Διακοπές τέλος!

Ο Γιάννης Αντύπας μας ευχαριστεί που διαβάσαμε το άρθρο του για τους γαλαζοαίματους και επιστρέφει στην πραγματικότητα γράφοντας στο blog του στο pagenews.gr για τις ποινές που επιβλήθηκαν στους ενόχους της υπόθεσης της Ελένης Τοπαλούδη.

Ειλικρινά θέλω να σας ευχαριστήσω για την κατανόηση που δείξατε, όσοι το κάνατε, και διαβάσατε ένα άρθρο για τα ψυχολογικά των γαλαζοαίματων. Είχα ανάγκη από breake time. Διακοπές τέλος! Επιστροφή στα βαριά θέματα της επικαιρότητας. Δολοφονία Τοπαλούδη, δολοφονία ενός 15χρονου που είχε βγει βόλτα με τη μητέρα του, παρασύρθηκε και εγκαταλείφθηκε από μεθυσμένο οδηγό! Οι τακτικοί αναγνώστες του pagenews μπορεί να θυμάστε πέρυσι το καλοκαίρι που «φώναζα» για αντίστοιχα περιστατικά τροχαίων δυστυχημάτων.

Τότε όλοι οι δράστες είχαν αφεθεί ελεύθεροι.

Παρότι όλοι έτρεχαν και είχαν πιει μερικά ποτηράκια παραπάνω. Ο τελευταίος κρίθηκε προφυλακιστέος. Αν και τίποτα δε μπορεί να απαλύνει τον πόνο της οικογένειας του παιδιού, η ελπίδα όλων είναι να προβληματιστούν όσοι πίνουν και τρέχουν, ώστε να μην την πληρώνουν αθώοι. Ταχύτητα, αλκοόλ και φυγή από τον τόπο του τροχαίου μετατρέπουν ένα δυστύχημα σε έγκλημα. Την κακιά ώρα, που μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε, σε φόνο εξ αμελείας.

Ελπίζω κάποτε να αντιμετωπίζει έτσι αντίστοιχα περιστατικά και η δικαιοσύνη. Και να μην κρίνει ανάλογα με το ποιος είναι ο δράστης. Προφανώς και είμαι υπέρ της επιείκειας, ως βασικής αρχής του δικαίου, υπάρχει όμως και η αρχή της αναλογικότητας του κακού που προκάλεσε κάποιος με την πράξη του. Πόσο μάλλον όταν έχουμε περιστατικά που οι δράστες αφέθηκαν ελεύθεροι, τιμωρήθηκαν με ποινές «χάδια» και στη συνέχεια ενεπλάκησαν και πάλι σε θανατηφόρα τροχαία!

Σε ότι αφορά στην υπόθεση Τοπαλούδη τα λόγια δεν αρκούν. Ούτε οι ποινές.

Βίασαν, βασάνισαν, δολοφόνησαν μια κοπέλα και πέταξαν το σώμα της στη θάλασσα από γκρεμό. Ενώ ήταν ακόμη ζωντανή. Δύο τύποι που έκαναν γκριμάτσες και χειρονομίες προς τους δημοσιογράφους που κάλυπταν τη δίκη τους. Και, παρόλα αυτά, οι Έλληνες διχάστηκαν από το αν έκανε καλά ή όχι η εισαγγελέας που ξέσπασε. Όχι δεν έκανε καλά, θα πω εγώ. Αλλά δεν έχει καμία σημασία. Καμία! Λεπτομέρεια της λεπτομέρειας. Η εισαγγελέας έπρεπε να δείξει επαγγελματισμό και να αφήσει όλα τα φώτα της δημοσιότητας στραμμένα πάνω στα δύο τέρατα. Δεν έπρεπε να τα τραβήξει επάνω της. Όμως, επαναλαμβάνω: δεν έχει καμία σημασία!

Σημασία έχει αυτοί οι δύο «κύριοι» να μείνουν πάρα πολλά χρόνια στη φυλακή. Να μην τους δούμε σύντομα να κάνουν βόλτες στις παραλίες της Ρόδου. Όπως παραλίγο θα έκανε βόλτες στη Θεσσαλονίκη ένας καταδικασμένος παιδεραστής! Όπως αφέθηκε ελεύθερος ο βιαστής της Κέρκυρας για να βιάσει ξανά! Κάποια στιγμή τα ισόβια στη χώρα μας θα πρέπει να γίνουν ισόβια. Να είναι σπάνια, αλλά να εφαρμόζονται. Να είναι η ποινή για τύπους που βιάζουν, βασανίζουν, σκοτώνουν και στη συνέχεια προσπαθούν να ρίξουν τις ευθύνες στα θύματά τους. Ναι αυτοί δε θα πρέπει να βλέπουν ξανά στη διάρκεια της ζωής τους το φως της ελευθερίας.

ΥΓ. Για την ιστορία: λάθος η ανάρτηση Σκέρτσου, λάθος η πολιτικοποίηση της υπόθεσης από την αντιπολίτευση, λάθος και η αντίδραση των δικηγορικών συλλόγων. Υπάρχουν υποθέσεις που δεν σηκώνουν πολιτικές και συνδικαλιστικές σκοπιμότητες. Η σιωπή είναι χρυσός. Για να ακουστεί δυνατά η ποινή: ισόβια και 15 χρόνια! Ισόβια και 15 χρόνια! Αυτό είναι το ελάχιστο.