Η Ευρώπη χαλαρώνει τα δεσμά στις τράπεζες: Προς νέα εποχή σε καλυμμένα ομόλογα και τιτλοποιήσεις

Οι ενδείξεις πληθαίνουν: η Ευρώπη φαίνεται έτοιμη να «χαλαρώσει το λουρί» στις τράπεζες, ανοίγοντας τον δρόμο για μειωμένες κεφαλαιακές απαιτήσεις σε καλυμμένα ομόλογα και τιτλοποιήσεις. Η πιθανή αυτή μεταρρύθμιση, που στηρίζεται πλέον από αξιωματούχους, τεχνοκράτες και κυβερνήσεις, θα μπορούσε να αλλάξει τον χάρτη της χρηματοδότησης σε στέγαση, άμυνα και στρατηγικές επενδύσεις.

Η συζήτηση ωριμάζει στις Βρυξέλλες

Η ιδέα ότι οι τράπεζες χρειάζονται μεγαλύτερη ευελιξία στην κεφαλαιακή τους δομή φαίνεται να έχει ωριμάσει. Στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, η τάση είναι σαφής: εξορθολογισμός των κανόνων για να ενισχυθεί η πραγματική οικονομία, χωρίς όμως να θιγεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα.

Ο Γερμανός ευρωβουλευτής Ραλφ Ζίκατς, που έχει κεντρικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για τον νέο κανονισμό, αναμένεται να παρουσιάσει πρόταση για μείωση των κεφαλαιακών βαρών στα καλυμμένα ομόλογα. Η παρέμβασή του έχει στόχο να αποτραπεί μια στρέβλωση στην αγορά: ο κίνδυνος οι τράπεζες να προτιμήσουν μαζικά τις τιτλοποιήσεις επειδή θα γίνουν πιο ελκυστικές από πλευράς απαιτήσεων.

Η εξισορρόπηση των δύο εργαλείων θεωρείται κομβική για τη χρηματοπιστωτική αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης.

Τι σημαίνει η αλλαγή για τις τράπεζες

Η χαλάρωση των κανόνων θα μπορούσε:

• να αυξήσει την τραπεζική ρευστότητα,
• να μειώσει το κόστος χρηματοδότησης,
• να ενισχύσει την ικανότητα χρηματοδότησης στεγαστικών δανείων,
• να επιταχύνει επενδύσεις σε άμυνα, ενέργεια και υποδομές,
• να διευκολύνει μικρότερες τράπεζες να εισέλθουν σε αγορές που μέχρι σήμερα κυριαρχούνται από μεγάλους εκδότες.

Στο παρασκήνιο, οι ευρωπαϊκές αρχές εξετάζουν επίσης πλήρη απλοποίηση των διαδικασιών τιτλοποίησης, με στόχο να γίνει πιο προσιτή αγορά για μικρότερες ή περιφερειακές τράπεζες.

Τα καλυμμένα ομόλογα: Χαμηλός κίνδυνος, υψηλή αξιοπιστία

Τα καλυμμένα ομόλογα είναι ένα από τα πιο ασφαλή εργαλεία χρέους στην Ευρώπη. Παρέχουν διπλή προστασία:

1. από το χαρτοφυλάκιο των εξασφαλίσεων,
2. από την ίδια την τράπεζα.

Σε περιόδους αναταραχής, αυτή η δομή αποδείχθηκε εξαιρετικά ανθεκτική, κάτι που εξηγεί γιατί οι εκδόσεις το 2024 άγγιξαν τα 533 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το European Covered Bond Council.

Οι μεγαλύτεροι εκδότες παραμένουν:

• οι δανέζικες τράπεζες,
• οι γερμανικές,
• και οι γαλλικές,

καθιστώντας την αγορά αυτή πυλώνα σταθερότητας για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.

Η ανησυχία για “δύο ταχύτητες”

Η συζήτηση για ενίσχυση των τιτλοποιήσεων έχει κινητοποιήσει αντιδράσεις. Τραπεζικές πηγές φοβούνται ότι αν οι νέες ρυθμίσεις μειώσουν υπερβολικά τα κεφαλαιακά βάρη των τιτλοποιήσεων, τότε:

• οι τράπεζες θα εγκαταλείψουν τα καλυμμένα ομόλογα,
• θα δημιουργηθούν ανισότητες μεταξύ των κρατών-μελών,
• και η συνοχή των αγορών θα δοκιμαστεί.

Η Γερμανία έχει ήδη στείλει έγγραφο στα άλλα κράτη-μέλη ζητώντας ισοδύναμη μεταχείριση, όταν ο κίνδυνος των προϊόντων είναι συγκρίσιμος.

Η αγορά τιτλοποιήσεων: 1,2 τρισ. ευρώ και κεντρικό εργαλείο ρευστότητας

Η ευρωπαϊκή αγορά τιτλοποιήσεων, αξίας 1,2 τρισ. ευρώ, συγκεντρώνεται σε λίγες ισχυρές χώρες: Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Ολλανδία.

Για να γίνει αυτή η αγορά πιο δυναμική και πιο δίκαιη, οι ρυθμιστές επεξεργάζονται:

• μειωμένους συντελεστές στάθμισης κινδύνου,
• πιο ευέλικτες διαδικασίες έγκρισης,
• απλούστερους κανόνες για μικρότερες τράπεζες,
• ενίσχυση της διαφάνειας για διεθνείς επενδυτές.

Η στρατηγική είναι σαφής: μια πιο ενοποιημένη κεφαλαιαγορά που θα επιτρέψει στην Ευρώπη να χρηματοδοτείται όπως οι ΗΠΑ — γρήγορα και σε βάθος.

Η Ευρώπη κινείται προς μια νέα τραπεζική πραγματικότητα

Η συζήτηση για χαλάρωση των κανόνων δεν είναι μια απλή τεχνοκρατική άσκηση. Είναι μια καμπή για την οικονομική στρατηγική της ΕΕ.

Αν οι αλλαγές υιοθετηθούν:

• οι τράπεζες θα αποκτήσουν περισσότερους βαθμούς ελευθερίας,
• οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά θα έχουν ευκολότερη πρόσβαση σε κεφάλαια,
• η Ευρώπη θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της απέναντι στις ΗΠΑ και την Ασία.

Το πραγματικό ερώτημα πλέον δεν είναι αν θα χαλαρώσουν οι κανόνες — αλλά πότε και σε ποιο εύρος, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση αναζητά το βέλτιστο σημείο ισορροπίας μεταξύ χρηματοπιστωτικής ασφάλειας και οικονομικής ανάπτυξης.

Πηγή: pagenews.gr