Οι δηλώσεις Μπερνς κι αυτοί που δεν άκουσαν

Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για τις δηλώσεις του Νίκολας Μπερνς που φανέρωσαν για ακόμη μία φορά την διαχρονική ουδέτερη στάση των ΗΠΑ στην προκλητικότητα της Τουρκίας.

Μην ψάξετε το θέμα που ακολουθεί στις πρώτες σειρές της επικαιρότητας. Ούτε -κυρίως αυτό- να γίνεται πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση που βγάζουν ανακοινώσεις ακόμα και για ψύλλου πήδημα. Άλλωστε εδώ το “πήδημα” είναι αμερικάνικο… Η τοποθέτηση του πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα και πρώην υφυπουργού Εξωτερικών, Νίκολας Μπερνς, σε ερώτηση που δέχτηκε για τη στάση της χώρας του σε υποθετικό στρατιωτικό χτύπημα της Τουρκίας στην Ελλάδα, παραμένει ασχολίαστη.

Συγκεκριμένα, στη διάρκεια του συνεδρίου του Delphi Forum και της Καθημερινής, που διεξάγεται στην Ουάσιγκτον, ο Νίκολας Μπερνς ερωτήθηκε «αν Ελλάδα μπορεί να βασιστεί στις ΗΠΑ σε μια κρίσιμη στιγμή αντιπαράθεσης με την Τουρκία» και η απάντησή του ήταν η ακόλουθη: «Λυπάμαι που το λέω, αλλά αν η Ελλάδα χρειαστεί την στήριξη των ΗΠΑ σε ένα θερμό επεισόδιο με την Τουρκία, δεν νομίζω ότι θα την έχει από τον Πρόεδρο Τράμπ».

Ο κ. Μπερνς, συνέχισε αναφέροντας πως «τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας των ΗΠΑ θα είναι πιο αξιόπιστοι συνομιλητές σε περίπτωση ανάγκης» και συμπλήρωσε «δεν μπορώ να φανταστώ ένα υποθετικό σενάριο έντασης όπου η Ελλάδα θα είναι ο επιτιθέμενος», αφήνοντας να εννοηθεί πως ενδεχόμενη κρίση θα έχει αφετηρία την Τουρκία.

Είναι πιθανό ο πρώην πρέσβης και υφυπουργός Εξωτερικών να θέλησε να χρεώσει την στάση αυτή στον νυν πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο η άρνηση των ΗΠΑ να συνδράμουν σε τέτοιες περιπτώσεις είναι διαχρονική. Τρανταχτές περιπτώσεις η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974 και τώρα οι παράνομες γεωτρήσεις που διεξάγει η Τουρκία στην θαλάσσια επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αφήνω κατά μέρος την σιωπή της στις απανωτές και μόνιμες παραβιάσεις του Εθνικού εναέριου χώρου της Ελλάδας.

Πρόκειται για μια κατάσταση που δεν αφορά τα χρόνια της προεδρίας Τραμπ αλλά είναι μόνιμο χαρακτηριστικό της αμερικανικής διπλωματίας. Όσοι πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείας θα αναχαιτίσουν την αυξανόμενη προκλητικότητα της Τουρκίας απλά εθελοτυφλούν. Το “γκριζάρισμα” των Ιμίων έγινε με την ανοχή τους. Η αρπαγή του Οτσαλάν με τρόπο ατιμωτικό για τη χώρα μας με τη συνέργειά τους.

Ο κ. Μπερνς είπε μια μεγάλη αλήθεια την οποία υποδέχτηκαν με σιωπή κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση.

Και τι να πουν. Η Νέα Δημοκρατία ακολουθεί πάγια πολιτική προσαρμογής στις κάθε φορά απαιτήσεις των ΗΠΑ. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση υποτάχτηκε στις θελήσεις της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής μετατρέποντας την χώρα σε αβύθιστο αεροπλανοφόρο των Αμερικανών. Ο δε κ. Τσίπρας ο αγαπημένος συνομιλητής του νυν πρέσβη Τζέφρι Πάιατ.

Ελάχιστες μέρες μετά την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ήρθε ο κ. Μπερνς να μιλήσει κυνικά και να πει όσα όλοι γνωρίζουμε. Πολιτική αρχών και αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι έννοιες ασύμβατες. Όσο μεγαλώνουν η υποχωρητικότητα και η προσαρμογή στις αμερικανικές απαιτήσεις τόσο μεγαλώνει η… αποδέσμευση των ΗΠΑ από τις υποχρεώσεις της ως “συμμάχου” χώρας. Οι δηλώσεις του πρώην πρέσβη θα μείνουν στο απυρόβλητο. Το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα στη χώρα δεν θέλει να αναδεικνύονται θέματα που φανερώνουν την ταύτισή του και την υποταγή του στις θελήσεις των ΗΠΑ…