«Σεισμός» στην υπόθεση Έπσταϊν: Πράσινο φως για δημοσιοποίηση των μυστικών εγγράφων της Γκισλέιν Μάξγουελ

Ομοσπονδιακός δικαστής ανάβει το «πράσινο φως»

Η υπόθεση Έπσταϊν επιστρέφει δυναμικά στο προσκήνιο των ΗΠΑ, καθώς ο ομοσπονδιακός δικαστής Πολ Ένγκελμαγιερ ενέκρινε το αίτημα του υπουργείου Δικαιοσύνης για την αποσφράγιση ανακριτικού και δικαστικού υλικού που αφορά τη Γκισλέιν Μάξγουελ και τον Τζέφρι Έπσταϊν.

Πρακτικά σώματος ενόρκων, αποδεικτικά στοιχεία, καταθέσεις και πλήθος εγγράφων που μέχρι σήμερα παρέμεναν κλειδωμένα στα συρτάρια των αμερικανικών αρχών, μπορούν πλέον να δοθούν στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, το υλικό μπορεί να εκτείνεται σε εκατοντάδες ή ακόμη και χιλιάδες σελίδες, ανασύροντας στην επιφάνεια σκοτεινές πτυχές ενός σκανδάλου που εξακολουθεί να προκαλεί πολιτικούς, νομικούς και κοινωνικούς κραδασμούς.

Ο Νόμος Διαφάνειας Αρχείων Έπσταϊν και η διορία των 10 ημερών

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή παίζει ο νέος Νόμος Διαφάνειας Αρχείων Έπσταϊν, ο οποίος υποχρεώνει το υπουργείο Δικαιοσύνης να δημοσιεύσει όλα τα σχετικά έγγραφα έως τις 19 Δεκεμβρίου. Η απόφαση του δικαστή συνδέεται άμεσα με αυτή τη νομοθετική δέσμευση, ανοίγοντας τον δρόμο ώστε τα πρώτα έγγραφα να γίνουν δημόσια μέσα στις επόμενες δέκα ημέρες.

Ο νόμος, τον οποίο είχε υπογράψει ο Ντόναλντ Τραμπ, ψηφίστηκε με στόχο να ρίξει φως στον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκαν οι αρχές, διαχρονικά, τις υποθέσεις γύρω από τον Έπσταϊν και τη Γκισλέιν Μάξγουελ. Έτσι, η δημοσιοποίηση δεν αφορά μόνο νέα έγγραφα, αλλά και παλαιότερες έρευνες που θεωρούνταν «κλειστές» ή ουσιαστικά εγκαταλελειμμένες.

Δεύτερο «ναι» σε λίγες ημέρες – Η Φλόριντα ανοίγει επίσης τον φάκελο

Η απόφαση Ένγκελμαγιερ είναι η δεύτερη μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας που επιτρέπει τη δημοσιοποίηση υλικού σχετικού με τον Έπσταϊν. Στη Φλόριντα, άλλος δικαστής είχε ήδη εγκρίνει την αποσφράγιση πρακτικών από παλαιότερη έρευνα σώματος ενόρκων της δεκαετίας του 2000.

Ήδη πέρυσι αποσφραγίστηκαν περίπου 150 σελίδες πρακτικών από πολιτειακό σώμα ενόρκων του 2006, ενώ στις αρχές Δεκεμβρίου 2025 δόθηκαν στη δημοσιότητα και πρακτικά ομοσπονδιακού σώματος ενόρκων, μετά από νέα κίνηση του υπουργείου Δικαιοσύνης. Όλα αυτά συνθέτουν την εικόνα μιας σταδιακής αλλά συστηματικής προσπάθειας να φωτιστεί πλήρως η διαδρομή των ερευνών, των αποφάσεων και, όπως καταγγέλλουν πολλοί, των σκανδαλωδών «εκπτώσεων» που προσφέρθηκαν στον Έπσταϊν πριν από σχεδόν δύο δεκαετίες.

Τι περιλαμβάνει η νέα «φουρνιά» εγγράφων

Η αίτηση του υπουργείου Δικαιοσύνης καλύπτει 18 κατηγορίες εγγράφων. Σε αυτές περιλαμβάνονται εντάλματα έρευνας, οικονομικά στοιχεία που ενδέχεται να αποκαλύπτουν τη διαδρομή χρημάτων και πιθανές συναλλαγές, σημειώσεις από συνεντεύξεις με επιζώσες, δεδομένα από ηλεκτρονικές συσκευές και υλικό από τις παλαιότερες έρευνες της αστυνομίας και της εισαγγελίας του Παλμ Μπιτς.

Το Παλμ Μπιτς ήταν το πρώτο «μέτωπο» όπου ο Έπσταϊν βρέθηκε αντιμέτωπος με έρευνες στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η μετέπειτα συμφωνία του 2008, που του επέτρεψε να αποφύγει ομοσπονδιακές κατηγορίες και να δηλώσει ένοχος μόνο σε μία πολιτειακή κατηγορία για πορνεία, παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις πιο αμφιλεγόμενες στιγμές της αμερικανικής δικαιοσύνης.

Τα νέα έγγραφα αναμένεται να ρίξουν περισσότερο φως τόσο στις τότε διαπραγματεύσεις όσο και στη στάση των αρμόδιων αρχών, τροφοδοτώντας πιθανότατα νέο κύκλο πολιτικής και κοινωνικής συζήτησης στις ΗΠΑ.

