Το ΠΑΣΟΚ σε τεντωμένο σχοινί: επίθεση στη ΝΔ, παραπολιτικά νεύρα και το συνέδριο-στοίχημα

Με τη ρητορική της «πολιτικής αλλαγής» να ανεβαίνει ένταση και τη μονομέτωπη σύγκρουση με την κυβέρνηση να γίνεται κεντρική επιλογή, το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να κεφαλαιοποιήσει τη φθορά της ΝΔ. Όμως πίσω από τις δημόσιες τοποθετήσεις, η παραπολιτική κινητικότητα προδίδει άγχος, εσωτερικές ισορροπίες και ένα συνέδριο που δεν θα είναι απλώς διαδικαστικό.

Το ΠΑΣΟΚ μπαίνει σε μια περίοδο όπου η πολιτική αφήγηση και η εσωκομματική πραγματικότητα δεν κινούνται πάντα στον ίδιο ρυθμό. Δημόσια, η γραμμή είναι καθαρή: σκληρή κριτική στον προϋπολογισμό, αμφισβήτηση του κυβερνητικού αφηγήματος περί ανάπτυξης και ανάδειξη των κοινωνικών ανισοτήτων που –όπως υποστηρίζουν στη Χαριλάου Τρικούπη– κρύβονται πίσω από τους αριθμούς.

Σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, ωστόσο, αρκετά στελέχη παραδέχονται ότι η «μάχη της ελπίδας» δεν αρκεί να χαθεί για την κυβέρνηση· πρέπει και κάποιος να την κερδίσει πειστικά. Και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα.

Αγρότες: πολιτικό στοίχημα με παραπολιτικό βάθος

Η επιλογή του ΠΑΣΟΚ να δώσει έμφαση στον αγροτικό κόσμο δεν είναι τυχαία. Πρόκειται για έναν χώρο όπου το κόμμα διαθέτει ιστορικά ερείσματα, αλλά και μια δεξαμενή δυσαρέσκειας που ακόμη δεν έχει πολιτικό «σπίτι». Η γραμμή υπέρ του διαλόγου, με αιχμή την αναστολή οφειλών και την αποφυγή κατασχέσεων, συνοδεύεται παρασκηνιακά από φόβους μήπως η κυβέρνηση αιφνιδιάσει με μερικές στοχευμένες παροχές και «κόψει» τη δυναμική.

Δεν είναι τυχαίο ότι στελέχη επιμένουν πως χωρίς χειροπιαστά μέτρα, ο διάλογος κινδυνεύει να εκληφθεί ως διαχείριση αγανάκτησης και όχι ως λύση.

Δημοσκοπήσεις: δεύτερη θέση με αστερίσκους

Οι μετρήσεις κρατούν το ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη θέση, αλλά χωρίς τη δυναμική που θα άλλαζε τους όρους του παιχνιδιού. Παραπολιτικά, αυτό μεταφράζεται σε δύο σχολές σκέψης:

• Εκείνοι που θεωρούν ότι «ο χρόνος δουλεύει υπέρ μας» λόγω κυβερνητικής φθοράς.
• Και εκείνοι που προειδοποιούν ότι αν δεν υπάρξει άλμα έως τον Μάρτιο, το συνέδριο θα ανοίξει κουβέντες που σήμερα λέγονται μόνο χαμηλόφωνα.

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η Αττική, όπου παρά τις πρωτοβουλίες και τις θεματικές εκδηλώσεις, το αποτύπωμα παραμένει θολό. Στην περιφέρεια, αντίθετα, η εικόνα είναι σαφώς καλύτερη, γεγονός που τροφοδοτεί εσωτερικές συζητήσεις για διαφορετικές πολιτικές «ταχύτητες».

Ανδρουλάκης: αδιαμφισβήτητος, αλλά όχι ανεπηρέαστος

Τυπικά, κανείς δεν αμφισβητεί τον Νίκο Ανδρουλάκη. Και όχι άδικα: διπλή εκλογή, ήπια ανοδική τάση και απουσία εθνικής εκλογικής δοκιμασίας. Όμως, όπως λένε παλαιότερα στελέχη, «η πολιτική φθορά δεν ξεκινά πάντα με ευθείες αμφισβητήσεις, αλλά με παρατεταμένη στασιμότητα».

Οι αναφορές του προέδρου σε «πολιτική αλλαγή» και σε συστράτευση των δημοκρατικών δυνάμεων διαβάστηκαν από πολλούς ως διακριτικό άνοιγμα προς τα αριστερά. Άλλοι το βλέπουν ως αναγκαία διεύρυνση, άλλοι ως μήνυμα προς όσους σκέφτονται νέους πολιτικούς σχηματισμούς.

Τσίπρας, νέοι παίκτες και παλιά σύνδρομα

Στα παραπολιτικά πηγαδάκια, τα ονόματα του Αλέξη Τσίπρα και της Μαρίας Καρυστιανού επανέρχονται συχνά. Όχι απαραίτητα ως άμεση απειλή, αλλά ως παράγοντας αβεβαιότητας που μπορεί να ανακατέψει την τράπουλα στον χώρο της αντιπολίτευσης. Το ΠΑΣΟΚ δηλώνει έτοιμο να απαντήσει πολιτικά, αποφεύγοντας –προς το παρόν– μετωπική σύγκρουση, αλλά κρατώντας αποστάσεις ασφαλείας.

Το συνέδριο ως καθρέφτης

Το συνέδριο του Μαρτίου δεν θα είναι μια απλή κομματική διαδικασία. Θα λειτουργήσει ως καθρέφτης προσδοκιών, αντοχών και στρατηγικών επιλογών. Αν η «βελόνα» κινηθεί, η ηγεσία θα έχει τον χώρο να επιμείνει στη μονομέτωπη επίθεση στη ΝΔ. Αν όχι, οι συζητήσεις για ποσοστά, συμμαχίες και κατεύθυνση θα γίνουν αναπόφευκτα πιο έντονες.

Σε κάθε περίπτωση, ένα είναι σαφές στη Χαριλάου Τρικούπη: συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία δεν υπάρχει στο τραπέζι. Το ΠΑΣΟΚ θέλει να εμφανιστεί ως ο βασικός πόλος της επόμενης ημέρας. Το ερώτημα που αιωρείται –και παραπολιτικά απασχολεί όλο και περισσότερους– είναι αν θα προλάβει να πείσει την κοινωνία πριν αρχίσει να πείθει ξανά τον ίδιο του τον εαυτό.

Πηγή: pagenews.gr