Politico: Παγωμένα δισεκατομμύρια, παγωμένη ενότητα – η ΕΕ μπροστά στο ουκρανικό δίλημμα

Η Ευρωπαϊκή Ένωση εισέρχεται σε μια κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά: είτε θα υπάρξει συμφωνία για τη χρήση των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων είτε θα βαθύνει ο εσωτερικός διχασμός. Όπως αποκαλύπτει το Politico, το διακύβευμα υπερβαίνει τα οικονομικά μεγέθη και αγγίζει τον ίδιο τον ρόλο της ΕΕ σε έναν κόσμο εντεινόμενων γεωπολιτικών πιέσεων και αυξανόμενης αμερικανικής επιρροής.

Η συζήτηση για τη χρήση περίπου 210 δισεκατομμυρίων ευρώ σε ρωσικά περιουσιακά στοιχεία που πάγωσαν μετά την εισβολή στην Ουκρανία έχει μετατραπεί σε σύγκρουση αρχών, συμφερόντων και στρατηγικών επιλογών. Για πολλούς Ευρωπαίους ηγέτες, τα κεφάλαια αυτά αποτελούν τη μόνη ρεαλιστική λύση για τη στήριξη μιας χώρας που διανύει τον τρίτο χρόνο πολέμου και αντιμετωπίζει τεράστιες ανάγκες χρηματοδότησης και ανασυγκρότησης.

Ωστόσο, η ΕΕ εμφανίζεται διχασμένη και αμήχανη, αδυνατώντας να καταλήξει σε κοινή γραμμή. Το Politico επισημαίνει ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο νομικό ή τεχνικό, αλλά βαθιά πολιτικό, αποκαλύπτοντας τα όρια της ευρωπαϊκής ενότητας σε συνθήκες κρίσης.

Το Βέλγιο και ο φόβος του προηγούμενου

Στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης βρίσκεται το Βέλγιο, το οποίο φιλοξενεί το μεγαλύτερο μέρος των παγωμένων ρωσικών κεφαλαίων. Οι βελγικές επιφυλάξεις σχετίζονται τόσο με τον κίνδυνο δημιουργίας επικίνδυνου προηγούμενου στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα όσο και με το ενδεχόμενο νομικών προσφυγών από τη Μόσχα.

Η στάση αυτή έχει προκαλέσει έντονη δυσφορία σε χώρες της ανατολικής και βόρειας Ευρώπης, οι οποίες θεωρούν ότι η παρατεταμένη αδράνεια ισοδυναμεί με πολιτική αποτυχία και υπονομεύει την ευρωπαϊκή αξιοπιστία.

Η αμερικανική σκιά και ο ρόλος Τραμπ

Σύμφωνα με το Politico, η κρίση περιπλέκεται περαιτέρω από την αυξανόμενη αμερικανική πίεση. Η Ουάσιγκτον φέρεται να συνδέει τη συζήτηση για τα παγωμένα κεφάλαια με την προοπτική μιας ειρηνευτικής διαδικασίας, ασκώντας πίεση στον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι για επώδυνους συμβιβασμούς.

Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο έχει εντείνει τις ανησυχίες στην Ευρώπη. Διαρροές κάνουν λόγο για πιέσεις προς το Κίεβο να αποδεχθεί απώλειες εδαφών στο Ντονμπάς — εξέλιξη που πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θεωρούν απαράδεκτη και επικίνδυνη για τη διεθνή τάξη.

Προειδοποιήσεις για απώλεια αξιοπιστίας

Ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς εμφανίζεται ιδιαίτερα ανήσυχος, προειδοποιώντας ότι μια αποτυχία συμφωνίας θα έχει μακροχρόνιες συνέπειες για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

«Αν δεν καταλήξουμε σε λύση, θα δείξουμε στον κόσμο ότι δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε την πολιτική μας τάξη», φέρεται να δήλωσε, υπογραμμίζοντας τον κίνδυνο θεσμικής αποδυνάμωσης.

Στο ίδιο μήκος κύματος, η Λετονία ζητά πιο αποφασιστικές κινήσεις. Η πρωθυπουργός Εβίκα Σιλίνα τόνισε στο Politicoότι η Ένωση οφείλει να δείξει δύναμη, ακόμη και αν χρειαστεί να προχωρήσει με διαδικασίες πλειοψηφίας, παρακάμπτοντας τις αντιρρήσεις ορισμένων κρατών-μελών.

Ο πραγματισμός του Κιέβου

Απέναντι σε αυτή τη σύνθετη εξίσωση, ο Ζελένσκι υιοθετεί έναν εμφανώς πραγματιστικό τόνο. «Δεν με ενδιαφέρει πώς θα έρθει η βοήθεια, αρκεί να έρθει», δήλωσε σε συνομιλία με δημοσιογράφους, καθιστώντας σαφές ότι για την Ουκρανία προέχει η επιβίωση της οικονομίας και του κράτους.

Διεθνείς οργανισμοί, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έχουν καταστήσει σαφές ότι η συνέχιση της στήριξης προϋποθέτει μια σταθερή και αξιόπιστη πηγή χρηματοδότησης — ρόλο που, σύμφωνα με Ευρωπαίους αξιωματούχους, μπορούν να διαδραματίσουν μόνο τα παγωμένα ρωσικά κεφάλαια.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται μπροστά σε ένα ιστορικό δίλημμα:είτε θα μετατρέψει τα παγωμένα δισεκατομμύρια σε εργαλείο στρατηγικής αυτονομίας και ουσιαστικής στήριξης της Ουκρανίας είτε θα επιβεβαιώσει την εικόνα μιας Ένωσης εγκλωβισμένης σε εσωτερικές αντιφάσεις και εξωτερικές πιέσεις.

Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής δεν θα κρίνει μόνο το μέλλον της Ουκρανίας, αλλά και το κατά πόσο η Ευρώπη μπορεί να σταθεί ως ενιαία γεωπολιτική δύναμη σε έναν ολοένα και πιο ασταθή κόσμο.

Πηγή: pagenews.gr