Η συζήτηση για τη σταθερότητα στη χώρα ορισμένες φορές κουράζει γιατί είναι γεμάτη υπερβολές. Σταθερότητα δεν σημαίνει να κλείνουμε τα μάτια στα προβλήματα. Σημαίνει να τα αναγνωρίζουμε χωρίς να ισοπεδώνουμε τα πάντα. Αν δεν κάνουμε αυτή τη διάκριση, τότε καταλήγουμε να γκρεμίζουμε αντί να διορθώνουμε.
Τον τελευταίο καιρό ακούγεται συχνά ότι η Ελλάδα τάχα δεν λειτουργεί. Ότι θεσμοί, δικαιοσύνη, δημόσια ζωή βρίσκονται σε διάλυση. Αυτή εικόνα δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου. Όχι άψογο, όχι χωρίς παθογένειες, αλλά κράτος δικαίου. Οι δικαστές δεν παίρνουν εντολές, ο τύπος γράφει χωρίς φίμωτρο και η αντιπολίτευση ασκεί σκληρή κριτική χωρίς να φοβάται. Υπάρχουν διαδικασίες, έλεγχοι, ανεξάρτητες αρχές και κυρίως πολίτες που δεν σιωπούν. Αυτά δεν είναι λεπτομέρειες. Είναι η απόδειξη ότι η δημοκρατία λειτουργεί.
Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα αξιοπιστίας. Κόπωση υπάρχει. Καχυποψία επίσης. Όμως η απάντηση δεν είναι να καταγγέλλουμε τα πάντα ούτε να ξαναγράφουμε την πραγματικότητα για να στηρίξουμε επιχειρήματα. Η εμπιστοσύνη χτίζεται μόνο με πράξεις, όχι με συνθήματα. Με σταθερές βελτιώσεις και όχι με απόλυτους αφορισμούς που απλώς δυναμιτίζουν τη δημόσια συζήτηση.
Το ίδιο ισχύει και για την πολιτική κουλτούρα της χώρας. Το κέντρο δεν εξαφανίστηκε. Μετακινήθηκε. Ενσωματώθηκε. Μετασχηματίστηκε. Σήμερα δεν εκφράζεται μέσα από παλιά σχήματα αλλά μέσα από ευρύτερους χώρους που επέλεξαν τη Νέα Δημοκρατία, τον ρεαλισμό δηλαδή αντί της όξυνσης. Και αυτό γιατί η κοινωνία δεν αναζητά ταμπέλες, αναζητά λύσεις. Και λύσεις σημαίνουν συνθέσεις και σε καμμία περίπτωση τεχνητούς διχασμούς. Σημαίνουν ανθρώπους με διαφορετικές αφετηρίες που μπορούν να σταθούν στον ίδιο χώρο χωρίς να απαρνηθούν την πορεία τους.
Η σταθερότητα όμως κρίνεται και έξω από τα σύνορά μας. Η Ευρώπη περνά σε μια νέα εποχή: άμυνα, ενέργεια, ασφάλεια, προστασία συνόρων, στρατηγική αυτονομία. Δεν είναι στόχοι θεωρητικοί. Είμαστε ήδη σε μια γεωπολιτική αναμέτρηση που απαιτεί σοβαρότητα. Η Ελλάδα σε αυτή τη συνθήκη δεν μπορεί ούτε να παριστάνει τον παρατηρητή ούτε να στηρίζει τις ευχές. Χτίζει συμμαχίες, ενισχύει την άμυνα της, αναβαθμίζει το ρόλο της σε Βαλκάνια, Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή. Οι εξοπλισμοί δεν είναι επίδειξη ισχύος. Είναι αποτροπή. Οι ενεργειακές υποδομές δεν είναι τεχνικά έργα. Είναι γεωοικονομικό βάρος. Η φύλαξη συνόρων δεν είναι επιλογή. Είναι υποχρέωση μιας σοβαρής χώρας.
Σε έναν ασταθή κόσμο η σταθερότητα δεν αποτελέιπολυτέλεια αλλά αναγκαιότητα. Δεν χτίζεται με εύκολες κορώνες. Χτίζεται με συνέπεια, διεθνή υπευθυνότητα, εσωτερική νηφαλιότητα και πολιτικό ρεαλισμό. Οι πολίτες δεν περιμένουν θεατρικές συγκρούσεις ή επιστροφές που θυμίζουν παλιούς ρόλους. Περιμένουν λειτουργικό κράτος, ασφάλεια, ευκαιρίες, κανονικότητα. Για όλους αυτούς τους λόγους πιστεύω ότι η Νέα Δημοκρατία είναι η μόνη κυβερνητική λύση. Γιατί εκεί κρίνεται τελικά μια παράταξη: στη δύναμη της να στηρίζει εκείνα που κρατούν την χώρα όρθια.
*Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι Καθηγητής Πανεπιστημίου, πρ.Υπουργός, στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας
Πηγή: pagenews.gr