Τζωρτζίνα Λιώση: «Πνίγομαι και δεν υπάρχει πουθενά μια χαραμάδα να βγω στην επιφάνεια»
«Η δύναμη με την οποία κινείται το σκοτάδι είναι απίστευτη και ανεμπόδιστη. Προσπαθώ, λοιπόν, να βρίσκω ένα προσωπικό χρόνο, να επιτρέπω στον εαυτό μου να αναπνεύσει. Όταν μιλάμε για τη φωτιά στο Μάτι, αλλά και κάθε φωτιά σε δάσος, νιώθω πόνο. Σκέφτομαι τα ζώα και τα δέντρα που χάθηκαν. Κι αυτό με πονάει ακόμα περισσότερο από το σπίτι μας που κάηκε ολοσχερώς»