Μπορούν και οι δύο να γράψουν ιστορία!

Είναι από τις φορές εκείνες που στη διάρκεια της κρίσης λες μέσα σου «πολύ καλό για να είναι αληθινό». Από τις περιπτώσεις εκείνες που διαβάζεις και ξαναδιαβάζεις ένα κείμενο, μια ανακοίνωση και ψάχνεις τα… μικρά γραμματάκια για να δεις αν κρύβεται κάτι πίσω από τις λέξεις.

 Μια λύση που δεν την έφερε ο χρόνος, αλλά την έφερε η στιγμή κι όλα δείχνουν πως ύστερα από μια δεκαετία ο Ερασιτέχνης μπαίνει στην εποχή που δεν θα αγωνιά για την επιβίωση, αλλά θα αγωνιά για καμια κούπα και κανέναν τίτλο.

Δεν συζητάμε το αν είναι καλό να μπει ο Δ. Γιαννακόπουλος στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό. Είναι αυτονόητη η απάντηση, δεν σηκώνει κουβέντα. Η οικονομική δυνατότητα του «ισχυρού άνδρα» της ΚΑΕ, σε συνδυασμό με την παρακαταθήκη του ονόματός του, αποτελούν εγγυήσεις σε έναν Ερασιτέχνη που εδώ και μια 15ετία ψάχνει τον… σωτήρα που θα δώσει την ευκαιρία σε όλα τα τμήματα να βγουν από τη μηχανική υποστήριξη.

Προσωπικά, θα ήθελα τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο πολύ νωρίτερα στα τμήματα του Ερασιτέχνη. Θεωρώ πως η ενασχόλησή του με τον Παναθηναϊκό, σε παραγοντικό επίπεδο, θα έπρεπε να ξεκινήσει από τα μικρότερα τμήματα για να φτάσει αργότερα στο μπάσκετ που είναι εδώ και χρόνια το καμάρι του συλλόγου.

Θα αποτελούσε ένα πολύ καλό φροντιστήριο για τον ίδιο, θα αποτελούσε και μια λύτρωση για τον Ερασιτέχνη που εδώ και χρόνια δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι και χρόνο με το χρόνο μπαίνει ολοένα και πιο μέσα σε οικονομικό και κατ’ επέκταση σε αγωνιστικό επίπεδο.

Αν η εξαγγελία του Γιαννακόπουλου μετατραπεί σε πράξη, τότε ο πρώτος άνθρωπος που θα πρέπει να πετάει στα σύννεφα για την εξέλιξη αυτή θα είναι ο νυν πρόεδρος του Ερασιτέχνη Δημήτρης Μπαλτάκος και ακόμη περισσότερο ο πατέρας του Παναγιώτης Μπαλτάκος.

Αν για τον οποιοδήποτε λόγο και με τον οποιονδήποτε τρόπο κατάφεραν να «πείσουν» τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να ασχοληθεί ενεργά με τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, τότε θα έχουν σημειώσει την μεγαλύτερη επιτυχία από τότε που η οικογένεια Μπαλτάκου αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά του συλλόγου σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ!

Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε ότι συμμετείχαν στη διαφαινόμενη λύση για το νέο «σπίτι» του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, τότε θα έχουν πετύχει ό,τι δεν πέτυχαν οι προηγούμενοι εδώ και κάποιες δεκαετίες…

Το «γιατί τώρα αποφάσισε ο Γιαννακόπουλος να ασχοληθεί με τον Ερασιτέχνη;» πραγματικά μου είναι αδιάφορο σαν ερώτημα. Κανείς Παναθηναϊκός δεν πρέπει να στέκεται στο «γιατί;», αλλά στο «να γίνει». Αν είναι μια προσωπική δαφορά καταλήγει σε τέτοιου είδους αποφάσεις που είναι για το καλό του συλλόγου, τότε ας πάει περίπατο και το περιβόητο «ενιαίος και αδιαίρετος» που καθιέρωσε σαν ατάκα ο Παύλος Γιαννακόπουλος.

Αν μέσα από αυτή την εσωτερική διαδικασία με αντιθέσεις, διαφωνίες, εγωισμούς και όλα τα παρελκόμενα, καταλήγουμε στο να βρίσκεται τόσο καλή λύση, τότε μακάρι για τον Παναθηναϊκό να υπήρχαν και μερικές διαφωνίες ακόμη για να λύνονταν κι άλλα θέματα με παρόμοιο τρόπο…

Συμπερασματικά, αν η υπόθεση ολοκληρωθεί θα είναι η πρώτη φορά που και ο πρώην και ο επόμενος θα γράψουν «χρυσή» ιστορία! Ο Γιαννακόπουλος πρώτος απ’ όλους που σε μια δύσκολη περίοδο θα βγάλει τον Ερασιτέχνη από το τέλμα, οι Μπαλτάκοι από την άλλη που θα περάσουν στην ιστορία ως οι άνθρωποι που μέσα σε ένα χρόνο κατάφεραν να λύσουν δύο ζητήματα που «πονούσαν» χρόνια το σύλλογο!

πηγή:  sdna.gr