Προστασία των επιζωσών – Τι θα σβηστεί από τα έγγραφα

Το υπουργείο Δικαιοσύνης επιμένει ότι η επιδίωξη της διαφάνειας θα συμβαδίσει με την προστασία των επιζωσών. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις, οι υπηρεσίες συνεργάζονται στενά με τις γυναίκες που έχουν καταγγείλει ότι υπήρξαν θύματα του κυκλώματος, καθώς και με τους δικηγόρους τους, ώστε πριν από τη δημοσίευση να σβηστούν στοιχεία που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν ταυτότητες ή να διακινήσουν ακατάλληλο, ευαίσθητο υλικό.

Πρόκειται για μια λεπτή ισορροπία: από τη μία, η κοινωνική πίεση για πλήρη διαφάνεια σε μια υπόθεση που έχει συνδεθεί με ισχυρούς παράγοντες του πλούτου και της εξουσίας· από την άλλη, η ηθική και θεσμική υποχρέωση να προστατευτούν άνθρωποι που βίωσαν κακοποίηση και εκμετάλλευση.

FOIA, αγωγές και ο «κατακλυσμός» εγγράφων

Ήδη μέχρι σήμερα έχουν δημοσιοποιηθεί δεκάδες χιλιάδες σελίδες γύρω από τις υποθέσεις Έπσταϊν και Μάξγουελ, μέσα από αγωγές και αιτήματα FOIA (Freedom of Information Act – Νόμος Ελευθερίας της Πληροφόρησης). Ο FOIA επιτρέπει σε οποιονδήποτε πολίτη ή δημοσιογράφο να ζητήσει επίσημα έγγραφα από την κυβέρνηση, γεγονός που έχει ανοίξει πολλές φορές «παράθυρα» σε υποθέσεις που διαφορετικά θα έμεναν στο σκοτάδι.

Ωστόσο, ο νέος Νόμος Διαφάνειας Αρχείων Έπσταϊν λειτουργεί σαν επιταχυντής: δεν πρόκειται απλώς για μεμονωμένα αιτήματα, αλλά για μια θεσμοθετημένη, κεντρική υποχρέωση της κυβέρνησης να ανοίξει σχεδόν ολόκληρο τον φάκελο. Αυτό αυξάνει τις προσδοκίες ότι το επόμενο διάστημα θα υπάρξει μια πρωτοφανής ροή υλικού προς τη δημοσιότητα.

Η βαριά σκιά της συμφωνίας του 2008 και η καθυστερημένη λογοδοσία

Το γεγονός ότι η ομοσπονδιακή έρευνα του 2008 ουσιαστικά τερματίστηκε με μια μυστική συμφωνία που επέτρεψε στον Έπσταϊν να εκτίσει μόλις 13 μήνες, μάλιστα σε καθεστώς εργασίας εκτός φυλακής, θεωρείται από πολλούς ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα «δικαιοσύνης δύο ταχυτήτων» στις ΗΠΑ.

Η σημερινή προσπάθεια να δημοσιοποιηθούν τα αρχεία δεν αλλάζει όσα έγιναν, αλλά επιχειρεί να απαντήσει στο διαρκές αίτημα των θυμάτων και της κοινής γνώμης: να μάθουν ποιος ήξερε τι, πότε, και πώς ελήφθησαν αποφάσεις που εμφανώς ευνόησαν έναν άνθρωπο με τεράστιο πλούτο και ισχυρές διασυνδέσεις.

Με τα νέα έγγραφα, η συζήτηση για τη λογοδοσία δεν περιορίζεται πια μόνο στις πράξεις του Έπσταϊν και της Μάξγουελ, αλλά επεκτείνεται και στον τρόπο με τον οποίο το σύστημα – αστυνομία, εισαγγελίες, πολιτικό προσωπικό – χειρίστηκε την υπόθεση επί σειρά ετών.

Η επόμενη μέρα: διαφάνεια, δικαιοσύνη ή νέες σκιές;

Η δημοσιοποίηση των εγγράφων δεν αποκλείεται να φέρει στο φως νέα δεδομένα, να ενισχύσει παλιές υποψίες ή να δικαιώσει όσους καταγγέλλουν θεσμική συγκάλυψη. Ταυτόχρονα, είναι πιθανό να ανοίξει νέες νομικές και πολιτικές μάχες, καθώς πρόσωπα και θεσμοί που συνδέθηκαν – άμεσα ή έμμεσα – με την υπόθεση θα βρεθούν ξανά στο επίκεντρο.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι η υπόθεση Έπσταϊν, ακόμη και μετά τον θάνατό του στη φυλακή και την καταδίκη της Γκισλέιν Μάξγουελ, εξακολουθεί να λειτουργεί ως καθρέφτης για τις σκοτεινές γωνιές της εξουσίας, του πλούτου και της δικαιοσύνης. Και τα έγγραφα που θα δουν το φως της δημοσιότητας τις επόμενες ημέρες ίσως αποδειχθούν καταλυτικά για το πώς θα γραφτεί η τελική – ή η επόμενη – πράξη αυτού του σκανδάλου.

Πηγή: Pagenews.gr