Κέιτ Μπλάνσετ: Οικογένεια, τέχνη και «ένα μετά βίας ελεγχόμενο χάος» ζωής
Πηγή Φωτογραφίας: instagram kate blanchett//Κέιτ Μπλάνσετ: Οικογένεια, τέχνη και «ένα μετά βίας ελεγχόμενο χάος» ζωής
Η Κέιτ Μπλάνσετ δεν φοβήθηκε ποτέ τις αντιφάσεις. Ούτε στη ζωή ούτε στην τέχνη της. Δις βραβευμένη με Όσκαρ, με καριέρα που εκτείνεται από το Χόλιγουντ μέχρι το θέατρο και τον ανεξάρτητο κινηματογράφο, η Αυστραλή ηθοποιός μιλά σήμερα με ειλικρίνεια για όλα εκείνα που συνθέτουν την ύπαρξή της: την οικογένεια, τη μητρότητα, τις ευθύνες, αλλά και την αποδοχή ότι τίποτα δεν είναι απολύτως ελεγχόμενο.
Η οικογένεια ως «ένδοξο και επώδυνο χάος»
Με αφορμή τη συμμετοχή της στη νέα ταινία του Τζιμ Τζάρμους Father Mother Sister Brother, η Μπλάνσετ επιστρέφει στο διαχρονικό ερώτημα των οικογενειακών δεσμών. Συμφωνεί με τη διάσημη ρήση του Τολστόι από την Άννα Καρένινα πως «κάθε δυστυχισμένη οικογένεια είναι δυστυχισμένη με τον δικό της τρόπο», χωρίς ωστόσο να θεωρεί ότι οι οικογένειες που παρουσιάζονται στην ταινία είναι περισσότερο δυσλειτουργικές από οποιεσδήποτε άλλες.
Στην ταινία υποδύεται την «Τιμοθέα», μια συγκρατημένη γυναίκα που συναντά μία φορά τον χρόνο τη μητέρα και την αδελφή της για ένα τελετουργικό τσάι στο άψογα διακοσμημένο σπίτι τους στο Δουβλίνο. Για τη Μπλάνσετ, αυτό το τελετουργικό λειτουργεί σαν σωσίβια λέμβος: ένας προστατευμένος χώρος όπου οι εντάσεις παραμένουν υπόγειες και η σύγκρουση αναβάλλεται.
Η τέχνη του Τζιμ Τζάρμους και οι σιωπές που μιλούν
Η συνεργασία με τον Τζιμ Τζάρμους δεν είναι καινούργια· είχαν συναντηθεί ξανά στο Coffee and Cigarettes το 2003. Η Μπλάνσετ περιγράφει τον σκηνοθέτη ως έναν ποιητικό παρατηρητή της ανθρώπινης συμπεριφοράς, έναν δημιουργό που αφήνει χώρο στις σιωπές και στα βλέμματα. Στο Father Mother Sister Brother, οι οικογενειακές συναντήσεις δεν συνδέονται φανερά, ωστόσο υπάρχει μια εσωτερική συνοχή, μια αόρατη κλωστή που τις ενώνει.
Μητρότητα και προσωπική ταυτότητα
Στην πραγματική της ζωή, η οικογένεια δεν αποτελεί απλώς θεματικό άξονα αλλά καθημερινή εμπειρία. Παντρεμένη από το 1997 με τον θεατρικό συγγραφέα Άντριου Άπτον, η Κέιτ Μπλάνσετ είναι μητέρα τεσσάρων παιδιών. Παραδέχεται ότι πριν αποκτήσει παιδιά δεν είχε συνειδητοποιήσει πόσο βαθιά επηρεάζει την προσωπικότητα η θέση που κατέχει κανείς μέσα στην οικογένεια.
Ως μεσαίο παιδί, μιλά για μια «καλοπροαίρετη παραμέληση» που τελικά λειτούργησε απελευθερωτικά. Για εκείνη, οι πιο υγιείς οικογένειες είναι εκείνες που διατηρούν ζωντανή την περιέργεια για τον άλλον – μια διαρκή προσπάθεια κατανόησης, όχι κατοχής.
«Η ζωή μου είναι ένα μετά βίας ελεγχόμενο χάος»
Με χαρακτηριστική ειλικρίνεια, η Μπλάνσετ περιγράφει την καθημερινότητά της ως ένα χάος που μόλις και μετά βίας ελέγχεται. Πολλές υποχρεώσεις, ελάχιστος ύπνος, συνεχείς μετακινήσεις. Δεν κατηγορεί κανέναν γι’ αυτό – είναι επιλογές που η ίδια έχει κάνει.
Το προσωπικό της τελετουργικό, ωστόσο, λειτουργεί σαν άγκυρα: το καθημερινό μπάνιο σε παγωμένο νερό νωρίς το πρωί. Εκεί, όπως λέει, εξαφανίζονται οι τύψεις και οι ανησυχίες και το παρόν γίνεται το μόνο που έχει σημασία.
Τέχνη με κοινωνικό αποτύπωμα
Πέρα από την υποκριτική, η Κέιτ Μπλάνσετ συνεχίζει να δραστηριοποιείται έντονα και σε ανθρωπιστικό επίπεδο. Ως Πρέσβειρα Καλής Θέλησης της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, παρουσίασε πρόσφατα το Displacement Film Fund, στηρίζοντας κινηματογραφιστές που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους.
Για τη Μπλάνσετ, η τέχνη δεν είναι μόνο έκφραση αλλά και ευθύνη. Και ίσως μέσα σε αυτό το «μετά βίας ελεγχόμενο χάος» να βρίσκεται τελικά η αληθινή της ισορροπία: στην αποδοχή ότι η ζωή, όπως και η οικογένεια, δεν λύνεται – απλώς βιώνεται.
Πηγή: pagenews.gr
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας