Και τι θα κάνει η Αριστερά χωρίς μολότοφ

«(…) Να μου πείτε, ποιο έννομο αγαθό προσβάλλει η απλή κατοχή μιας βόμβας μολότοφ, όταν η οπλοφορία και η οπλοχρησία ενός καλάσνικοφ το οποίο μπορεί να έχει 15 σφαίρες μέσα και να έχω άλλες 15 δεσμίδες στην πλάτη μου που μπορεί να σκοτώσουν διακόσιους, να είναι ένα απλό πλημμέλημα, εφόσον η οπλοφορία και η οπλοχρησία εξακολουθεί να είναι πλημμέλημα. Τόσο απλά, τόσο καθαρά, τόσο λογικά με το ‘’λάμδα’’ κεφάλαιο».

Είναι η απορία που εξέφρασε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σπύρος Λάππας μιλώντας στην Επιτροπή Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής κατά την διάρκεια της κατ’ άρθρον συζήτησης του σχεδίου νόμου για τον νέο Ποινικό Κώδικα. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι έχει μία λογική η ερώτησή του, διότι, όντως, γιατί ενώ όπως λέει είναι πλημμέλημα η κατοχή καλάσνικοφ, γίνεται κακούργημα η κατοχή και μεταφορά μολότοφ.

Κατ’ αρχάς δεν είναι πλημμέλημα η κατοχή καλάσνικοφ. Πρόκειται για βαρύ πολεμικό οπλισμό, οπότε είναι διακεκριμένη- κακουργηματική εκδοχή οπλοφορίας, καθώς η κτήση και μεταφορά τέτοιου είδους στρατιωτικών όπλων σχετίζεται με οργανωμένα κυκλώματα παράνομης εμπορίας, εισαγωγής και διάθεσης τους «σε ομάδες και οργανώσεις προσώπων με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος». Άρα το παράδειγμα του κυρίου Λάππα είναι άστοχο και γίνεται χάριν εντυπωσιασμού. Δεύτερον η τοποθέτηση του κυρίου Λάππα δεν έχει ως στόχο την εναρμόνιση της νομοθεσίας ώστε να αποτελεί κακούργημα και η παράνομη κατοχή όπλου, αλλά να παραμείνει πλημμέλημα η κατοχή και μεταφορά μολότοφ. Αυτό προκύπτει από το ερώτημα του, «ποιο έννομο αγαθό προσβάλλει η απλή κατοχή μιας βόμβας μολότοφ;».

Μια πρόχειρη απάντηση στον κ. Λάππα θα ήταν πχ τις ζωές αυτών που κάηκαν ζωντανοί στη Marfin μεταξύ των οποίων μία έγκυος. Επίσης τα καταστήματα, τα σπίτια, τα αυτοκίνητα των πολιτών οι οποίοι έχουν την ατυχία να αποτελέσει η περιουσία τους «παράπλευρη απώλεια» των επιθέσεων από τους κουκουλοφόρους. Τα γραφεία κομμάτων, εταιρειών κλπ που αποτελούν συνειδητούς στόχους των μπαχαλάκηδων. Η διακινδύνευση της ζωής των αστυνομικών που δέχονται βροχή από μολότοφ. Αυτά ίσως να μην εκλαμβάνονται ως «έννομα αγαθά» από τον κ. Λάππα και την Αριστερά…

Σε ό,τι αφορά στον πλημμεληματικό χαρακτήρα της παράνομης οπλοκατοχής, αλλά και για το ότι πρέπει να διαχωριστεί και να είναι κακούργημα η κατοχή μολότοφ, μπορεί να ειπωθεί το εξής: Αν κάποιος έχει χωρίς άδεια ένα όπλο σπίτι του, για παράδειγμα μια κυνηγετική καραμπίνα, μπορεί να τη έχει για την προστασία τού ιδίου και της οικογενείας του. Ή μπορεί να είναι λαθροθήρας. Ή να έχει λήξει η άδεια του. Δεν έπεται ότι το έχει για να διαπράξει επίθεση. Κάποιος όμως ο οποίος έχει και μεταφέρει μολότοφ δεν την έχει για την προστασία του, ούτε του ίδιου, ούτε του σπιτιού του. Την έχει για να επιτεθεί εναντίον ανθρώπων ή ξένης περιουσίας. Την έχει για να αφαιρέσει ζωή ή να καταστρέψει ιδιωτική και δημόσια περιουσία. Ή και για τα δύο. Κανείς δεν προστατεύει το σπίτι του με μολότοφ.

Η διακριτική μεταχείριση της μολότοφ μέχρι τώρα οφείλεται στην ανοχή που επιδεικνύει το πολιτικό σύστημα στην a la carte προσέγγιση της βίας από την Αριστερά. Αν η βία, ακόμη και αυτή που αφαιρεί ζωές, είναι Αριστερή, είναι οκ. Και επειδή η μολότοφ είναι ένα όπλο που χρησιμοποιείται από τον αναρχο – αριστερό χώρο, έπρεπε να έχει ιδιαίτερη μεταχείριση όπως και τα εγκλήματα που τελούνται με τη χρήση της.

Αναμενόμενο, λοιπόν, είναι να αντιδρά η Αριστερά όταν βλέπει ότι κινδυνεύει να χάσει την ασυλία στη βία. Διότι ανησυχεί ότι αυτό θα είναι η αρχή για να χάσει την ασυλία της γενικώς σε όσα κάνει. Και αυτό θα είναι σοβαρό ξεβόλεμα.