Ο Παυλόπουλος με βαριά λόγια: Δημοκρατία, Ευρώπη και θεσμοί σε κρίση αξιοπιστίας

Σε μια από τις πιο αιχμηρές παρεμβάσεις του μετά τη λήξη της θητείας του, ο Προκόπης Παυλόπουλος περιγράφει μια Ελλάδα που «δεν μας κάνει υπερήφανους» και μια Ευρώπη που έχει απολέσει τον αξιακό της πυρήνα. Με λόγο θεσμικό αλλά σαφώς πολιτικό, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας αγγίζει τα νεύρα της επικαιρότητας: Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, ΟΠΕΚΕΠΕ, Ουκρανία, Κύπρος, Τουρκία. Και πίσω από τις λέξεις του, πολλοί διακρίνουν μια ευρύτερη προειδοποίηση.

Το “Κανένα” και το έλλειμμα Δημοκρατίας

Ο Προκόπης Παυλόπουλος εντοπίζει τη ρίζα της πολιτικής αποξένωσης όχι σε συγκυριακές αστοχίες, αλλά σε ποιοτικό έλλειμμα της Δημοκρατίας. Η πρωτοκαθεδρία του «Κανένα» στις δημοσκοπήσεις, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν είναι ψήφος αδιαφορίας αλλά κραυγή δυσπιστίας απέναντι:

• στο κοινωνικό Κράτος Δικαίου
• στη λειτουργία των θεσμών
• και στην κυριαρχία ενός κυβερνητικού αφηγήματος που επιβάλλεται μέσω των ΜΜΕ

Η παρατήρηση δεν είναι ουδέτερη πολιτικά και διαβάζεται στο Μαξίμου ως θεσμικό καμπανάκι.

ΟΠΕΚΕΠΕ: “Ντροπή” με θεσμικές προεκτάσεις

Ιδιαίτερα αιχμηρός εμφανίστηκε στο θέμα του ΟΠΕΚΕΠΕ, το οποίο χαρακτήρισε ντροπή για τη χώρα, όχι μόνο λόγω του ίδιου του σκανδάλου, αλλά κυρίως λόγω:

• της εικόνας της εξεταστικής επιτροπής
• της απουσίας ουσιαστικών θεσμικών αντίβαρων

Στην παραπολιτική ανάγνωση, η τοποθέτηση αυτή δεν αφορά μόνο το παρελθόν, αλλά «κουμπώνει» επικίνδυνα με το παρόν των αγροτικών κινητοποιήσεων.

Δικαιοσύνη: το πρόβλημα δεν είναι οι δικαστές

Για τη Δικαιοσύνη, ο πρώην Πρόεδρος ήταν σαφής:όταν η ηγεσία επιλέγεται αξιοκρατικά, η Δικαιοσύνη λειτουργεί. Όταν όχι, παράγεται έλλειμμα εμπιστοσύνης.

Η επισήμανση αυτή ερμηνεύεται ως έμμεση αλλά σαφής κριτική στο υφιστάμενο σύστημα επιλογών και στη διαρκή αίσθηση καθυστέρησης ή ατιμωρησίας.

Ευρώπη: από αξιακή ένωση σε γεωπολιτικό παρατηρητή

Ο Παυλόπουλος δεν χαρίστηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση:

• μίλησε για απώλεια ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα
• για Δημοκρατία χωρίς κοινωνικό Κράτος
• και για έλλειμμα ηγετικών προσωπικοτήτων

Ιδιαίτερα βαριά ήταν η τοποθέτησή του για την Ουκρανία, όπου απέδωσε πρωταρχική ευθύνη στην Ευρώπη, κάνοντας λόγο για στρατηγικές που άφησαν χώρο στον Πούτιν.

Η α λα καρτ ευαισθησία της ΕΕ – Ουκρανία, σιωπή για Γάζα, ανοχή στην κατοχή της Κύπρου – καταγράφεται ως βαθύ αξιακό ρήγμα.

ΗΠΑ, Ρωσία και το παιχνίδι με την Κίνα

Στην ανάλυσή του για τις ΗΠΑ, ο Παυλόπουλος σκιαγραφεί μια Ουάσινγκτον που:

• επιδιώκει οικονομική κυριαρχία
• εργαλειοποιεί την περιθωριοποίηση της Ευρώπης
• και βλέπει τη Ρωσία ως γεωπολιτικό πιόνι για την τελική αναμέτρηση με την Κίνα

Πρόκειται για ανάγνωση που αποκτά ιδιαίτερη σημασία ενόψει των διεθνών ανακατατάξεων.

Εθνικά θέματα: εκκρεμότητες που βαραίνουν

Στα ελληνοτουρκικά, ο πρώην Πρόεδρος:

• επέκρινε την καθυστέρηση σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα
• είδε θετικά τον διάλογο, αλλά
• ξεκαθάρισε ότι ο τουρκικός αναθεωρητισμός παραμένει ακέραιος

Η τοποθέτηση αυτή λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι η ηρεμία δεν ισοδυναμεί με ασφάλεια.

Ιθάκη: προορισμός που δεν φτάνεται

Η αναφορά στην Ιθάκη συνοψίζει τη φιλοσοφία Παυλόπουλου:Η Ιθάκη δεν είναι κατάκτηση. Είναι διαρκής αναζήτηση.

Στην πολιτική μετάφραση, αυτό σημαίνει ότι καμία κυβέρνηση δεν δικαιούται να μιλά για “τέλος της διαδρομής”.

Η συνέντευξη Παυλόπουλου δεν είναι απλώς αναστοχαστική.Είναι θεσμική προειδοποίηση – και για την κυβέρνηση και για την αντιπολίτευση.Όταν ένας πρώην Πρόεδρος μιλά έτσι, δεν καταγράφει απλώς προβλήματα. Σηματοδοτεί όρια. Πηγή: pagenews.gr