Ελληνοτουρκικά: Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε

Το θέμα πλέον για την Ελλάδα δεν είναι η Τουρκία. Γνωστές οι πρακτικές, οι προκλήσεις και οι επιδιώξεις της. Οι λεγόμενοι “εταίροι” και “σύμμαχοι” όμως που είναι; Η Ευρωπαϊκή Ένωση σ΄ όλα όσα έχει κάνει η Τουρκία αντιδρά νωχελικά και χαλαρά. Απειλεί με κυρώσεις την Άγκυρα, αλλά ποτέ δεν προχωρά σ΄ αυτές. “Μαλώνει” που και που τον Ερντογάν, αλλά μ΄ εκείνον συζητά για όλα τα περιφερειακά θέματα. Τον “επιπλήττει” για τους εκβιασμούς του στο προσφυγικό, αλλά πάντα του δίνει λεφτά. Και το κυριότερο; Πάντα κάνει τα στραβά μάτια στην παραβατική του συμπεριφορά…

Το ΝΑΤΟ; Σύγχρονος Πόντιος Πιλάτος, τηρούσε πάντα μια “ουδετερότητα” στην “ελληνοτουρκική τριβή” η οποία εξυπηρετούσε μόνο και πάντα την Άγκυρα. Τηρούσε κάποια προσχήματα τα οποία κι αυτά έχουν πάει στην άκρη από την ημέρα που ΓΓ του ΝΑΤΟ είναι ο κ.Γενς Στόλντεμπεργκ. Ο πρώην πρωθυπουργός της Νορβηγίας δεν κρύβει τη πίστη και τον θαυμασμό του στον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν και θα μείνει στην ιστορία για την κάλυψη που παρείχε στην Τουρκία ,σε συνέντευξη του στο CNN, για τα όσα παράνομα διαπράττει στο Αιγαίο.

Όμως γιατί να αλλάξουν στάση οι “σύμμαχοι”; Ποιος τους πιέζει; Πότε η Ελλάδα, απαίτησε να ΄χει την στήριξη και κάλυψη που της αναλογεί ως μέλος της “ευρωπαϊκής οικογένειας” και του ΝΑΤΟ; Πότε “απείλησε” ότι η ισορροπία στην περιοχή δεν εξαρτάται μόνο από τα “κέφια” της Τουρκίας; Πότε έκανε τη φασαρία που θα ΄πρεπε, στις Βρυξέλλες με τόσες αφορμές που έχουν δοθεί; Τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβουμε ότι δεν πρόκειται κανένας να μας “ανταμείψει” για την “καλή διαγωγή μας”; Και τέλος πότε θα πάρουμε απόφαση ότι στην περιοχή πρέπει να διεκδικήσουμε τον πρωταγωνιστικό μας ρόλο. Δεν είναι δυνατόν στα Βαλκάνια, η Τουρκία να αλωνίζει και η χώρα μέλος της ΕΕ Ελλάδα, να μην υπάρχει πουθενά…

Τα όσα γίνονται στο Αιγαίο είναι ασύλληπτα. Το να τα κατάγραφουμε και απλά να γκρινιάζουμε γι΄ αυτά δεν αρκεί. Πρέπει με κάποιο τρόπο να τα αντιμετωπίσουμε. Υπάρχουν τρόποι και μέσα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και για να προλάβουμε όσους εύκολα μιλούν για πολέμους να επισημάνουμε ότι η πολιτική και η διπλωματία έχουν πολλά εργαλεία τα οποία η Ελλάδα μπορεί να χρησιμοποιήσει για να βάλει κάποια πράγματα στη θέση τους. Αν εξακολουθεί να κρύβεται πίσω από το δάχτυλο της και από ταμπέλες όπως αυτή της “στρατηγικής ψυχραιμίας” απλά θα παρακολουθεί την κλιμάκωση της έντασης σε Αιγαίο και Κύπρο. Μέσω της οποίας η Τουρκία προσπαθεί να κερδίσει όσα περισσότερα μπορεί χωρίς να ρισκάρει απολύτως τίποτα. Ούτε καν το “θερμό επεισόδιο” με το οποίο υποτίθεται μας απειλεί κοντά δυο χρόνια τώρα…

Στα ελληνοτουρκικά ταιριάζει απόλυτα το “ή θα αλλάξουμε ή θα βουλιάξουμε”. Γιατί το να καταντήσουμε δορυφόρος της Τουρκίας, θα ΄ναι ναυάγιο.