Η Γαλλία του Εμανουέλ Μακρόν επιχειρεί ξεκάθαρα να περάσει στο προσκήνιο της ευρωπαϊκής άμυνας, διεκδικώντας ρόλο στρατηγικού ηγέτη σε μια περίοδο όπου η αξιοπιστία των Ηνωμένων Πολιτειών ως εγγυήτριας δύναμης αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο. Η ανακοίνωση για την κατασκευή νέου, μεγαλύτερου πυρηνοκίνητου αεροπλανοφόρου, η επαναφορά της εθελοντικής στρατιωτικής θητείας και η προσεκτική διπλωματική κίνηση προς τη Μόσχα συνθέτουν ένα πολυεπίπεδο σχέδιο ισχύος.
Το νέο αεροπλανοφόρο – σύμβολο ισχύος
Κατά την επίσκεψή του στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ο Γάλλος πρόεδρος ανακοίνωσε επίσημα την έναρξη του προγράμματος για το νέο αεροπλανοφόρο που θα αντικαταστήσει το «Σαρλ ντε Γκωλ» και θα τεθεί σε υπηρεσία το 2038.
Το νέο πλοίο, εκτοπίσματος 80.000 τόνων και μήκους περίπου 310 μέτρων, θα είναι σχεδόν διπλάσιο από τον προκάτοχό του και θα μπορεί να μεταφέρει έως 30 μαχητικά αεροσκάφη, με πλήρωμα περίπου 2.000 ναυτικών.
Όπως τόνισε ο Μακρόν, το αεροπλανοφόρο αυτό θα αποτελεί «παράδειγμα της ισχύος της Γαλλίας και της ελευθερίας στις θάλασσες σε ταραγμένους καιρούς», στέλνοντας σαφές μήνυμα τόσο προς συμμάχους όσο και προς ανταγωνιστές.
Στρατιωτική ενίσχυση ενόψει ρωσικής απειλής
Η απόφαση αυτή λαμβάνεται σε μια συγκυρία όπου το Παρίσι θεωρεί τη Ρωσία αυξανόμενη απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Σύμφωνα με τον αρχηγό του γαλλικού Γενικού Επιτελείου, στρατηγό Fabien Mandon, η Ευρώπη ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη με μια «βίαιη δοκιμασία» από τη Μόσχα μέσα στα επόμενα τρία έως τέσσερα χρόνια, πιθανόν με περιορισμένη ή μηδενική αμερικανική συνδρομή.
Υπό αυτό το πρίσμα, η Γαλλία:
- Αυξάνει τις στρατιωτικές δαπάνες
- Ενισχύει την εγχώρια αμυντική βιομηχανία
- Διπλασιάζει τις εφεδρικές δυνάμεις
- Επαναφέρει την εθελοντική στρατιωτική θητεία για νέους 18–19 ετών
Στόχος είναι η στρατολόγηση 3.000 νέων το 2026, 10.000 έως το 2030 και 50.000 έως το 2035.
Η σκιά των ΗΠΑ και το ευρωπαϊκό κενό
Η γαλλική στρατηγική δεν μπορεί να αποκοπεί από τη σταδιακή στροφή των ΗΠΑ προς τον Ινδο-Ειρηνικό. Παρά τις προειδοποιήσεις προηγούμενων αμερικανικών κυβερνήσεων, η διοίκηση Τραμπ φαίνεται να επιταχύνει την αποστασιοποίηση από την ευρωπαϊκή ασφάλεια, αμφισβητώντας ανοιχτά το ΝΑΤΟ και τους Ευρωπαίους συμμάχους.
Σε αυτό το περιβάλλον, η στάση Γαλλίας και Γερμανίας θα κρίνει αν η ΕΕ θα κινηθεί προς μια πιο αυτόνομη αμυντική αρχιτεκτονική ή αν τα κράτη-μέλη θα επιδιώξουν διμερείς εγγυήσεις ασφαλείας από την Ουάσινγκτον.
Όπως σημειώνει ο καθηγητής του Sciences Po, Γκιγιόμ Λαγκάν, η αξιοπιστία είναι το κλειδί: αν Παρίσι και Βερολίνο δεν προσφέρουν πειστικές λύσεις, η αμερικανική ομπρέλα θα παραμείνει μονόδρομος για πολλές χώρες.
Διπλωματικό άνοιγμα προς Πούτιν
Παράλληλα με τη στρατιωτική ενίσχυση, ο Μακρόν αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο διαλόγου με τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Το Ελιζέ χαρακτήρισε «ευπρόσδεκτο» το γεγονός ότι ο Ρώσος πρόεδρος εμφανίζεται έτοιμος να συνομιλήσει, διευκρινίζοντας όμως ότι κάθε επαφή θα γίνει σε πλήρη συνεννόηση με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι και τους Ευρωπαίους εταίρους.
Η γαλλική προεδρία ξεκαθαρίζει ότι στόχος παραμένει μια σταθερή και διαρκής ειρήνη για την Ουκρανία, χωρίς παραχωρήσεις εις βάρος του Κιέβου.
Η Γαλλία επιχειρεί να εμφανιστεί ως ο πυλώνας της ευρωπαϊκής άμυνας σε μια εποχή γεωπολιτικής ρευστότητας. Με σκληρή ισχύ, βιομηχανική αυτάρκεια και ελεγχόμενες διπλωματικές πρωτοβουλίες, ο Εμανουέλ Μακρόν στέλνει μήνυμα ότι το Παρίσι δεν σκοπεύει απλώς να προσαρμοστεί στις εξελίξεις — αλλά να τις διαμορφώσει.
Πηγή: pagenews.gr