Κίνδυνοι και ευκαιρίες

Ο Γιάννης Αντύπας γράφει στο blog του στο pagenews.gr για τις κρίσεις που προσφέρουν ευκαιρίες αλλά ενέχουν και κινδύνους.

Όπως όλες οι κρίσεις, η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε ενέχει κινδύνους, αλλά προσφέρει και ευκαιρίες. Και, προφανώς, δεν αναφέρομαι σε ευκαιρίες κερδοσκοπίας, ή ξεφορτώματος προϊόντων κοντά στη λήξη. Γιατί, δυστυχώς, τα είδαμε και τα δύο. Κάποιοι επιτήδειοι εκμεταλλεύονται την ανάγκη των καταναλωτών να μπουν και να βγουν γρήγορα από τα σούπερ μάρκετ. Βάζουν μπροστά – μπροστά στα ράφια προϊόντα που είναι εξαιρετικά κοντά στη λήξη.

Θα μπορούσαν να τα προσφέρουν, αλλά με κάποια έκπτωση και το κυριότερο ενημερώνοντας τους ανθρώπους τις πρόκειται να αγοράσουν. Γιατί πολλοί τώρα αγοράζουν με σκοπό να αντέξουν σε μακρόχρονη παραμονή στο σπίτι, οπότε αν κάτι λήγει τις επόμενες ημέρες δεν τους είναι χρήσιμο, ενώ μπορεί και να αποδειχθεί επικίνδυνο. Από εκεί και πέρα τις τιμές που τραβούν την ανηφόρα στα φαρμακεία δε θα τη σχολιάσω. Αναμένω τα αποτελέσματα των ελέγχων του υπουργείου Ανάπτυξης.

Τα παραδείγματα που ανέφερα είναι περισσότερο κίνδυνοι, παρά ευκαιρίες.

Υπάρχουν, όμως, και πραγματικές ευκαιρίες. Μένοντας σπίτι μπορείτε να καλύψετε κάποια κενά μόρφωσης που σας ταλαιπωρούν χρόνια. Να κάνετε δίαιτα. Γυμναστική. Να σκεφτείτε τις επόμενες επαγγελματικές κινήσεις. Ακόμη και τα προσωπικά σας μπορείτε να δείτε με πιο καθαρό μυαλό. Με τη διαύγεια που προσφέρει η απόσταση. Σκεφθείτε και αποφασίστε ο καθένας ποια επιλογή του είναι πιο ενδιαφέρουσα και πάρτε τις αποφάσεις σας.

Το σίγουρο είναι πως σχέσεις και ρουτίνες θα δοκιμαστούν σκληρά τις εβδομάδες που έρχονται. Γιατί, κυρίες και κύριοι, είμαστε ακόμη στον «πρόλογο». Το «κυρίως θέμα» είναι μπροστά μας. Άλλο οι δεκαπέντε πρώτες ημέρες της καραντίνας, άλλο οι επόμενες δεκαπέντε και άλλο οι τελευταίες. Το κρίσιμο στοιχείο, βέβαια, είναι πόσες θα είναι οι ενδιάμεσες. Τα ενδιάμεσα δεκαπενθήμερα.

Είναι επίσης ευκαιρία για τη χώρα μας να διαλέξει ένα καινούργιο μοντέλο ανάπτυξης.

Ο τουρισμός θα επανέλθει, αλλά δεν αρκεί. Δεδομένου του ανάγλυφου και της κατανομής του πληθυσμού στη χώρα μας, ίσως θα ήταν ενδιαφέρον ένα σενάριο η Ελλάδα να καταστεί ερευνητικό κέντρο και πόλος έλξης εκατομμυρίων ανθρώπων από τον βορρά που θα έρθουν εδώ για μία πραγματικά καλύτερη ποιότητα ζωής. Για αυτό, όμως, θέλουμε υποδομές. Θέλουμε ακμαία πανεπιστήμια, θέλουμε νέες υγειονομικές μονάδες και το κυριότερο δική μας παραγωγή. Από ντομάτες και μάσκες (είδη πρώτης ανάγκης και αναλώσιμα) μέχρι ψηφιακές υπηρεσίες στην πρωτοπορία της 4ης Βιομηχανικής (Ρομποτικής) Επανάστασης. Μία όαση σταθερότητας, ένας φωτεινός φάρος πολιτισμού και δημοκρατίας.