Κορωνοϊός – Ο αστάθμητος παράγων

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης μέσα από το blog του στο Pagenews.gr σχολιάζει πως η δραματική αύξηση των κρουσμάτων του κορωνοϊού αλλάζει άρδην το σκηνικό πολλών τομέων στην Κίνα αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Η Κίνα είναι μια ανερχόμενη παγκόσμια δύναμη η οποία απειλεί την οικονομική πρωτοκαθεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών και ταυτόχρονα κάνει άλματα στον τεχνολογικό και στον στρατιωτικό τομέα, επιδιώκοντας τη συνολική αμφισβήτηση της αμερικανικής αυτοκρατορίας. Το γεωπολιτικό της εκτόπισμα αυξάνεται ραγδαία, για αυτό και θεωρεί ότι μπορεί να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις καθολικής αναμέτρησης με τις ΗΠΑ.

Αποτελεί δε πόλο σύμπηξης συμμαχιών με περιφερειακές δυνάμεις οι οποίες έλκονται από τη βαρύτητα του στρατηγικού όγκου της και αυτό αυξάνει την εμβέλεια της. Το φαραωνικό project του νέου «Δρόμου του Μεταξιού», με την ονομασία «One Belt, One road», το οποίο έχει ως στόχο να «τυλίξει» την υδρόγειο με ένα πλέγμα χερσαίων, πλωτών και εναέριων εμπορικών διαδρόμων, δικτύων, υποδομών, τεχνολογιών, συμφωνιών με κράτη και εταιρείες, χρηματοδοτήσεων, εξαγορών, διεισδύσεων κλπ, είναι απολύτως ενδεικτικό της κινεζικής δυναμικής.

Είναι επίσης μία χώρα η οποία ακριβώς λόγω των μεγεθών της, οικονομικών, εμπορικών, πληθυσμιακών, γεωοικονομικών και άλλων, αποτελεί πεδίο επιχειρηματικής δραστηριοποίησης εκατοντάδων χιλιάδων εταιρειών κάθε είδους και φυσικών προσώπων απ’ όλον τον κόσμο.

Και ξαφνικά, ενσκήπτει ο κορωνοϊός ο οποίος αλλάζει άρδην το σκηνικό, σε βαθμό που δεν μπορεί να εκτιμηθεί με ασφάλεια διότι το φαινόμενο βρίσκεται σε εξέλιξη δίχως ακόμα δυνατότητα να ελεγχθεί, αλλά πάντως διαταράσσει με σοβαρό και με ασύμμετρο τρόπο τις εξελίξεις. Οι προβλέψεις για αρνητικό επηρεασμό του παγκόσμιου ΑΕΠ σε ποσοστό που μπορεί να οδηγήσει σε οικονομική κρίση μέσα από μία αλυσιδωτή αντίδραση πληγμάτων σε διάφορους τομείς, από την ενέργεια και τις μεταφορές, μέχρι τα τρόφιμα, τον τουρισμό και τη βιομηχανία, δίνει το στίγμα πιθανών εκτός ελέγχου εξελίξεων.

Διότι το πρόβλημα δεν αφορά πλέον μόνο την Κίνα. Αφορά τους πάντες, παντού. Στη γειτονική Ιταλία, όπου υπάρχουν ήδη οι πρώτοι νεκροί, ολόκληρες περιοχές που χαρακτηρίζονται «κόκκινες» έχουν μπει σε καραντίνα. Όπερ σημαίνει ότι οι κάτοικοι δεν επιτρέπεται να βγουν εκτός αυτών  και να κυκλοφορήσουν στη χώρα και οι υπόλοιποι απαγορεύεται να εισέλθουν εκεί. Υπάρχουν και οι «κίτρινες» περιοχές οι οποίες δεν είναι μεν σε αυστηρή καραντίνα, αλλά έχουν επιβληθεί περιορισμοί στις συναθροίσεις, στις κοινωνικές εκδηλώσεις, στις μετακινήσεις με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ακόμα και στους γάμους. Ούτε τα εστιατόρια λειτουργούν.

Εννοείται ότι και στις δύο περιπτώσεις η οικονομική δραστηριότητα έχει καταρρεύσει. Κρατήσεις σε ξενοδοχεία ακυρώνονται, εκθέσεις ματαιώνονται, συνέδρια αναστέλλονται,  πτήσεις και δρομολόγια σταματούν. Όμορες χώρες διακόπτουν ή σχεδιάζουν να διακόψουν την επικοινωνία. Μπορεί να φανταστεί κάποιος τι θα γίνει αν αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία συμβεί και στη Γαλλία και στη Γερμανία.

Η εμφάνιση του κορωνοϊού δεν έχει πλέον κάποια γεωγραφική συνέχεια.

Κρούσματα καταγράφονται σε απομακρυσμένες μεταξύ τους χώρες και περιοχές, γεγονός αναμενόμενο λόγω της μακράς περιόδου επιβίωσής του και του αργού χρόνου επώασης της νόσου. Άρα δεν τίθεται καν θέμα γεωγραφικού εντοπισμού. Η ανησυχία ότι μπορεί να εξελιχθεί σε πανδημία, επιδεινώνει το κλίμα προκαλώντας μία  δυναμική αρνητικής ψυχολογίας η οποία αυτονομείται από το που και πόσα κρούσματα υπάρχουν. Μπορεί ο καθένας να καταλάβει τι σημαίνει αυτό πχ για τη λήψη επενδυτικών ή άλλων αποφάσεων και κατ’ επέκταση για τα χρηματιστήρια και τις χρηματαγορές γενικότερα.

Το ότι ένας απρόβλεπτο γεγονός, όπως η εμφάνιση και εξάπλωση του κορωνοϊού μπορεί να διαταράξει με καταλυτικό  τρόπο το παγκόσμιο γίγνεσθαι και να ανατρέψει ακόμα και στρατηγικούς σχεδιασμούς όλων των κατηγοριών, από οικονομικούς μέχρι γεωπολιτικούς, υπενθυμίζει  ότι ο αστάθμητος παράγων, με την όποια μορφή, δεν είναι κάτι το οποίο έχει θεωρητική αξία ή έστω περιορισμένο αντίκτυπο αν εκδηλωθεί.  Και ότι η εντροπία ενός διεθνούς συστήματος που βρίσκεται σε μετάβαση και που απ’ ό,τι φαίνεται θα απορυθμιστεί πριν επαναδιαμορφωθεί στη βάση νέων συσχετισμών, μπορεί να ενταθεί όχι απαραίτητα από «αδέσποτα» πυρηνικά ή από τζιχαντιστές, αλλά από κάτι τόσο «απλό» όσος ένας ιός…  Αν υποθέσουμε ότι είναι «απλά» ένας ιός και όχι ένα βιολογικό όπλο που ξέφυγε ή πέτυχε…