Η νέα υποβολή από την Ελλάδα του συμπληρωματικού χάρτη Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή άνοιξε ξανά έναν κύκλο έντασης στο ήδη εύφλεκτο πεδίο της Ανατολικής Μεσογείου. Η τουρκική κυβέρνηση αντέδρασε άμεσα και με σκληρούς τόνους, κατηγορώντας την Αθήνα ότι επιχειρεί να διαμορφώσει τετελεσμένα μέσω των ευρωπαϊκών θεσμών και να «νομιμοποιήσει», κατά την τουρκική άποψη, μια μη ανακηρυγμένη ΑΟΖ.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ, ο ανανεωμένος χάρτης που εμφανίστηκε στην πλατφόρμα ΔΜΠ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απεικονίζει θαλάσσιες ζώνες οι οποίες «επικαλύπτουν την τουρκική υφαλοκρηπίδα». Η Άγκυρα επαναφέρει έτσι το αφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και τις διεκδικήσεις που έχει διατυπώσει εδώ και χρόνια στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Τουρκία κατηγορεί την Ελλάδα ότι αγνοεί βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου της θάλασσας και επιχειρεί να χαράξει εξωτερικά όρια ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας χωρίς διμερή συνεννόηση. Στην τουρκική επιχειρηματολογία κυριαρχεί η θέση ότι οποιαδήποτε οριοθέτηση απαιτεί συμφωνία με τα γειτονικά κράτη, και η ελληνική κίνηση παρουσιάζεται ως μονομερής και παράνομη.
Η υπενθύμιση της τουρκικής ρηματικής διακοίνωσης στον ΟΗΕ του 2020 λειτουργεί ως επαναβεβαίωση των τουρκικών διεκδικήσεων. Με βάση εκείνη τη θέση, μεγάλο μέρος των θαλασσίων ζωνών που η Ελλάδα αποτυπώνει στον νέο χάρτη θεωρούνται από την Άγκυρα τμήμα της τουρκικής υφαλοκρηπίδας.
Από ελληνικής πλευράς, ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός αποτελεί εργαλείο εσωτερικής και ευρωπαϊκής πολιτικής, που λειτουργεί στο πλαίσιο των κανόνων της ΕΕ και δεν συνιστά διαδικασία ανακήρυξης ΑΟΖ. Ωστόσο, η τουρκική ανάγνωση βλέπει στο έγγραφο μια έμμεση προσπάθεια κατοχύρωσης θαλάσσιας κυριαρχίας.
Η νέα αυτή σύγκρουση αφήνει για ακόμη μια φορά έκθετες τις δομικές διαφορές των δύο χωρών στο ζήτημα της οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών. Με το ενεργειακό παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο να παραμένει κρίσιμο και με τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό να οξύνεται, κάθε τεχνική ή θεσμική κίνηση αποκτά βαρύτητα στρατηγικού χαρακτήρα.
Το ερώτημα πλέον είναι αν η νέα αντιπαράθεση θα αποτελέσει ακόμη έναν κρίκο σε μια αλυσίδα εντάσεων, ή αν μπορεί να λειτουργήσει ως αφορμή για επανεκκίνηση ενός ουσιαστικού διαλόγου – σε μια περιοχή όπου ο παραμικρός χάρτης έχει τη δύναμη να αναδιαμορφώνει ισορροπίες.
Πηγή: pagenews.gr