.
Ο μόνος ενήλικας στο δωμάτιο
Σε μια πολιτική στιγμή γεμάτη θεατρινισμούς, υπερβολές και αυτομυθοποίηση, η στάση του Άδωνι Γεωργιάδη ξεχώρισε.
Απέναντι:
- στην υπερδραματική αποθέωση της Κωνσταντοπούλου,
- στην αυτοηρωοποίηση του Καραναστάση,
- και στη γενικευμένη προσβολή περί «βρωμιάς» της Βουλής,ο Άδωνις υπενθύμισε το αυτονόητο:Η Βουλή εκπροσωπεί τον λαό. Όποιος την λοιδορεί, λοιδορεί τους πολίτες.
Και κανένα «ξύλινο σπαθί» και καμία «πυρηνική έκρηξη» δεν αλλάζει αυτό το θεμελιώδες δημοκρατικό αξίωμα.
Πηγή: pagenews.gr