Το πιο κρίσιμο σταυροδρόμι και η ανεύθυνη στάση του πολιτικού συστήματος

Ζούμε ιστορικές στιγμές. Μπορεί η καθημερινότητα, τα προβλήματα, το άγχος και οι πολύ μεγάλες δυσκολίες που περνούν οι συνέλληνες να συσκοτίζουν τον ορίζοντα. Όμως, οι ώρες, οι μέρες, οι εβδομάδες και οι μήνες που ζούμε και έρχονται, θα καθορίσουν το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, το μέλλον της πατρίδας.

Φαντάζει υπερβολή, αλλά δεν είναι. Για δείτε τα τεράστια ζητήματα που αναζητούν λύση και τότε θα συμφωνήσετε μαζί μου.

Η ρύθμιση του χρέους για παράδειγμα, είτε επηρεάσει θετικά είτε αρνητικά τη χώρα μας, θα ακολουθεί εμάς τους ίδιους και τις επερχόμενες γενιές ως το 2060.

Η μείωση των συντάξεων και του αφορολογήτου (αν τελικά δεν κατορθωθεί η ανατροπή τους) θα καθορίσει τη ζωή περισσότερων από τους μισούς Έλληνες για πάρα πολλά χρόνια.

Η έξοδος από τα μνημόνια και το καθεστώς επιτροπείας που θα ισχύσει μετά τον Αύγουστο θα διαμορφώσει τις συνθήκες για την άσκηση οικονομικής, κοινωνικής και κάθε είδους πολιτικής, καθώς και το βαθμό ελευθερίας δράσης όλων των μελλοντικών κυβερνήσεων και ασφαλώς της χώρας. Θα προσδιορίσει πόση από τη χαμένη εθνική κυριαρχία θα πάρουμε πίσω.

Μακρύς ο κατάλογος, αλλά φαντάζομαι θα έχετε πειστεί για την κρισιμότητα και την ιστορική σημασία των στιγμών.

Και το μεγάλο ερώτημα είναι τι κάνει το πολιτικό σύστημα; Τι κάνουν τα κόμματα; Αντιλαμβάνονται τον ιστορικό χαρακτήρα των στιγμών; Κάθονται σε ένα τραπέζι και συζητούν, ώστε να χαράξουν τουλάχιστον τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές ενός εθνικού σχεδίου αντιμετώπισης της κρίσης και ανόρθωσης της χώρας; Ανταλλάσσουν απόψεις, επιχειρήματα ιδέες, στο πλαίσιο ενός γόνιμου διαλόγου να απαλλάξουμε την Ελλάδα από τις παθογένειες του παρελθόντος και να αλλάξουμε τη μοίρα του τόπου, που θα είναι χειρότερη αν δεν απαλλαγούμε από τις αμαρτωλές συνήθειες και πρακτικές του παρελθόντος; Έχουν στο επίκεντρο, τον πολίτη, τη χώρα, τα εθνικά συμφέροντα;

Τίποτα απ΄ όλα αυτά. Δυστυχώς για άλλη μία φορά το πολιτικό σύστημα αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων. Αν διατρέξει κανείς την νεώτερη ελληνική ιστορία θα διαπιστώσει ότι κινούνται στο ίδιο νοσηρό πνεύμα του παρελθόντος που κληρονομήσαμε από την τουρκοκρατία, που τόσο ακριβά πληρώσαμε.

Αντί του εθνικού συμφέροντος, αντί του συμφέροντος της χώρας και των πολιτών, προτάσσονται προσωπικές καριέρες, το προσωπικό συμφέρον και το κομματικό συμφέρον για να αποδειχθεί άλλη μία φορά ότι το πολιτικό σύστημα, αυτής της τόσο ευνοημένης από τη φύση χώρας, δεν έχει βάλει μυαλό παρά την κρίση, έχει άγνοια της ιστορίας και ιδιοτελή αντιμετώπιση του μέλλοντος.

Με τέτοιο πολιτικό σύστημα δεν έχει μέλλον ούτε η χώρα και οι πολίτες της…