Ο μεγάλος περίπατος

Το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας ενέκρινε την υλοποίηση του μεγάλου περιπάτου, ο οποίος περιλαμβάνει την ενοποίηση του ιστορικού κέντρου της πόλης. Το ενδιαφέρον αυτό σχέδιο για την πρωτεύουσα σχολιάζει στο blog του στο pagenews.gr ο Γιάννης Αντύπας, τονίζοντας πως ήρθε η ώρα οι πολίτες να διεκδικήσουν την πόλη και το κράτος να διασφαλίσει την πρόσβασή τους σε αυτή.

Πολύ ενδιαφέρον το νέο σχέδιο του Κωστή Μπακογιάννη για την Αθήνα. Πρώτον, γιατί στερείται φανατισμών. Οι προηγούμενοι ήθελαν την πρωτεύουσα ή για τα αυτοκίνητα ή για τους πεζούς. Μέση οδό δε μπορούσαν να σκεφτούν. Ο κίνδυνος να γίνει η Αθήνα αβίωτη λόγω κίνησης αυτοκινήτων ή έρημη πόλη εξαιτίας της απουσίας αυτών ήταν ορατός, αν όχι πραγματικότητα αρκετές ημέρες και σε ορισμένα σημεία. Βάλτε στο λογαριασμό πορείες, επισκέψεις επισήμων και υποβάθμιση ορισμένων γειτονιών το κοκτέιλ ήταν εκρηκτικό.

Δεύτερον, το σχέδιο του Κωστή Μπακογιάννη δίνει χώρο στις επιχειρήσεις. Και αυτό είναι σημαντικό. Γιατί οι επιχειρήσεις δίνουν ζωή. Ενώ τα κατεβασμένα ρολά και τα κλειστά μαγαζιά παρακμή. Όμως, το σχέδιο από μόνο του δεν αρκεί. Οι Αθηναίοι και όλοι οι Έλληνες πρέπει να διεκδικήσουν την πρωτεύουσά τους. Όμως, αυτό σημαίνει ότι θα μπορούν να τη φτάσουν. Και με το αυτοκίνητό τους. Θα μπορούν να παρκάρουν, φαντάζομαι θα ληφθεί πρόνοια, και να την απολαμβάνουν. Ειδικά το θέμα του πάρκινγκ θέλει προσοχή, γιατί οι τιμές έχουν ξεφύγει.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να προστατέψει το κέντρο από βιαιότητες και καταστροφές.

Δεν είναι δυνατόν η βιτρίνα της Ελλάδας να αφήνεται σε επαγγελματίες επαναστάτες χωρίς αιτία. Προφανώς και η Πλατεία Συντάγματος ανήκει στον λαό. Αν ο λαός θέλει να διαδηλώσει είναι δική του. Όχι όμως για γραφικούς που οδηγούν σε κλειστά μαγαζιά, σε μαρασμό και απολύσεις. Με ότι ακολουθεί μετά: παραεμπόριο, εγκληματικότητα κοκ. Σπεύδω να επισημάνω σε τυχόν παλαβούς ότι δε συνδέω τις διαδηλώσεις με τα τελευταία. Δεν είμαι ηλίθιος. Αναφέρομαι στις αρνητικές επιπτώσεις μιας υπερβολής: να κλείνει το κέντρο χωρίς πραγματική αιτία.

Μακάρι να γίνουμε τόσο διεκδικητικοί ως πολίτες και κοινωνία και ας είναι κλειστό. Αλλά, δεν πρόκειται για αυτό. Μιλάμε για οργανωμένες μειοψηφίες που έχουν βολευτεί και οι οποίες προφανώς λειτουργούν και ως άλλοθι για ορισμένους. Αυτό το παιχνίδι πρέπει να τελειώσει. Επιτέλους τέλος! Η Αθήνα πρέπει να είναι στη διάθεση όλων μας. Να τη δούμε, να τη ζούμε, να τη χαρούμε. Και όσοι έχουν επενδύσει σε αυτή, είτε κατοικώντας είτε στήνοντας επιχειρήσεις, να έχουν την ποιότητα ζωής και τον όγκο πελατών που δικαιούνται.

Το σχέδιο του Κωστή Μπακογιάννη είναι σημαντικό και για έναν ακόμη λόγο:

Γιατί συγκέντρωσε τα «ναι» των περισσότερων παρατάξεων της μειοψηφίας! Επιτέλους! Μια νέα ημέρα, ελπίζω και μία νέα εποχή. Όπου ο διάλογος θα οδηγεί σε συναινέσεις και όχι σε παράλυση. Μια καλύτερη μέρα, ελπίζω. Αρκεί να μη μείνουμε στα σχέδια και την επόμενη μέρα όλοι να κάνουν όσα απαιτούνται για να πετύχει. Για να μην είναι μία ακόμη χαμένη ευκαιρία. Επαναλαμβάνω: εμείς θα πρέπει να διεκδικήσουμε την πόλη και το κράτος να διασφαλίσει την πρόσβασή μας σε αυτή. Με ασφάλεια, χωρίς απαγορεύσεις κυκλοφορίας και με λογικό κόστος.