Η Ευρώπη στοχεύει σε μηδενικούς νεκρούς έως το 2050 – Η Ελλάδα πίσω στον δείκτη θανάτων
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει έναν φιλόδοξο στόχο: μηδενικούς νεκρούς στους δρόμους έως το 2050.Όμως η Ελλάδα απέχει δραματικά. Το 2024 καταγράφει 64 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων, την τρίτη χειρότερη επίδοση στην ΕΕ, μετά τη Ρουμανία (78) και τη Βουλγαρία (74).Αντίθετα, χώρες όπως η Σουηδία (20) και η Δανία (24) δείχνουν ότι υπάρχει δρόμος — αρκεί να υπάρχει στρατηγική.
Τα αίτια: Πολυπαραγοντικά και βαθιά ριζωμένα
Ο Αντώνης Μορφονιός, Σύμβουλος Τροχαίων Ατυχημάτων, επισημαίνει στο Dnews ότι οι αιτίες είναι πολλές και σοβαρές:
- έλλειψη Παιδείας και οδικής αγωγής
- κακή εκπαίδευση νέων οδηγών
- επιθετική οδηγική συμπεριφορά
- καταστραμμένες υποδομές
- κυκλοφοριακό χάος σε μεγάλα αστικά κέντρα
Στην Αθήνα, οι οδηγοί βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με λακκούβες, σπασμένα φρεάτια, ασυντήρητο οδόστρωμα, συνθήκες που συνδέονται άμεσα με τροχαία.
ΒΟΑΚ: Ο δρόμος των υποσχέσεων – και των απωλειών
Ο Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης αποτελεί το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα εγκατάλειψης. Παρά τις δεσμεύσεις από το 2019 για άμεση κατασκευή, ο δρόμος παραμένει επικίνδυνος. Το 2024, οι θάνατοι από τροχαία στην Κρήτη αυξήθηκαν κατά 65%.
Ο καθηγητής Οδοποιίας Νικόλαος Ηλιού επισημαίνει: «Στην Ελλάδα έχουμε μια τραγωδία Τεμπών κάθε μήνα. Χάνουμε ένα μεγάλο χωριό κάθε χρόνο.»
Όπου βελτιώνεται ο δρόμος, μειώνονται τα δυστυχήματα
Η βελτίωση των υποδομών αποτυπώνεται ξεκάθαρα στην Πατρών–Πύργου: Στην Ηλεία, τα τροχαία μειώθηκαν κατά 37,5% το 2024.
Κεντρική Μακεδονία: Μια ανοιχτή πληγή
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του parallaximag, οι δρόμοι της Θεσσαλονίκης και της Κεντρικής Μακεδονίας «κουβαλούν μια βαριά σιωπή».
Η ΕΛΣΤΑΤ δείχνει μικτές μεταβολές το 2025:
- Μείωση νεκρών σε αρκετούς μήνες
- Ανησυχητική αύξηση Ιούλιο και Αύγουστο
Η Βασιλική Μυλωνά (Ινστιτούτο «Πάνος Μυλωνάς») προειδοποιεί πως η πρόοδος έχει επιβραδυνθεί και ο στόχος μείωσης 50% έως το 2030 παραμένει δύσκολος.
Η συζήτηση στην Ελλάδα: Μένει στα πρόστιμα και στην καταστολή
Από τον Σεπτέμβριο 2025 εφαρμόζεται ο νέος ΚΟΚ, με τεράστιες αυξήσεις προστίμων. Παράδειγμα:
- χρήση κινητού: 350€ + αφαίρεση άδειας 30 ημέρες
- 1η υποτροπή: 1.000€ και αφαίρεση άδειας 180 ημέρες
- 2η υποτροπή: 2.000€ και αφαίρεση για 1 έτος
Ο «Ιαβέρης» (Κ. Μαρκουΐζος) τονίζει ότι η πρόσφατη μείωση των θανάτων (18% το πρώτο 8μηνο του 2025) οφείλεται όχι σε αλλαγή συμπεριφοράς, αλλά στην αυστηροποίηση των νόμων και την αυξημένη αστυνόμευση.
Το σύστημα καμερών – μέτρο απαραίτητο αλλά όχι επαρκές
Σχεδιάζεται ενιαίο σύστημα καμερών που θα:
- καταγράφει παραβάσεις
- αποστέλλει sms στον οδηγό
- επιβάλλει αυτόματα πρόστιμα μέσω ΑΑΔΕ
Όμως, το ερώτημα παραμένει: Αν ήταν τόσο απλό, γιατί δεν έγινε τόσα χρόνια;
Ευρωπαϊκή προσέγγιση: Πολυεπίπεδη, όχι τιμωρητική
Το Ευρωκοινοβούλιο ζητά:
- χαμηλότερα όρια ταχύτητας σε κατοικημένες περιοχές
- μηδενική ανοχή στο αλκοόλ
- κίνητρα για ασφαλή οχήματα
- εθνικά ταμεία οδικής ασφάλειας
- βελτίωση υποδομών
- ενίσχυση εκπαίδευσης οδηγών
Στην Ελλάδα, η συζήτηση μένει στα πρόστιμα.
Το παράδοξο με τις εξετάσεις οδήγησης
Ο πρόεδρος των Εκπαιδευτών Οδήγησης Άρης Ζωγράφος τονίζει ότι:
- Το 65% αποτυγχάνει στις θεωρητικές εξετάσεις (αδιάβλητες)
- Σε κάποιες περιοχές… η επιτυχία στις πρακτικές φτάνει το 110%
- Το “λάδωμα” εξακολουθεί να υπάρχει, φτάνοντας έως και 2.500 €
- Η εκπαίδευση γίνεται με προδιαγραφές δεκαετιών πίσω
Επίσης:Η ανανέωση διπλώματος για άνω των 65 θεωρείται εξαιρετικά διάτρητη.
Το χαμένο μάθημα της οδικής παιδείας
Τα πάρκα κυκλοφοριακής αγωγής μαραζώνουν, ενώ μάθημα οδικής ασφάλειας δεν υπάρχει στα δημοτικά σχολεία.
Το πραγματικό πρόβλημα: Κουλτούρα, υποδομές, κράτος – όχι μόνο οι οδηγοί
Αν η Ελλάδα είχε:
- ασφαλές οδικό δίκτυο
- καλή σήμανση και ρύθμιση κυκλοφορίας
- λιγότερο στρες στις μετακινήσεις
- διαφανείς εξετάσεις οδηγών
- καλύτερο βιοτικό επίπεδο
- πραγματική παιδεία και πρόληψη
τότε δεν θα χρειαζόταν ούτε υπερβολικά πρόστιμα ούτε ασφυκτικό σύστημα παρακολούθησης.
Όσο μένουμε στην τιμωρία, δεν λύνουμε το πρόβλημα
Η εμμονή στην αύξηση προστίμων και ποινών μεταθέτει την ευθύνη αποκλειστικά στον πολίτη — και κρύβει τις ευθύνες του κράτους. Το ζήτημα των τροχαίων δεν είναι μόνο αριθμοί. Είναι ένα βαθύ κοινωνικό σύμπτωμα, που απαιτεί πολιτική βούληση, εκπαίδευση, υποδομές και αλλαγή κουλτούρας.
Πηγή: pagenews.gr