Κυκλάδες σε λειψυδρία: Λογαριασμοί νερού έως +700% – Πισίνες στο στόχαστρο

Στα νησιά των Κυκλάδων και του Αιγαίου, το νερό έχει πάψει να είναι αυτονόητο αγαθό. Έχει μετατραπεί σε πανάκριβη πολυτέλεια, με λογαριασμούς που φτάνουν και ξεπερνούν το 700% αύξηση σε σχέση με πέρυσι. Η ανομβρία, η εκρηκτική αύξηση της ζήτησης από τον τουρισμό, τα γερασμένα δίκτυα και το υψηλό κόστος αφαλάτωσης έχουν δημιουργήσει μια κρίση λειψυδρίας που πλήττει νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Στο στόχαστρο έχουν μπει οι πισίνες, οι κήποι και οι υψηλές καταναλώσεις, ενώ δήμοι και κυβέρνηση αναζητούν επείγουσες λύσεις.

Οι αριθμοί που σοκάρουν – Λογαριασμοί που θυμίζουν φόρο πολυτελείας

Στη Μήλο, η τιμή νερού φτάνει τα 4,5 €/m³ προ ΦΠΑ. Ένα απλό κατάλυμα χωρίς πλυντήριο χρεώθηκε 1.485,81 € για το τρίμηνο Απριλίου–Ιουνίου 2025. Στα Κουφονήσια και τις Μικρές Κυκλάδες, η τιμή εκτοξεύτηκε από 1,95 €/m³ σε 9,67 €/m³ μέσα σε έναν χρόνο – αύξηση πάνω από 700%.

Ενδεικτικά παραδείγματα από το καλοκαίρι 2024 στο Κουφονήσι:

• Ξενοδοχείο: 6.900 €
• Εστιατόρια: 11.500 € και 21.000 €
• Beach bar: 17.000 €
• Κομμωτήριο: 3.000 €
• Άλλο ξενοδοχείο: 29.000 €

Στη Νάξο, ένα καθαριστήριο πλήρωσε 48.000 € σε οκτάμηνο. Στη Ρόδο, επιχείρηση έλαβε λογαριασμό 80.000 € για 1,5 έτος. Στη Μήλο, μια κατοικία 100 τ.μ. με κατανάλωση 600 m³/έτος κοστίζει πλέον 2.852,8 € αντί για ~980 € παλαιότερα – αύξηση άνω του 600%.

Γιατί «στεγνώνουν» τα νησιά – Οι κύριοι λόγοι της κρίσης

Η κλιματική αλλαγή και η ανομβρία έχουν μειώσει δραματικά τα διαθέσιμα αποθέματα νερού. Παράλληλα:

• Ο τουρισμός πολλαπλασιάζει τον πληθυσμό τους καλοκαιρινούς μήνες – στη Χίο φτάνει τις 150.000 άτομα.
• Τα δίκτυα ύδρευσης είναι παλαιά, με απώλειες 35%–40%.
• Η αφαλάτωση – αναγκαία σε 57 νησιά – έχει υψηλό κόστος λόγω ενέργειας (π.χ. Σύμη 6,69 €/m³, Σαντορίνη 4,19 €/m³).

Οι πισίνες και οι κήποι επιβαρύνουν ιδιαίτερα: Στην Πάρο, εκτιμάται ότι το 10% της συνολικής κατανάλωσης πηγαίνει σε πισίνες, ενώ το 70% μετά το απόγευμα αφορά ποτίσματα σε κατοικίες, ξενοδοχεία και Airbnb.

Οι νησιωτικές «εξαρτήσεις» – Από υδροφόρα έως οριακή κάλυψη

Η Λέρος εξαρτάται από υδροφόρα του Πολεμικού Ναυτικού. Το Μεγανήσι εφαρμόζει διακοπές υδροδότησης. Στη Σαντορίνη, παρότι λειτουργούν 13+ μονάδες αφαλάτωσης και η παραγωγή φτάνει τα 23.000 m³/ημέρα, η κατανάλωση τα καλοκαίρια αγγίζει το 125%–160% της προσφοράς – η κάλυψη παραμένει οριακή.

Οι λύσεις στο τραπέζι – Δίκαιη τιμολόγηση και αυστηροί κανόνες

Οι τοπικοί φορείς ζητούν:

• Διακριτή τιμολόγηση για μικρούς και μεγάλους καταναλωτές.
• Αναδιάρθρωση κλιμάκων (π.χ. Μήλος: 0–40 m³: 2,12 €/m³, 41–80: 3,32 €, 81–180: 4,5 €).
• Αυστηρούς κανόνες για πισίνες (αριθμός, τροφοδοσία, λειτουργία).

Η κυβέρνηση εξετάζει:

• Υποχρεωτική χρήση θαλασσινού νερού στις πισίνες, αν η λειψυδρία επιδεινωθεί.
• Νέο πλαίσιο κοστολόγησης και συγχωνεύσεις των 125 ΔΕΥΑ ανά περιφερειακή ενότητα.
• Έργα ύδρευσης με 50 εκατ. € από ΕΣΠΑ (+80 εκατ. €), επιπλέον 10 εκατ. € από έσοδα ρύπων ναυτιλίας.
• Ένταξη έργων σε Ταμείο Απανθρακοποίησης όταν συνδυάζονται με ΑΠΕ για μείωση κόστους αφαλάτωσης.
• Συνολικές επενδύσεις ~6 δισ. € (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΥΑ, δήμοι) για αντικατάσταση δικτύων, τηλεμετρία και έλεγχο διαρροών.

Το μεγάλο διακύβευμα – Επάρκεια νερού και βιώσιμος τουρισμός

Η κρίση λειψυδρίας στα νησιά του Αιγαίου δεν είναι μόνο κλιματική – είναι και κοινωνική, οικονομική και αναπτυξιακή. Χωρίς στοχευμένες επενδύσεις, αυστηρή διαχείριση ζήτησης και δίκαιο σύστημα χρέωσης, οι λογαριασμοί θα συνεχίσουν να εκτοξεύονται, οι μόνιμοι κάτοικοι θα πιέζονται και ο τουρισμός κινδυνεύει να γίνει μη βιώσιμος.

Το νερό στα νησιά δεν είναι πλέον απλώς πόρος – είναι ζήτημα επιβίωσης. Η λύση απαιτεί συνεργασία: κυβέρνηση, δήμοι, επιχειρήσεις και πολίτες.

Πηγή: Pagenews.gr